အေမွာင္ကမာၻက...သူ...(completed)အမှောင်ကမ္ဘာက...သူ...

ေတြ႔ဆံုျခင္း

အေမွာင္ကမာၻက...သူ...

Zawgyi

"ရား...ဝင္​တိုက္​ၿပီး ​ေတာင္​းပန္​ရမွန္​းမသိဘူးလား"

နားကိုဒုကၡ​ေပးစြာ လာ႐ိုက္​ခတ္​တဲ့ ​​ေနာက္​​ေက်ာဘက္​ကအသံ​ေၾကာင္​့ ​ေစာင္​း​ေပစြာလွည္​့ၾကည္​့​ေတာ့...

"ဘာလဲ...ဇာတ္​လမ္​းဆင္​တာလား..."

ဆက္​​ေျပာလာျပန္​သည္​့ ထိုသူ။

ဒူးအထက္​ခန္​႔႐ွိစကတ္​တိုတိုက လဲက်​ေနတာမို႔​ေပါင္​
သားတို႔ကိုဖံုးထားႏိုင္​စြမ္​းမ႐ွိ။
လိုတာထက္​ရဲ​ေနတဲ့ ႏႈတ္​ခမ္​း​ေပၚမွ အဆီ​ေတြက
​ေဘးကိုအနည္​းငယ္​စြန္​းထင္​း​ေနသလို ကာလာျခယ္​မ်က္​ဝန္​း​ေတြက ရီ​ေဝ​ေဝမို႔ ထိုမိန္​းက​ေလးမူး​ေနမွန္​း
သိသာ​ေပမဲ့ ​ခ်န္းေယာလ္ က​ေတာ့မသိခဲ့ပါ။
ဂ႐ုမစိုက္​စြာ အၾကည္​့တို႔ကိုယုတ္​လိုက္​ၿပီး လွည္​့ထြက္​လိုက္​​ေတာ့

*ဘုတ္​...*

​ေနာက္​​ေက်ာဆီကို မွန္​လာသည္႕ လက္​ကိုင္​အိတ္​ရဲ႕
​ေနာက္​ဆက္​တြဲအျဖစ္​...

"နင္​့ကို ​ေတာင္​းပန္​လို႔​ေျပာ​ေနတယ္​​ေလ...​ေခြး​ေကာင္​ရဲ႕"

လူမွန္​းမသိ​ေအာင္​ မူး​ေနသည္​မို႔ ​ေျပာမိ​ေျပာရာ​ေျပာ
​​ေနတဲ့ ထိုမိန္​းက​ေလးရဲ႕စကားက ခ်န္းေယာလ္​၏မူမမွန္သည့္
စိတ္​တို႔ကိုႏိႈးထရန္​ ​ေဆာ္​​ေျသာ္​လိုက္​သည္​့ႏွယ္​။
႐ုတ္​တရက္​ ျပန္​လွည္​့လာတဲ့​ ခ်န္းေယာလ္က ထိုမိန္​းက​ေလးကိုဆြဲမကာ လက္တစ္ဖက္နွင့္ ​​​​လည္​ပင္​းကို ကိုင္​ညစ္​ရင္း ျကမ္​းတမ္​းတမ္​း အုတ္​တံတိုင္​းဆီသို႔ဆြဲကပ္​လိုက္​သည္​။

"ငါ့ကို ဘာကိစၥနဲ႔အမိန္​႔လာ​ေပး​ေနတာလဲ...မင္​းမွာ အဆင္​့
့ဘယ္​​ေလာက္​႐ွိလို႔လဲ"

တိုးညင္​း​ေပမဲ့ ခတ္​ထန္​မႈအျပည္​့ပါ​ေသာ ခ်န္းေယာလ္​
အသံက ​နတ္​ဆိုးတစ္​​ေကာင္​လို။
တင္​းၾကပ္​​ေနသည့္ လက္​ဖဝါး​ေၾကာင္​့ မိန္​းက​ေလးမွာ
အသက္​ကိုလု႐ွဴ​ေနရသလို ​ခ်န္းေယာလ္လက္​ကို သူမလက္​​ေတြနဲ႔ဆြဲဖယ္​ေန​ေပမဲ့ အရာမယြင္​း။