De Nieuwe Wereld Specials

Na deel 1: De volgende stap

Elodie jaar 318

De grote emmer was gevuld met kokend water en hing zwaar aan haar arm. Cèsely moest er nog één naar binnen dragen, daarna was de tobbe vol. Een gezichtje verscheen om het hoekje van de deur.

"Hé Simana, kom je me helpen?" Het jongetje dat net zijn zevende jaardag had gevierd, stoof de wasruimte in.

"Voorzichtig, dit is heet, even aan de kant." Cèsely goot de emmer leeg, roerde het water met de houten stok en wees toen naar de stapel was. "Gooi er maar in."

Lachend keek ze toe hoe Simana de hele berg in één keer in de tobbe werkte. "Goed zo, lukt het je zelf met de stamper?"

Vol goede moed bewoog de jongen de houten wasstamper heen en weer, maar nu de natte was in de tobbe zat, ging het een stuk lastiger dan hij had verwacht. Cèsely haalde de laatste emmer heet water dat buiten in de ketel had staan koken en bleef even staan kijken. Met een pruillip keek Simana uiteindelijk om.

"Kom, dan doen we het samen." Cèsely greep de stok bovenaan vast en Simana nam het onderste deel voor zijn rekening. "Rustig aan, met de klok mee."

"Welke kant is dat?"

"Oh, ja." Lachend legde ze uit: "Dat betekent hier natuurlijk niets. Op Terra hebben ze ronde klokken, daar bewegen wijzers, kleine stokjes, rechtsom langs de minuutstreepjes. Met de klok mee betekent dus rechtsom." Het was vreemd hoe zulke aardse termen af en toe nog de kop op staken.

Ze draaiden de was een aantal keer en lieten het toen staan. "Straks doen we het nog een keer en dan mag je helpen met wringen en ophangen."

Simana knikte en holde voor haar de wasruimte weer uit. In de keuken kwamen ze zijn moeder tegen. Merle was de oudere zus van Pattris. Het huis waar ze nu in waren, waar Cèsely nu tijdelijk woonde, was van haar en haar gezel.

Het was een moeilijke beslissing geweest. Tamra, Pattris moeder, had meteen aangeboden om de twee Terraanse meiden onder haar hoede te nemen. Kelly had geen problemen gehad om een plekje te vinden binnen het gezin. Als enig kind had ze altijd verlangd naar meer broers en zussen en nu had ze die. Voor Cèsely had het niet zo goed gewerkt. Pattris' zusje en broertje waren heerlijke kinderen en zijn ouders geweldig, maar iedere keer dat Pattris thuis was gekomen uit school, had ze meer en meer het gevoel gekregen dat ze gewoon een andere zus was.

Hij had aangeboden in het studentengebouw te gaan wonen, maar daar was op dat moment geen plek. En toen was Merle met de oplossing gekomen. Vanaf dat moment had ze bij hen in huis gewoond.

Van Merle had ze alles geleerd wat ze moest weten over een huishouden op Elodie. Maar toen Pattris klaar was met zijn jaar, het laatste jaar op de HSE Dibon, was ze er nog lang niet aan toe om met hem samen een huishouden te vormen. Gelukkig was Pattris het met haar eens geweest, maar toen rees de vraag, wat nu? Die oplossing was gekomen in de vorm van een leerplaats voor Pattris. In Samirah.

Merle klopte kort op haar dikke buik, terwijl ze met wat moeite deeg kneedde. "Ik ben zo blij dat je kon komen helpen. Deze kleine is een stuk lastiger dan de andere twee."

"Hier, laat mij dat maar even afmaken. Ga zitten." Cèsely duwde goedmoedig de hoogzwangere vrouw aan de kant en waste haar vingers voordat ze die in het deeg stak.

De afgelopen vijf jaar had ze niet alleen bij Merle's gezin gewoond. Zodra ze zich voldoende kon redden, was ze gaan werken in een van Dibons gastenverblijven. Na een jaar had ze die plek ingewisseld voor een bakkerij en daarna had ze een jaartje meegelopen met de bewaardersopleiding. Ze hoefde lang niet zoveel te weten als Pattris en ze deelde zijn passie ook niet echt, maar het leek haar op zijn minst wel handig om te weten wat de opleiding betekende. Achteraf was het heel nuttig gebleken, omdat het haar meer geleerd had over de wereld waarop ze leefde, dan dat ze in de voorgaande jaren had meegekregen.