Help | Kim Jisoo

⚔️ İmkansız ⚔️

Mabel Matiz - Gel gönlümü yerden yere vurma güzel

Kim Jisoo

Sevdiğiniz insanın yanında gülümsemek... Gerçek gülümseme oydu işte ona bakarken içinizin sıcacık olması sarılma isteğinizin hiç gitmemesi sürekli yüzüne dokunma isteği kokusunu içine çekme isteği... Şu an karşımda gülümseyerek bana bakan Taehyung'a bunların hepsini yapmak istiyordum. Fakat sadece istemekle kalıyordum. Bu konuda cesaretim yoktu çünkü.

"şu anın rüya olmadığına eminim yine de bir tarafım gerçek olduğuna inanamıyor benim için gerçek olamayacak kadar güzelsin" diye sessiz ve düşünceli bir şekilde konuşmuştu. Gözüme çarpan güneş yüzünden gözlerimi hafifçe kıstım ve sahile vuran rüzgarın bana vurmasına da izin verdim. Deniz kokusunu içime çektim. Güzeldi. Karşımdaki adam bu anı daha da güzelleştiriyordu.

"bu anın yaşanacağını bende tahmin etmezdim" derin bir nefes çektim "taehyung seni kırmak istemiyorum" senin beni defalarca kırmana rağmen kıyamıyor kalbim sana, o yüzden kaçıyorum ya senden "ama kıracağım biliyorum geçmişi unutmayacağım çünkü" gerçekleri konuşmak istiyordum bir yola başlayacaksak her şeyden haberimiz olmalıydı. Birbirimize karşı ne hissediyorsak bilmeliydik.

"jisoo... ben senin tarafından kırılmaya razıyım ben senden gelecek her şeye razıyım kalp kırıklığına da mutluluğa da" dediğinde bakışlarımı kaçırdım uzunca bakamıyordum gözlerine halbuki önceden sürekli öfkeli bir şekilde bakardım.

"ama geçmişe bağlı kalırsan mutlu olamazsın geçmiş yaralarla dolu onların kabuk bağlayıp iyileşmesine izin vermelisin" benimde bildiğim gerçeği yüzüme söylerken gözlerimi yumdum güneşin sıcaklığını iyice yüzümde hissettim. Geçmiş sürekli kafamın içinde dönüyordu. Yanlıştı hatta hastalıktı, biliyordum. Gözlerimi açtım ve kahveleriyle buluştum.

"o konu için bir psikologla görüşeceğim"

"Sadece o konu için değil Jisoo geçmişin geleceğin her şey için" masadaki elimi tuttu. "bizim için. Sana söz veriyorum yanında olacağım her anında"

"taehyung bana bu kadar çok söz vermemelisin tutmazsan çok kötü şeyler olur "

Dudaklarına keyifli bir gülümseme misafir olurken oturduğumuz kafenin küçük masasının sandalyesinden bana doğru yaklaştı. "nolur mesela"

"yüzünü rendeleyebilirim" dedim gayet normalce . O ise bunu hiç normal karşılamamış olacak ki geldiği gibi geri gidip sandalyesine yaslandı. Korku dolu gözlerle bana baktı ardından hafifçe güldü "şaka anlayışın cidden çok iyi eminim yoongiyle iyi anlaşırsınız" deyip gülmeye devam ederken ben gayet ciddiydim.

"taehyung ben şaka yapmıyorum" gülmesi durdu. Yüzüme hasretle özenle bakarken mırıldandı.

"rendeledikten sonra yüzümü öpeceksen sorun yok"

"öperim" dedim.

"çok güzelsin" deyip yüzümü izlemeye başladı. "sende güzelsin" dediğimde sıcak içten bir gülümseme dudaklarında yer aldı dudaklarına bakınca benim de dudaklarım ona özenircesine kıvrıldı. Kare gülümsemesi bana şu dünyada sunulan en güzel görüntüydü.

"ne zaman öpüşeceğimiz kısma geçeceğiz?" deyip hevesli hevesli bana baktığında gülmemek için kendimi zorladım bana böyle bakması küçük bir çocukla sevgili olmuşum hissi veriyordu. Ama o çocuk taehyung olduğundan dünyanın en güzel hissiydi. "ne bu heves taehyung benimle öpüşmek için mi sevgili oldun?" dediğim anda gözleri büyüdü. Taehyung normalde duygularını bu kadar derin yaşayan biri değildi veya yaşarken dışarıya yansıtmazdı ama benim yanımda her hissettiği duyguyu derin yaşıyor ve bunu bana hissettiriyordu. Bu his bana kendimi özel hissettiriyordu.

Onunla yan yanayken bütün güzel duyguları hissediyordum. Daha ne isteyebilirdim ki. Bu adam bana hissettiriyordu. Hislerini kaybeden bana can oluyordu. Gözlerim ona bakarken dolmaya başladı. İçimdeki garip duygular bana umut veriyordu. Umut ise bu hayatta en aç olduğum ama aynı zamanda da en uzak olduğum duyguydu. Bu güzel duygular için ona minnettardım.

"Jisoo ağlama ben seninle o yüzden sevgili olmadım yemin ederim" telaşlı cümlesi beni ağlarken güldürdü masada ona doğru yaklaştım. "iyi ki geldin taehyung"

"asıl sen iyi ki beni kabul ettin" birbirimize gülümseyerek bakıyorduk. Bu tablo şaşırtan bir tabloydu, kim taehyung ve kim jisoo... Bu hayatta imkansız olan birçok şeyden sadece biriydik. Kim bilir belki imkansız diye bir şey yoktu.

İmkansızlık biz fanilerin zor durumlardan kaçmak için sığındığı büyük bir limandı belki de...