All Summer Long - S.M

18 ☀️

Emily

"Dit meen je niet," zucht ik. Ik sta op het balkon waar ik vanochtend met veel moeite opgeklommen ben. Lexi probeert me over te halen nu weer naar beneden te klimmen. 

"Er is toch wel een andere manier om op het strand te komen?" Ik kijk haar aan. Ze haalt haar schouders op.

"Vast wel, maar dit is de leukste manier," zegt ze en slaat haar been over de rand van het ijzeren hekje. Een zacht briesje strijkt over mijn benen en ik ril zachtjes. Het is al donker, de laatste zonnestralen zijn een paar uur geleden ondergegaan, wat een prachtig uitzicht was over de zee. In de verte is het geluid te horen van vlagen muziek en af en toe gelach. 

"Het is koud," mopper ik en sla mijn armen om mijn bovenlichaam heen. 

"Je zeurt," kaatst Lexi terug. Ik kijk voorzichtig over de rand van het balkonhekje en zie dat ze al bijna beneden staat. Even twijfel ik, maar uiteindelijk klim ik toch naar beneden.

"Kom, we zijn al laat," zegt Lexi zodra ik beneden sta en trekt me mee het strand op. Het zand voelt warm onder mijn voeten en ik ben blij dat ik mijn teenslippers achter heb gelaten in onze kamer. 

"Waarom zijn ze zo ver?" Vraag ik aan Lexi als we over het strand richting onze klasgenoten lopen. Een stukje verderop, waar het geluid vandaan kwam, hangen allemaal gekleurde lampionnetjes wat een magisch effect geeft. 

"Dan kunnen we ongestoord feesten zonder dat meneer Peters of een andere begeleider ons hoort," antwoordt Lexi en ondertussen zijn we aangekomen bij het kampvuur. Ik herken mijn klas, maar er zijn ook andere kinderen van onze school die in een ander hostel zitten. 

"Hey, willen jullie wat drinken?" Daniel staat voor een grote koelbox. Ik knik en kijk om me heen. Het is goed geregeld, er  is drinken, eten, muziek en ze hebben het mooi versierd. 

"Het werk van die andere klas," zegt Daniel en geeft mij een rode beker met drinken. Lexi slaat haar armen om zijn nek. 

"Jou boyfriend  is daar," knipoogt Daniel en wijst met zijn vinger richting een hangmat, waar Shawn en Chris in zitten. Ik geef Daniel een dodelijke blik en loop richting Shawn. 

"Hey," zeg ik en ga naast hun zitten, wat nog maar net past. 

"Hey Em, wat toevallig ik zou net weg gaan, doei!" Zegt hij haastig en loopt naar het volleybalnet waar een paar mensen aan het volleyballen zijn.

"Chris probeerde een vraag te ontwijken, je hebt hem zojuist gered," lacht Shawn en hij kijkt Chris na. 

"Zoiets voelde ik al, ik dacht ik moet die arme jongen helpen," grap ik en neem een slok van het drinken wat Daniel me een paar minuten geleden gaf. 

"Wat drink je?" Vraagt Shawn en kijkt nieuwsgierig in mijn beker. Ik haal mijn schouders op.

"Daniel gaf het me, geen idee," zeg ik en bied hem mijn beker aan.

"Je weet dat dit alcohol is toch?" Ik kijk hem raar aan.

"Is dat het dan?" Shawn begint te lachen en valt achterover in de hangmat. Door de vering val ik ook en zo liggen we lachend naast elkaar. Shawn slaat zijn arm om me heen en ik leg mijn hoofd op zijn borst. Het gelach van ons beiden vervaagt in een stilte. Het is een fijne stilte, die ik alleen heb bij mensen waar ik me echt op mijn gemak voel. Na een tijdje leunt Shawn met een arm rechtop en gaat zo wat rechter zitten. Hij trekt mij zo overeind dat ik tussen hem inzit. 

"Moet je daar eens kijken," zegt hij opeens en wijst naar het strand, waar vlak bij de zee twee figuren zitten. Ik probeer zo goed mogelijk te kijken maar kan niet ontdekken wie de twee gestaltes zijn. 

"Wie zijn dat?" Vraag ik aan Shawn terwijl ik mijn hoofd draai zodat ik hem kan aankijken. Hij lacht zachtjes.

"Rafael en Becky," zegt hij en ik kijk nog eens. Inderdaad, nu kan ik duidelijk zien dat het om deze twee gaat. Net wanneer ik mijn hoofd wil wegdraaien gaan de twee hoofden in de verte dichter bij elkaar en voordat ik het weet zie ik Rafael en Becky zoenen. Verschrikt kijk ik om naar Shawn.

"Dat hadden we niet moeten zien," zeg ik en Shawn kan alleen maar lachen met een ondeugende grijns op zijn gezicht. 

"En nu hebben we het toch gezien," zegt hij grijnzend. 

"Ik had dit echt niet zien aankomen, ze hebben altijd ruzie," zeg ik nog steeds verbaasd. 

"Ik wel, ze vinden elkaar leuk en daarom doen ze zo," zegt Shawn simpel en ik draai weer terug zodat ik weer naar de zee kijk terwijl Shawn met mijn handen speelt. Ons moment wordt verstoord door een flits en verward kijk ik op. 

"Die is voor jullie bruiloft," zegt Lexi grijnzend met haar telefoon in haar hand. Daniel staat er naast te lachen. Snel spring ik op en pak haar telefoon af. 

"Deze foto kan echt niet, ik sta er echt heel lelijk op," roep ik uit. Voordat ik de foto kan verwijderen heeft Shawn Lexi's telefoon al in zijn hand. 

"Nee deze foto is echt heel schattig," spreekt hij me tegen en ik probeer de telefoon weer in mijn handen te krijgen. Het lukt me en zo snel als ik kan ren ik weg, met Daniel en Lexi lachend achterlatend en Shawn achter me aan. Het duurt niet lang voordat hij me heeft ingehaald, maar alsnog zijn we een flink eind van de anderen vandaan. Hijgend staat hij voor me en voordat ik me kan omdraaien heeft hij me al om mijn middel te pakken. 

"Mag ik nu die telefoon?" Vraagt hij smekend en ik ga na dat ik geen kant meer op kan. Ik geef hem Lexi haar telefoon en hij zucht opgelucht. Ik begin zachtjes te lachen, het is me tijdens het rennen gelukt om de foto te verwijderen. 

"Hoe heb je dat gedaan?" Zegt Shawn verward zodra hij erachter komt. 

"Ik kan gewoon goed multitasken," lach ik en wurm me los uit zijn armen. Lachend ren ik weg, maar doordat ik over een stuk rots struikel lig al snel weer in het warme zand. Shawn laat zich binnen enkele seconden naast me vallen en ik schiet in de lach.

"Wat lach je veel," merkt hij op met een grijns. Hij leunt overeind en ik kijk recht in zijn sparkelende ogen, ze zijn donkerbruin met lichte spikkeltjes en lijken wel licht te geven met de donkere nacht op de achtergrond.

"Dat komt van de alcohol," grinnik ik en voel langzaam het bloed naar mijn wangen stijgen als ik merk dat zijn gezicht nu wel heel dicht bij de mijne is.

"Het was spezi, cola gemengd met sinas," lacht Shawn zachtjes en ik kan mezelf wel facepalmen. Shawn begint om mijn gezicht te lachen en laat zijn hoofd achterover zakken op het zand, waardoor hij nu, net als ik, naar de donkere hemel staart.

"Ik kan niet iets mooiers bedenken dan de sterren," zeg ik na een tijdje in een fijne stilte zo te hebben gelegen.

"Ik wel," antwoordt hij en ik draai me op mijn zij zodat ik hem kan aankijken.

"Wat dan?" Vraag ik nieuwsgierig. Shawn leunt iets achterover en gaat met zijn hand langs mijn wang. Zijn adem glijdt over mijn gezicht als een warm dekentje en ik betrap mezelf erop dat ik naar zijn zachte, lichtroze lippen staar.

"Jij," zegt hij ademloos en voordat ik kan beseffen wat hij zojuist gezegd heeft voel ik zijn lippen op de mijne. Het is precies zoals ik me had voorgesteld, alle kriebels in mijn buik zijn terug en minstens verdriedubbeld, ik heb het gevoel dat ik zweef.

Na een tijdje laten we los en ik kan niet stoppen met glimlachen. Shawn begint te lachen door mijn idiote gezicht en al snel lach ik mee. Hij gaat weer in het zand liggen en kijkt naar de sterrenhemel. Ik leg mijn hoofd op zijn borst terwijl hij met mijn haar speelt.