✅ Throwback | Oikawa x Reader ✅

Powrót na stare śmieci

„Powrót na stare śmieci", to pierwsze zdanie, które przyszło ci na myśl zaraz po ujrzeniu terenów Miyagi. Nie było tu ciebie od ponad trzech lat. Widok tych wszystkich znajomych miejsc, z którymi byłaś tak silnie związana emocjonalnie, sprawiał, że poczułaś jak łzy napływają ci do oczu. Nigdy nie sądziłaś, że jeszcze kiedyś będzie ci dane tu wrócić.

*************
Kartony stały nierozpakowane. Postanowiłaś przejść się po okolicy. Kojarzyłaś ją. W pobliżu znajdowała się podstawówka, do której kiedyś uczęszczałaś. Na samo wspomnienie kąciki twych ust się uniosły.

Lekcje dobiegły końca, a ty wyszłaś przed bramę szkoły.
-[Imię]-chan!- usłyszałaś miękki głos. Odwróciłaś się, by ujrzeć twarz jego właściciela, chociaż dobrze wiedziałaś do kogo on należy.
-Oikawa-san...- przywitałaś się ze starszym kolegą.
-Stęskniłem się za tobą. Nie chodzimy już razem do szkoły, więc coraz rzadziej się widujemy.- rzekł smutno chłopak. - Pomyślałem, że spróbuje cię wyciągnąć na ramen.- rzucił i spojrzał na ciebie pytająco.
-Skoro stawiasz!- odparłaś z uśmiechem. Na twarzy Oikawy pojawił się ogromny banan.

-Kitagawa Daichi to doprawdy świetna szkoła! Wreszcie gramy w siatkówkę na poważnie, nie tylko dla zabawy. Mamy nawet szkolną drużynę!- opowiadał z entuzjazmem Tōru. Przyjaciel mówił z takim przejęciem i zachwytem, że aż zaczęłaś żałować, że nie urodziłaś się rok szybciej.
- Jak tylko skończę szóstą klasę spróbuję się dostać do Kitagawy!- wyraziłaś swoje myśli na głos.
-Świetny pomysł, znów będę cię codziennie widywał, [Imię]-chan!- wykrzyczał radośnie Oikawa.
-Nudno tu bez ciebie...- rzekłaś smutno rumieniąc się przy tym. Przyjaciel położył dłoń na twojej głowie i zaczął nią ruszać na różne strony, tak jak to miał w zwyczaju.

*********

„Oikawa... ciekawe co u niego" pomyślałaś. Marzyłaś by się z nim jeszcze kiedyś zobaczyć. „Miyagi jest ogromne, nie ma szans, że na siebie trafimy..."- wróciłaś myślami do rzeczywistości.

Skierowałaś się z powrotem do domu. „Za tydzień koniec wakacji, a ja nadal nie jestem mentalnie przygotowana na zmianę otoczenia."- pomyślałaś. Trzy lata temu wieść o wyjedzie z Japonii kompletnie cię przybiła. Była to spontaniczna decyzja twoich rodziców, którzy zmęczeni zgiełkiem i tęsknotą za ojczyzną zdecydowali się na powrót do Polski. Dowiedziałaś się o tym praktycznie z dnia na dzień, i choć bardzo chciałaś zostać, nikt cię nie słuchał. Miałaś tu wielu przyjaciół. Świetnie się odnajdywałaś w japońskim otoczeniu. Posiadałaś wiele planów związanych z tym miejscem. I nagle w ciągu jednej chwili twoje życie uległo zmianie o 180 stopni. Samo to wspomnienie przyprawiło cię o dreszcze. Mimo, iż każdego dnia w Polsce marzyłaś o powrocie do Japonii, to gdy już się tam znalazłaś nie byłaś pewna, czy to rzeczywiście T W O J E miejsce na ziemi. Czułaś się jak intruz. Ktoś obcy. W końcu przypomniałaś sobie co tak właściwie miałaś zrobić.- kartony wciąż stały nierozpakowane.