Ο φιλος απο τα παλια

Κεφάλαιο 8

Τί χάσατε στο : Ο φίλος απο τα παλιά...

-Το σπίτι της Ελένης κάηκε
-Το ship name Άλεξ & Ελένης είναι #elex
-H Eλένη έγινε λιώμα και είπε κάποια πράγματα στον Άλεξ...
-ΟΚ φιλήθικαν μπροστά στον μπαμπά της

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ...

ALEX POV

Ποτέ δεν είχα νιώσει έτσι η καρδιά μου χτυπούσε υπερβολικά γρήγορα οκ, δεν έχω ξανά ακούσει τον Κ. Νίκο να φωνάζει και σχεδόν μεγάλωσα σε αυτό το σπίτι άλλα το μόνο που με νοιάζει είναι το τι έχω να ακούσω , στραβοκαταπίνω και τον ακολουθώ στο δωμάτιο του...

"Δεν μου λες παλικάρι μου, τι κάνεις εδώ, και ποιος είσαι?"
κοκάλωσα, είπαμε έχω γίνει θεός αλλά δεν έχω αλάξει τόσο πολυ ποια που να μην αναγνωρίζει τον "Γιο που ποτέ δεν είχε" όπως μου έλεγε πάντα, πραγματικά μου είχε λείψει η οικογένεια της , οι τρέλες  που κάναμε, η Τες ... Α ρε Τες ήταν ανάγκη να φύγεις εσύ και όχι εγώ;

"Κ-Κύριε Νίκο εγώ είμαι... ο Άλεξ" τα μάτια του πήραν μια περίεργη έκφραση σε στιλ τι λέει τώρα αυτός; δεν παίζει

"Εμ Άλεξ;"

"Ναιπ αυτός είμαι πολύ καιρό έχουμε να τα πούμε έτσι Κ.Νίκο;"

"Νίκος σκέτο, ναι τώρα που το λες , έχω να σε δω από τότε που έφυγε η Τες ... αλλά τώρα θέλω να μου εξηγήσεις τι ήταν αυτό που είδα γιατί ξέρω πολύ καλά τι είδα..."

Η φωνή του ανέβηκε λίγο κατά την τελευταία πρόταση και ναι ΟΚ τώρα αρχίζω να φοβάμαι λίγο

"Κοίταξε, (ξεροκατάπια)Νίκο,έλειοα αρκετό καιρό , και η αλήθεια είναι ότι εγώ και η κόρη σας πάντα είχαμε μια ιδιαίτερη σχέση αλλά ποτέ ερωτική,αντιθέτως εγώ πάντα μας έκανα να μην πάμε σε τέτοια φάση και το ξέρω ότι αυτό που είδες  είναι δύσκολο να χωνευτεί από εσάς  αλλά θέλω να ξέρεται ότι  την έχω μέσα στην καρδιά μου."

"Και τότε γιατί έφυγες ;"

"Αυτό δεν μπορώ να το εξιγίσω,όχι ακόμα."

"Εντάξει νεαρέ, αλλά να ξέρεις όχι τρέλες σήμερα,θα κοιμηθείς εδώ στο υπνοδωμάτιο μου και πόσο καιρό σκοπεύεις να μείνεις εδώ;"

"Γύρο στις τρεις μέρες,αν δεν είμαι πρόβλημα"

"Δεν είσαι αλλά θα κοιμηθείς εδώ για να έχω ήσυχο το κεφάλι μου" και έδειξε το κρεβάτι του

"Ότι πείτε, και ευχαριστώ που με αφήνετε να μείνω εδώ μέρες που είναι..."

"Τίποτα , τώρα εξαφανίσου μέχρι να έρθει η ώρα ύπνου"

-ΤΕΛΟΣ POV -

Βγήκε  από την κρεβατοκάμαρα με το λοξό χαμογελάκι και μου ανακοίνωσε

"Φτηνά την γλιτώσαμε πάλι , τώρα πάμε πάνω"

Μπορούσα να πω όχι ; μπαίνουμε μέσα στο δωμάτιο και τα γαλανά του μάτια με κοίταξαν βουρκωμένα και με ρώτησε με φωνή έτοιμη να σπάσει... 

"Κλει-κλειδώνει η πόρτα, μικρή πρέπει να σου πω κάποια πράγματα,το ξέρω ότι είσαι κάπω ς μεθυσμένη αλλά καλύτερα γιατί μπορεί να τα ξεχάσεις"

τον άκουσα να αναστενάζει,δεν είναι καλό αυτό...

"Μικρή πρέπει να μάθεις κάτι για εμένα και την Τες"

"Κλειδώνει , κλειδώνει γιατί έγινες σοβαρός δεν μου αρέσει να είσαι σοβαρός"

εκεί τα έχασα, ζαλίστηκα δεν θυμάμαι τίποτα άλλο  μόνο τον Άλεξ να με έχει πάρει αγκαλιά, δεν θυμάμαι τι προηγήθηκε, αλλά λογικά θα μου ξαναπεί έτσι;

-------------------------------------------------------------------------------------------——-------------

Τέλος πάρτ... κάποιες θεωρίες; ,επίσης θα ήθελα να γράψω ένα κεφάλαιο που θα εξηγώ πως εμπνευστήκα για την ιστορία  α και το επόμενο παρτ θα ξεκινίσει με Άλεξ POV(Θενξ κορονοιέ που μου δίνεις χρόνο)