Κεφάλαιο 16

70 6 2
                                    

Τι χάσατε στο :ο φίλος από τα παλιά
-Ο Άλεξ βγήκε από το νοσοκομείο, αλλά έχει προσωρινή αμνησία
-Ο Δημήτρης φίλησε αλλά αυτή σηκώθηκε και έφυγε 
- Ο Άλεξ άλλαξε σχολείο

ΕΛΕΝΗΣ ΡΟV

Πήγα στις βρύσες,εκεί ήταν ο Δημήτρης με την παρέα του, τους έκανε νόημα να φύγουν, τέλεια, τώρα έχουμε και τον Δημήτρη και τον Άλεξη στο ίδιο σχολείο, την κάτσαμε! Τώρα εσύ αγαπημένε αναγνώστη θα αναρωτιέσαι από που και ως που ο Άλεξ πάει στην ίδια τάξη αλλά είναι μεγαλύτερος... ε απλά άργησε έναν χρόνο να πάει νηπιαγωγείο , ο Δημήτρης με πλησίασε, δυο  λόγοι μπορεί να υπάρχουν, ή να θέλει να δει τι έχω ή να θέλει να πει κάτι για αυτά που έγιναν τις προάλες ...                 
Ο Δημήτρης ήρθε και έκατσε δίπλα μου, μου σκούπισε ε΄να δάκρυ και με κοίταξε με ένα βλέμμα που πολύ καλά μέσα μου ήξερα πως ήταν θυμού.
"Μπορείς να μου εξηγήσεις τι πάει στραβά μαζί σου;"
"Δημήτρη τώρα δεν θέλω να σου μιλήσω,τώρα και γενικά ό,τι  έγινε ήταν λάθος και τότε και τώρα"είπα και κοίταξα κάτω και συνέχιζα να κλαίω, γιατί ο Άλεξ μάλλον δεν με θυμάται ακόμα. Ο Δημήτρης μου έπιασε βίαια το πιγούνι και το έστρεψε ώστε να τον κοιτάω 
"Εμ πονάω..."
"Δεν με νοιάζει μαλακισμένη,μαζί μου δεν παίζει καμία το κατάλαβες;"
"Μα δεν έκανα κατ-" ένιωσα ένα χέρι να  πλησιάζει με δύναμη το μάγουλό μου.
"Αυτό για να μάθεις να μην με παρατάς" ξαφνικά άκουσα μία φωνή
"Ε τι γίνεται εκεί;" ο Δημήτρης  σηκώθηκε   και βρήκα ευκαιρία να τ ον χτυπήσω κάπου που πονάει αρκετά (όλοι καταλάβαμε που:) και  τότε ο άλλος που φώναξε με πλησίασε ενώ εγώ είχα νευριάσει,κατάλαβα πως ήταν ο Άλεξ αλλά αυτό του γουρούνι ο Δημήτρης δεν πρόκειται να με ξανά ακουμπήσει, ενώ πονούσε αρκετά και πήγε να φύγει μου είπε κάτι τελευταίο.
"πουτάνα" οκ, δεν με νοιάζει και πολύ που με έβρισε, αλλά ήταν μπροστά στον Άλεξ
"Πάλι την μάνα σου βρίζεις ρε;'
"Όχι αγάπημου η μάνα μου είναι καλ-"
"ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ" Ο Άλεξης μπήκε  μπροστά μου και του είπε να φύγει
"Αλλιώς τι,ώπα εσύ είσαι ο καινούργιος , δεν κάνεις καλή αρχή για να ξέρεις"
'Μπα, εμένα μια χαρά μου φαίνεται, εφόσον είναι το κορίτσι μου εδώ" είπε και με έπιασε από την μέση, οκ αυτό δεν το περίμενα αλλά χμ για να σκευτώ, ΜΟΥ ΑΡΈΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΨΕΜΑ, αχ μακάρι  να ήταν αληθινό
"Ωστε έτσι ε; καλααααααααααά"
είπε και έφυγε 
"Γερή του την έπαιξες και εσύ όμως" είπε και γέλασε , μου αρέσει να χαμογελάει, αλλά με θυμήθηκε;
"Ναι-ναι, με θυμάσαι;"
"Χμ,πας καλά;" χάρηκα αφάνταστα όταν το είπε
"Αχ , Άλεξη μουυυυ" είπα και τον αγκάλιασα
"Ωπα- Ωπα έχω κοπέλα'
"Εμένα;"
¨Πας καλά μωρέ σε προστάτεψα από τον μαλάκα από που κι ως που εσύ κορίτσι μου;"
"Α, ώστε δεν με θυμάσαι"είπα με βουρκωμένα μάτια
"Σε θυμάμαι,από το μάθημα έτσι;αναρωτιέμαι τι έπαθες όταν με είδες και έφυγες"
"Τίποτα άστο"
"ΟΚ,τα λέμε σε λιγο"
Έτρεξα στο μπάνιο και κλείστηκα στην τελευταία τουαλέτα απλά ήθελα να μείνω μόνη μου έλα μου όμως πως για κακή τύχη στις τουαλέτες μπήκε η Άννα-Μαρία, κάτι σαν την εχθρό μου ακόμα και αν δεν μου αρέσει να την αποκαλώ έτσι,και όπως πάντα είχε μαζί το σκυλάκι της την Λία, ξέρω πως αυτό που κάνω δεν είναι ωραίοαλλά πραγματικά θέλω να ακούσω τι λένε αλλιώς θα σκάσω....
"Είδες τον καινούργιο;"
"Ναι, ωραίος είναι"χμ ωραίος εεε; δεν θα σε ξεμαλιάσω...
"Έμαθα πως έχει κοπέλα'
"Αυτό θα το δούμε"  Είπε η Άννα-Μαρία και μπορώ να φανταστώ αυτό το σπαστικό χαμογελάκι στην μούρη της, μετα τα θυμήθικα όλα, τον Άλεξ , ήθελα να μιλήσω στην Ιωάννα αλλά έχει πάει σε έναν γιατρό, θα γυρίσει την 4η ώρα, μέχρι τότε σκέφτομαι να κάτσω εδώ και να κλαίω μέχρι που ακούω την πόρτα να τρίζει και κάποιος να μπαίνει μέσα,χτυπάει την πόρτα μου...
'Άλλος" προσπαθώντας να κρύψω την αλωμένη από τους λυγμούς φωνή μου.
"Έλα βρε Ελένηη βγες έξω ο Άλεξ είμαιιι"
"Χα τώρα είναι που δεν βγαίνω"
"Γιατί;;; τι έκανα"
"Πρώτον είσαι στις γυναικείες τουαλέτες ανώμαλο"
"Και δεύτερων; τι έκανα πες μου;"
"Ωραία λοιπόν αυτό έκανες..." είπα και άνοιξα την πόρτα για να δει το κοκκινισμένο πρόσωπο μου, μόλις το είδε ήρθε και έκατσε στο πάτωμα και με το χέρι του μου έκανε νόημα να κάτσω.
"Σε ξέρω;Από παλιά;"
"Μόνο 16 χρόνια, χωρίς πλάκα δεν με θυμάσαι καθόλου;"
"Όχι θα έπρεπε;"
"Εμ ναι! Ήμουν η κολλητή σου με 'ξέχασες' και τωρα με ξέχασες πραγματικά. Τέλος πάντων ποια είναι η κοπέλα σου, έχω να μμάθω νέα σου ένα μήνα και απο ότι φαίνεται έχει πολλά"
"Χαχα σιγά σιγά αλλά πρώτα θέλω να θυμηθώ ποιά είσαι και από που με ξέρεις και τι σχέσεις είχαμε..."
"Να σου πω την αλήθεια είχαμε ένα είδος σχέσης που πολύ μου λείπει"
"Όπως;"
"Να ξεκινούσε κάπως έτσι" είπα και πλησίασα το πρόσωπο μου στο δικό του...
"Σκάσε" του είπα και τον φίλησα αλλά αυτός δεν αντιστάθηκε αντίθετα το συνέχισε,εκείνη την στιγμή όμως θυμήθηκα ποίος είναι πως δεν με θυμάται και στην ιδέα πως μπορεί να με θυμάτε σαν μια λυσσάρα απομακρύνθηκα απο τα χείλη του και αμέσως ακούστηκε ένας άλλος θόρυβος, δύο παλαμάκια μόλις κατάλαβα ποιος ή μάλλον ποία είναιι ήξερα πως μπορεί να μπλέξω, η Διευθύντρια , μας έπιασε την ώρα που φιλιόμασταν και καλά εγώ αλλά ο Άλεξ; είναι καινούργιος θα τον πάρουν με κακό μάτι , η Διευθύντρια ούτε να αγκαλιαζόμαστε καλά καλά δεν μας αφήνει αυτό ήταν την κάτσαμε.   

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΧΕΛΟΟΟΟ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ; ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ!

ΕΛΠΊΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΠΑΡΤ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΦΙΛΑΚΙΑΑΑΑΑ

Ο φιλος απο τα παλιαOnde histórias criam vida. Descubra agora