အတိတ္သို႔တူးေဖာ္ျခင္း

494 80 6
                                    

Zawgyi

အေမွာင္ကမာၻက...သူ...

ခါတိုင္း တအံုးအံုးတကြၽက္ကြၽက္လႈပ္႐ွားသြားလာ အလုပ္မ်ားေနၾကသည့္ စက္ရံုလုပ္သားမ်ားစြာဟာ ကိုယ္စီကိုယ္ငွအိတ္ဆြဲလို႔ အလ်ိွဳျပန္ၾကကုန္ေလၿပီျဖစ္သည္ေၾကာင့္ စက္ရံုႀကီးဟာ
ေျခာက္ကပ္လို႔။
စက္ရံုဝန္းတံခါးမပိတ္ေသးေသာ္ျငား လုပ္သားအနည္းငယ္သာက်န္ေတာ့သည့္ အလုပ္ရံုအတြင္း မ်က္စိအစံုဟိုဒီေရြ႕ကာျဖင့္က်ီးကန္းေတာင္း
ေမွာက္႐ွာေဖြေနသည့္ ဆယ္ဟြန္း၏မ်က္ဝန္းမ်ား။

"ဪ...ဆယ္ဟြန္းပါလား..."

မၾကာခဏဆိုသလို လိုက္လာထူးတဲ့ ဆယ္ဟြန္းေၾကာင့္ေရာ၊အိမ္ထိပါလာလည္ဖူးသည့္ ခ်န္းေယာလ္၏လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ဟိုခ်င္းဆိုသည့္လူက ဆယ္ဟြန္းကိုေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းေဖာ္ေရြစြာႏႈတ္ဆက္သည္။

"ဟုတ္အစ္ကို...ခ်န္းေယာလ္ျပန္သြားၿပီလားဟင္..."

ဆယ္ဟြန္း၏မ်က္ဝန္းေမွးေလးမ်ားာ စိုးရိမ္ရိပ္အနည္းငယ္လႊမ္းေနသည့္အျပင္ ေၾကာင္အမ္းအမ္းအၾကည့္ေလးမ်ားေရာယွက္ေနေသး၏။

"ေဟ...ခ်န္းေယာလ္...ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ထဲက အိမ္ျပန္သြားတာေလ...ျပန္ကိုမလာဘူး....အစ္ကိုက သူေန႔တစ္ပိုင္းခြင့္ယူထားတယ္မွတ္တာ"

ဟိုခ်င္း၏စကားေနာက္ဝယ္ ဆယ္ဟြန္းကျပာကယာျဖစ္သြားသည္။
ငိုခ်င္ရင္းလက္တို႔ဆိုသလို ဆို႔နစ္ေနသည့္ရင္အစံုဟာ မခံမရပ္ႏိုင္စြာမ်က္ရည္ဝဲတက္လာရသည့္အျဖစ္။

"ဒုကၡပဲ အစ္ကိုရယ္...ေန႔လည္ထဲကအိမ္လည္းျပန္မလာဘူး....က်
ေနာ္က အလုပ္မၿပီးလို႔ထမင္းျပန္မစားေတာ့ဘူးထင္လို႔...ဒါမဲ့ အလုပ္သိမ္းခ်ိန္ထိျပန္ေရာက္မလာေတာ့ ဒီထိလိုက္လာခဲ့ရတာ....ဘယ္မ်ားသြားလဲမသိဘူး..."

တိမ္ဝင္သြားသည့္ ဆယ္ဟြန္းအသံေၾကာင့္ ဟိုခ်င္းစိတ္မေကာင္းစြာဆယ္ဟြန္းပုခံုးထက္အသာယာပုတ္ကာျဖင့္...

"အရမ္းႀကီးလည္းစိတ္မပူပါနဲ႔...ကိစၥတစ္ခုခု႐ွိလို႔ျဖစ္မွာပါ...
အစ္ကိုလိုက္႐ွာေပးမယ္ေလ...ေနာ္...."

ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိမ့္ျပသည့္ ဆယ္ဟြန္းက ကေလးေပါက္စေလးတစ္ေယာက္ႏွယ္ အားအင္ခမ္းကုန္စြာ။
ပါးႏွစ္ဖက္ေရာ ႏွာေထာင္းထိပ္ေလးေတြပါနီတက္လာသည့္ မ်က္ႏွာႏုႏုဟာ မၾကာခင္ငိုေတာ့မည္ကိုၫႊန္းဆိုျပေနသေယာင္။
ဟိုခ်င္းမိမိလက္ဆြဲအိတ္ႏွင့္အေပၚအက်ႌကိုအျမန္ေကာက္ယူလိုက္ျပီး ဆယ္ဟြန္းနဲ႔အတူအျပန္လမ္းကိုႏွင္ခဲ့ၾကသည္။

အေမွာင္ကမာၻက...သူ...(completed)အမှောင်ကမ္ဘာက...သူ...Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz