အေမွာင္ကမာၻက...သူ...(completed)အမှောင်ကမ္ဘာက...သူ...

ဝန္ခံျခင္း

ကမာၻတစ္​ျခမ္​းက...သူ...

ထိုစကားခုႏွစ္​လံုးက ႏွလံုးသားဆီသို႔တိုက္​႐ိုက္​ထိမယ္​
မွန္​းမသိခဲ့႐ိုးအမွန္​ပါ....

ဘာတဲ့......?ခ်စ္​မိ​ေနၿပီတဲ့....

အိမ္​မက္​ဆိုရင္​​ေတာင္​ မႏိုးထခ်င္​​ေတာ့တာမို႔ ဆက္​လက္​မက္​ခြင္​့ျပဳပါ။
အႀကိမ္​ႀကိမ္​ခိုးၾကည္​့ဖူးတဲ့ ႏႈတ္​ခမ္​းပါးထံက ထိုစကားၾကားခြင္​့ရဖို႔ စိတ္​ကူးထဲ​ေတာင္​ထည္​့မယဥ္​ခဲ့ဖူး​ေပမဲ့
လို႔ သူ​ေျပာလာခဲ့တယ္​။

က်​ေနာ္​ျပန္​မလာ​ေသးလို႔ ဒီ​ေနရာ​ေလးမွာ တစ္​မနက္​လံုး။
မဟုတ္​ဘူး...မ​ေန႔ညတစ္​ညလံုးနဲ႔
ဒီ​ေန႔တစ္​မနက္​လံုး သူထိုင္​​ေစာင္​့​ေနသည္​လား။
ၿပီး​ေတာ့ က်​ေနာ္​့လိုလူတစ္​​ေယာက္​အတြက္​နဲ႔ငို​ေန
​ေသးသည္​လား...?
​ေမွးက်ဥ္​းက်ဥ္​းမ်က္​ဝန္​းလွလွ​ေလး​​ေတြနီ​ေနသည္​အထိသူငို​ေနခဲ့သည္။
​က်​ေနာ္​နားၾကားမမွားဘူးဆိုရင္​ အခ်ိန္​မဆိုင္​းခင္​မွာပဲ အ​ေျဖျပန္​​ေပးပါရ​ေစ။

"​ေယာလ္​..."

တြယ္​ၿငိမိရာ ႏႈတ္​ခမ္​းပါးငယ္​က ခတ္​ဟဟပြင္​့ကာ
တိုးညင္​းစြာ​ေခၚ​ေလတဲ့ က်​ေနာ္​့နာမည္​။
ရင္​ခုန္​ျခင္​းတို႔အဆံုးထိျမင္​့​ေနၿပီမို႔ အသက္​႐ွဴဖို႔​ေတာင္​မလြယ္​ကူ​ေတာ့။
မ်က္​လံုး​ေ႐ွ႕က အ​ေကာင္​ငယ္​​ေလးကိုသာမမွတ္​မသုန္​
​ေငးၾကည္​့​ေနမိတာ ဘာဆိုဘာမွဆက္​လုပ္​ဖို႔အသိမ႐ွိ​ေတာ့
တာမို႔။
က်​ေနာ္​့ကမာၻပတ္​ဝန္​းက်င္​တစ္​​ေလွ်ာက္​ တကယ္​ပဲရပ္​ဆိုင္​းသြားခဲ့ၿပီလား....?

ဤ​ေမးခြန္​းကို​ေျဖလိုက္​သူက အျခားမဟုတ္​။
က်​ေနာ္​့ရင္​ကိုအဆမတန္​ခုန္​​ေစ​ခဲ့ေသာ အိုဆယ္ဟြန္​း ဆို​ေသာလူသား​ေလးပင္​။

နဂိုထက္​အနည္​းငယ္​ပို​ေျမႇာက္​လိုက္​​ေသာသူ႔​ေျခ
ဖ်ားႏုႏု​ေတြ​။
က်​ေနာ္​ဝတ္​ထား​ေသာ ​ေဟာ္​ဒီအနက္​​ေရာင္လည္​ပင္​း
သားကိုဆြဲကိုင္​လာ​ေသာသူ႔လက္​သြယ္​သြယ္​​ေတြက ​ေအာက္​သို႔ငံု႔က်​ေစရန္​ဆြဲယူ​လာသည္​။
နီးကပ္​လာ​ေသာ မ်က္​ႏွာ​ခြၽန္ခြၽန္ႏွင္​့အတူ က်​ေနာ္​့ႏႈတ္​ခမ္​း
တစ္​စံုဟာ​ေႏြး​ေထြးသြားခဲ့သည္​။