Κεφάλαιο 4

161 16 1
                                    

Γεια σας παιδιά (οι λίγοι που διαβάζεται ) ελπίζω να σας αρέσει ως εδώ η ιστορία , από εδώ και πέρα νομίζω ξεκινάει το πιο ενδιαφέρων κομμάτι , αν θέλετε γράψτε στα σχόλια αν θελετε να διορθώσω κάτι 💕💕💕
————————————————————

Τι χάσατε στο :Ο Φίλος από τα παλιά

-Η Ελένη έγινε τύφλα, μην την αφήνεται αν πηγαίνει σε μπαρ κίνδυνος

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

EΛENHΣ POV

Ο Άλεξ , ποιός το περίμενε, θα έχω μπροστά μου το πρώτο αγόρι που αγάπησα όσο τίποτα μπροστά μου, τον καλύτερο μου φίλο, ασχετό το αν τα συναισθύματα μου δεν ήταν τόσο ερωτικά, πάντα ήταν εδώ, πάντα εκτός από τις στιγμές που τον χρειαζόμουν περισότερο...Με αγαούσε σαν αδερφή του, και τον αγαπούσα σαν να μην έχω ξαναγαπήσει ποτέ, ένιωθα πως ήταν το μοναδικό μου στίριγμα, αυτός και η Τες, αλλά όταν έχασα την τες έχασσα και αυτόν...

''Μικρή το ξέρω ότι έχεις απορίες και ήρθε ώρα να τις λύσω, ναι εγώ σε έφερα εχθές σπίτι αν αναρωτιέσαι , νσι εγώ ήμουν στα δοκιμαστίρια , δεν σε παρακουλουθώ, απλή σύμπτωση , το ξέρω ότι πέρασες πολλά όσο έλειπα αλλά θέλω να ξέρεις και ότι εγώ πέρασα πολλά και απλά , α-απλά σε θελω πίσω ρε γαμώτο ! ''

 Μου είπε με ένα βλέμμα σαν να ήθελε να μου πει τσίλαρε ρεε , χαλαράααα η ζωή είναι μικρή για να σε νοιάζει .

''Και εσύ τι ξέρεις; , έχασα την αδερφή μου το ήξερες και ούτε στην κηδεία δεν ήρθες σε χρειαζόμουν, Αλεξ σε χρειαζ—''

''Οοοο σκάσε πια! ''

 Είπε και με φίλησε για να σκάσω , οκ δεν λέω, δεν με χάλασε, αλλά κοπέλι δεν εμφανίζεσαι μετά από πέντε χρόνια που νόμιζα ότι είχες πεθάνει , για να με φιλήσεις...'

''Τι-τι κάνεις; Πας καλά; έχεις θέμα το ξέρω φιλέ, αλλά μην παίζεις μαζί μου, όχι , όχι ξανά''

Είπα με βουρκωμένα μάτια, και παρατήρησα τα σοκαριστικά πανέμορφα μάτια του να με κοιτάνε και δάγκωσε το κάτω του χείλος , ναι οκ μπορείς να πεθάνεις ήρεμη τώρα ελένη

''ο ξανά σκάσε,''
είπε και μόλις κατάλαβα τι πάει να ξανακάνει τον ξανά έσπρωξα ,

''Ρε Ελένη , ούτε εσύ νοιάστηκες και πολύ όταν έμαθες ότι έχασα τον πατέρα μου'' είπε και σηκώθηκε και έφυγε

''Αντίο, και κλείσε την πόρτα πίσω σου γουρούνι '' 

Τον θέλω, αλλά όχι έτσι, ναι μπαίνει πάι τόσο απλά  πίσω στην ζωή μου ,αγκάλιασα το μαξιλάρι της αδερφής μου και άρχισα να κλαίω , μέχρι που ξανά άνοιξε η πόρτα και ήταν πάλι αυτός

''ΤΙ ΘΕΣ ΠΑΛΙ;;;''

 Προσπάθησα να πω ,αλλά πριν προλάβω μου έκλεισε το στόμα μου με το ζεστό χεράκι του...Πιο πολύ σαν χεράκλα αλλά τέλος πάντων


''Έχουν μπεί κλέφτες στο σπίτι, σσσς μικρή πρέπει να βρω τρόπο να μας βγάλω από εδώ '

' Ήταν σοβαρός , Ω θεέ μου , που είναι οι γονείς μου;;; Και γιατί αυτός νοιάζεται για εμένα;

Ο φιλος απο τα παλιαWhere stories live. Discover now