Κεφάλαιο 9

76 8 1
                                    

Τι χασατε στο : Ο φίλος από τα παλιά
-Η Ελένη είναι τύφλα
-Καλός άνθρωπος ο μπαμπάς της δεν νομίζεται;
- Ο Άλεξ θα μείνει!

ALEX POV

Η Ελένη είναι λιώμα... καλύτερα να ξεχάσει τι θα πάω να της πω... Κλείδωσα την πόρτα για να είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να ανοίξει,κάθομαι δίπλα της,τζιζ μυρίζει vodka, τέλος  πάντων, πιάνω τα χέρια της και τα φέρνω δίπλα μου την στιγμή που καθόμουν στο κρεβάτι, με παρακάλεσε με την ποιο γλυκιά φωνούλα που είχε,
"Θα με πάρεις αγκαλίτσα;;;" έγνεψα καταφατικά και την έχωσα στην αγκαλιά μου,της ψιθύρσα στο αυτί "Ελένη ε-εγώ και η Τές ..."
"Σσσσσς χμ, έχεις ωραία μάτια, κρίμα να κλαίνε " είπε και σκούπισε το δάκρυ που είχε κυλίσει,και τα αγόρια κλαίνε, ειδικά όταν πρόκειται να πουν αυτό που πάω να πω αν με αφήσει,...
"Μικρή, εγώ και η Τες κάναμε παραπάνω παρέα απο ότι έπρεπε, την αγαπούσα και όταν έφυγε δεν μπορούσα να έρθω να σε κοιτάζω στα μάτια γνωρίζοντας ότι εγώ έφταιγα για όλα" μου είχε παραδοθεί το όμορφο κεφαλάκι της είχε πέσει πάνω στον ώμο μου, ο Θεός ξέρει τι άκουσε... από την μία θέλω να τα έχει ακούσει όλα και από την άλλη όχι...ΕΛΕΝΗΣ POV

Δεν θυμάμαι τίποτα αλλά δεν πρέπει να ήταν κάτι σοβαρό , το πρωί βρέθηκα στο κρεβάτι μου με τις πυτζάμες που σημαίνει ότι κάποιος μου άλλαξε ρούχα, θα τον σκοτώσω!Α, επίσης βρέθηκα τυλιγμένη σαν το ντολμαδάκι λίγο ήθελα να πεθάνω από  ασφυξία αλλά δεν βαριέσαι , πάω στην κουζίνα δεν είναι κανείς ,αλλά ξαφνικά ακούω μιά φωνη απο τον καναπέ,αφού δεν έβαλα τις τσιρίδες καλά να λέει. "Βρέ-βρέ πως κοιμήθηκε η κοντέσα μας μην χέσω;"

"Ποιο καλά από εσένα από ότι βλέπω" είπα και άρπαξα δύο σοκολατούχα γάλατα όπως αυτά που πίναμε μικροί

"Δεν δέχτηκα να ξεβολέψω τον μπαμπά σου και από ότι φένεται δεν χρειάστικε πολύ να τον πείσω" χαμογέλασα και τον κοίταξα "Τι έγινε εχθές ;" τα γούρλωσε, τον χάνω αυτό ήταν,κρίμας και είναι ωραίος

"Κχμ-κχμ τι-τίποτα γιατί θυμάσαι να έγινε κάτι;"

"Όχι αν εξαιρέσεις ότι βρέθηκα με πιτζάμες ενώ φορούσα φούτερ και τζίν"

"Α, ναι ξέρασες πάνω στα ρούχα σου οπότε έπρεπε να τα βγάλεις"

"Ας μου το έλεγες,δεν ήταν ανάγκη να το κάνεις εσύ, ματάκια!" σωριαστήκαμε και οι δύο κάτω και αρχίσαμε να "Και για τα χρονικά... εσύ άρχισες από μόνη σου να ξεντύνεσαι"
"Τι λες καλέ, εγώ ;"

"Ναι εσύ" χαμογέλασε, "και τώρα φέρε την μερέντα απο το ντουλάπι και μην νομίζεις ότι δεν την είδα!"

"Πφφ καλά" ως που να γυρίσω είχε ένα κουτάκι πάνω στο τραπέζι και αυτον να μου "Καλά Χριστούγεννα μικρούλα..."

"Καλά Χριστούγεννα μικρούλα..."

έμεινα με το στόμα ανοιχτό δεν παίζει τα μάτια μου έλαμψαν στην όψη του δώρου, έπεσα πάνω του και τον αγκάλιασα...τελικά αυτο που ήθελα το πείρα,αυτόν καλά ίσως και το δώρο του αλλά whatever

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
τέλος παρτ αστεράκια μέχρι το επόμενο φιλάκια, θα θέλατε να γνωρίσετε τους πρωταγωνιστές ;(πώς μοιάζουν και έτσι;)

Ο φιλος απο τα παλιαDonde viven las historias. Descúbrelo ahora