Τι χάσατε στο :ο φίλος από τα παλιά
-Ο Δημήτρης είχε POV τσέκαρε το
- Ο Άλεξ είπε την μισή αλήθεια
ΕΛΕΝΗΣ POV
Όταν φτάνουμε κατεβαίνω και βγάζω το κράνος μου γρήγορα, γρήγορα για να μην προλάβει να δει τα δάκρυα μου.
"ΕΛΕΝΗΗ" Κάνω πως δεν τον ακούω
"Σε παρακαλώ,"
Λυγίζει η φωνή του και μου πιάνει τον καρπό χωρίς να καταλάβω τις κινήσεις μου και μία ασταμάτητη ροή από δάκρυα τον χαστουκίζω, μου αφήνει το χέρι και εγώ τον τραβάω από την μπλούζα μπρος-πίσω και χτυπάω με τις αδύναμες γροθιές μου το στήθος του, δεν κάνει τίποτα, απλά με κοιτάει, το βλέμμα του κενό τον αφήνω και τρέχω στο σπίτι, η πόρτα ήταν ανοιχτή, το σπάνιο θέαμα που έχω μπροστά μου με προβληματίζει και δίνει σπίθα στην βενζίνη που είμαι λουσμένη.
"Μαμά;"
Λέω καθώς την βλέπω καθισμένη στο πάτωμα, τα πανέμορφα ματάκια της είναι πρισμένα, ενώ έχει τα γόνατα της κοντά στο στήθος και το χέρι της γύρω απο το λαιμό της λες και προσπαθεί απεγνωσμένα να ξεκουνίσει κάτι από εκεί , δεν μου μιλάει, ο θεός ξέρει πόση ώρα κλαίει, κάθομαι απαλά σο πάτωμα δίπλα της, παίρνω το χέρι της και το τοποθετώ πάνω στα πόδια μου, και το κλείνω στις μικρές μου παλάμες
"Τι έγινε"
"Ε-Έκείνοι"
"Ποιοι Μαμά;"
"Ο πρώην σου που προφανώς δεν ήξερα τίποτα για αυτόν" Λέει και σκουπίζει τα μάτια της καθώς σηκώνεται όρθια.
"Πρέπει να μιλήσουμε"
Εκείνη την ώρα χτυπάει η πόρτα, και εμφανίζεται ο Άλεξ
"Όχι τώρα Άλεξ" λέμε ομόφωνα,σιωπηλά την ακολουθώ στην κουζίνα,με ένα νεύμα μου δείχνει να κάτσω στο τραπέζι.
"Ποίος ήταν;"
"Ο Δημήτρης..."
"Πότε έγινε τόσο επιθετικός, και γιατί δεν μου είπες όσο ήσουν μαζί του;"
"Δεν ξέρω, πραγματικά δεν ξέρω, τις προάλλες στο σχολείο, με πείραξε, αλλά ευτιχώς ήταν ο Άλεξ" η φωνή μου κόβεται, ο Άλεξ, να της το πω;ΑΧ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ
"Είναι πολλά πράγματα που δεν ξέρεις για αυτόν μαμά, όπως το παρελθόν μου μαζί του"
BẠN ĐANG ĐỌC
Ο φιλος απο τα παλια
Teen FictionΨέματα, αγάπη, έρωτας και ένας θάνατος που έχει επηρεάσει τους πάντες, λίγο παραπάνω από όσο νομίζαμε, μια κοπέλα πληγωμένη από την απώλεια δυο ατόμων, νεκρών και ζωντανών, θα ρθει η αλήθεια στο φως, είναι όλοι όπως δείχνουν; Υπάρχει άραγε ευτυχισμέ...
