VAMPİRE HİSTORY

Dark Side {8}

Bir gülme sesinden sonra
"Ciddi misin?!"
Dedi neyde ciddi miydim?

"Anlamadım?"

"Seni başka yerlere götürmeyeceğim sadece uyu Lalisa"

"Adımı nerden biliyorsun ve ben az önce sesli mi söyledim"

"Evet sesli söyledin ayrıca göğüsündeki isim kartında adın yazıyor"

Ah evet doğru bunu nasıl unuttum ki?

"Şimdi uyu ki en azından enerjin olsun"

Daha fazla inada gerek yoktu
Uyumam gerektiğini ben biliyordum bu yüzden
Cama yaslanıp uyumaya başladım

•

İçimde hissettiğim soğuk ürperti ile gözlerimi araladım bir şey görmeyi beklemiyordum ama en azından sadece yaslandığım camı görebilirdim ama yoktu bir soğuk zemin ama yumuşak bir yatak olabilir miydi?
Etrafta kimse yoktu, ses yoktu, karanlık sadece sokak lambasından gelen ışık süzmesi başımı sağa doğru çevirdiğimde bir koltuk ve üzerinde de Jungkook vardı uyuyordu sanki ama nefes almıyor gibiydi
Yatakta biraz düzelip başımı başlığa yerleştirdiğimde burasının kokusundan dolayı nerdeyse ezbere bildiğim anılar canlandı beyninde, hastanelerden ayrılmazdık biz annem ile nerdeyse tüm hayatım hastanelerde geçerdi bu koku artık hayatımın bir parçası olmuştu bunu unutamazdım, hareketlenmem yüzünden gözlerini aniden açan Jungkook Bey'in bakışları direk beni bulmuştu, bana anlam ifade etmeyen bakışlar atarken ben ise korktuğumu belli etmemeye çalışıyordum
Beni o getirmişti biliyordum elime bakamamıştım elimde bir beyaz sargı vardı büyük ihtimalle dikiş atılmıştı elim gayet iyi olmalıydı yani artık burda durmama gerek kalmamıştı
Ayaklarımı biraz ileri atarak yataktan sarkıtmam ile Jungkook Bey'in ayaklanması bir oldu

"Biraz bekle doktor kontrole gelecek"

"Gerek yok cidden tekrar teşekkür ederim, buraya kadar zahmet ettiniz"

"Lalisa lütfen doktorun gelmesini bekle"

"Bana bir söz verdiniz burdan sonra kendim gidecektim yani-

"Ama daha işimiz bitmedi lütfen oturun"

Kolumdan tutup beni yatağa oturttuğunda ona bakakalmıştım ne kadarda güçlüydü öyle cidden beni hemen yere serebilirdi

Bu tekrar korkmama sebep oluyordu
Başımı hızla sallayıp yatağa yattım tekrar bu sırada içeriye doktor girmişti ona döndüm ve elimi uzattım sargıyı açıp pansuman yaptı sonra tekrar bandajladı elime dikiş atılmıştı canım yanmıyordu ama sızlayışını hissedebiliyordum

"Hastamız gayet iyi Jungkook Bey sizi taburcu edebilirim fakat her haftada iki kez pansuman olması gerekiyor böylece bir aya kalmaz elindeki dikişler çıkar"
Dediğinde başımı sallamış ve yataktan kalkmıştım bu sırada Jungkook Bey doktorla konuşuyordu doktor gittikten sonra yanıma gelip kolumdan tutmaya çalıştı fakat elimi çekmiştim

"Eve kendim gideceğim anlaşmıştık"

"Biliyorum ama kan değerlerine baktılar yani yemek yememişsin, bu yüzden sersemlemiş ve bardağı düşürmüşsün"

Evet doğru düzgün beslenemiyordum ama aç da kalmıyordum

"Eve gidince bir şeyler yerim şimdi izin verin de gideyim"
Dedim ve yanından geçip kapıyı açtım arkamdan geldiğini duyabiliyordum ayak seslerinden ben hastaneden çıkarken o da peşimden geliyordu arkamı dönüp ona baktığımda başka yerlere bakıyor ve telefonu ile ilgileniyordu