All Summer Long - S.M

14 ☀️

Emily

"Sjeez het is veel te vroeg," moppert Lexi als ik bij haar voordeur aankom. Ik lach alleen maar en stap naar binnen.

"Heb je alles al?" Vraag ik. Ze schudt haar hoofd.

"Nog één tas, die staat boven," zegt ze en rent de trap op om die te halen.

"Hallo lieverd, wil je ook thee?" Vraagt Becka, de moeder van Lexi, aan mij. Ik knik en loop door naar de keuken.

"En heb je er zin in?" Vraagt ze als ze de thee inschenkt.

"Ja, en het wordt ook mooi weer gelukkig," zeg ik en neem de kop thee aan.

"Zorg jij ervoor dat Xi en Daan geen dingen doen waar ze niet aan toe zijn?" Vraagt ze met een knipoog en ik begin te lachen.

"Komt voor elkaar hoor," lach ik en Lexi komt alweer naar beneden.

"Heb je alles nu?" Vraagt Becka aan haar en Lexi knikt.

"Drink maar snel je thee op Em, we moeten zo weg," zegt Becka dan met een blik op haar horloge. Gelukkig was de thee goed drinkbaar, niet te heet, en giet ik hem snel naar binnen.

"Ik ben even de meiden wegbrengen Piper, tot zo!" Roept Becka naar boven en we krijgen een 'tot zo' en 'veel plezier' terug.

We sjouwen de tassen van mij en Lexi in de auto en stappen vervolgens zelf in. Becka rijdt ons snel naar school, waar we de bus al zien staan.

"Lekker op tijd meiden," zegt meneer Peters en vinkt onze namen af op de lijst.

"We missen alleen Scott nog, heeft iemand hem gezien?" Vraagt hij aan de kring met leerlingen die om hem heen staan. Iedereen haalt hun schouders op.

"Ik ben er al hoor," moppert Scott terwijl hij sjorrend zijn felrode weekendtas meetrekt.

"Mooi zo, als iedereen een rij wil maken bij de bagageruimte, dan kunnen we de tassen inladen," meldt meneer Peters en we doen wat hij vraagt. Het duurt niet lang of alle bagage ligt in het ruime vak en met zijn allen dringen we om de deur van de bus. Zodra die opengaat rent Daniel als eerste door de bus naar de achterste rij stoelen, waar al snel ook Lexi, Shawn en ik plaatsnemen.

"Lekker Daan," juich ik en geef hem een high five. Hij doet een hair flip, zonder haar want dat van hem is niet zo lang, en rolt dramatisch met zijn ogen.

"Ik weet het, ik ben geweldig," zucht hij met een overdreven hoge stem. Ik geef hem een speelse klap op zijn bovenarm en hij gaat snel zitten.

"Ik moet zeggen, we zitten wel vaak in de bus de laatste tijd. Maar des te meer reden dat jullie nu weten hoe je je moet gedragen," zegt meneer Peters en zodra iedereen zit, met natuurlijk de overhypte suikerklontjes vlak voor ons, begint de bus met rijden. Op naar Velti!

//

Na een lange rit van twaalf uur met de bus en drie uurtjes veerboot zijn we eindelijk bij ons hostel aangekomen.

"We zitten aan het strand!" Roept iemand enthousiast. Zo snel mogelijk pakken we onze spullen en lopen naar de lobby, waar een vrouw ons vriendelijk staat op te wachten. Meneer Peters geeft haar een hand en stelt zich voor.

"Er zijn nog vier kamers, één van 6 personen, één van 5 personen, één van drie personen en één van vier personen," vertelt de vrouw die zich voorstelde als de eigenaar van deze hostel. De andere klassen die meegingen zijn er al, wij waren zoals gewoonlijk de laatsten.

"Ik wil dat jullie zonder ruzie zelf de kamerverdeling maken," zegt meneer Peters en we beginnen meteen met druk te overleggen. Het besluit is dat Lexi, Hanna, Valerie, Cali, Abby en ik de zespersoonskamer nemen, Daniel, Shawn, Dylan en Scott de vierpersoonskamer. Dan gaan de andere vijf meiden in een kamer en de overige drie jongens.

We krijgen pasjes en zoeken onze kamer op. Onze kamer zit op de eerste verdieping, naast die van Matthew, Rafael en Chris.

"Wat een uitzicht!" Roept Hanna zodra we de deur van onze kamer opengooien. Zodra je binnenkomt is het eerste wat opvalt het grote raam, waar je de zee kan zien en het strand. Naast het raam is een deur die leidt naar het kleine balkon. Verder staan er in de kamer drie stapelbedden, een klein aanrechtje en een deur die naar het kleine badkamertje leidt.

"Hier kan ik wel aan wennen," Zegt Abby terwijl ze zich achterover laat vallen op een bed. We pakken snel onze spullen uit.

"Em, wil jij aan meneer Peters vragen wanneer we gaan eten?" Vraagt Lexi. Ik knik, aangezien ik het eerst klaar ben. Ik sta op van mijn bed en loop de gang op. Op de trap kom ik Shawn tegen.

"Wat ben je aan het doen?" Vraag ik uit nieuwsgierigheid.

"Ik zoek meneer Peters," antwoordt hij waarna hij hetzelfde vraagt.

"Ik ook," lach ik en samen lopen we naar beneden terug naar de lobby. Na hem gesproken te hebben keren we terug naar de gang waarin Shawns kamer zich bevindt.

"Wil je onze kamer zien?" Vraagt hij dan. Ik knik en loop met hem mee. Hij klopt op de deur en Daniel opent hem.

"Hallo hallo, kom je pizza's bezorgen?" Vraagt hij aan mij terwijl hij in de deuropening hangt. Ik geef hem een duw en duik onder zijn arm door naar binnen.

"Wauw, deze kamer is bijna mooier dan de onze," zeg ik terwijl ik meteen doorloop naar het raam. De kamer is hetzelfde als onze, alleen heeft hij geen deur maar alleen ramen.

"Ik denk dat we hier een mooie week gaan beleven," zegt Dylan en ik knik instemmend. Dit wordt een geweldige week.