V's justice ➳ Vmin

0.0

Yerimi aldım ve saatimi kontrol ettim. Herzaman avımdan önce gelir ve her şeyin yolunda olup olmadığını kontrol ederdim. Herşey normal görünüyordu. Ağzımdaki maske ve kafamdaki şapka sayesinde kimse beni tanıyamazdı.

Ben dünyaca ünlü bir seri katildim. Tek amacım polislerin yapmadığı işi yapıp adaleti sağlamaktı. Bazı insanlara göre psikopat seri katilken bazılarına göre adalettim.

Yaklaşık 12 tane insan- onlara insan bile diyemiyorum- öldürmüştüm. Hepsinin yaptığı şeylerin bedelini ödetiyordum, bazen tek bir kurşunla bazense daha acı verici cezalarla fakat herşeyi sokakta kısa bir sürede hallediyordum.

Şimdiki avımın gelmesini bekliyordum. 13 numara karısını çocuklarının önünde döven şerefsizin tekiydi. Onu aynen karısına yaptığı gibi dövecektim daha sonra ise bu hayattan gönderecektim. Ailesi için endişelenmiyorum çünkü adam öldüğünde devlet karısına dul maaşı verecekti. Düşüncesiz bir katil de değildim, öldürdüğüm şerefsizlerin ailelerinin durumlarını her zaman önceden araştırıyordum. Gerekirse onlara bir hesaptan para bile gönderiyordum.

Zekam sayesinde polisler asla benim izimi bulamıyorlardı. Benim hakkımda bildikleri tek şey avımın koluna damgaladığım V harfiydi.

Ayak sesleri geldiğinde şaşkınca telefonuma baktım. Yanlış olan birşeyler vardı, adamın bu kadar erken gelmemesi gerekiyordu.

Elimin tekini kabanımın altındaki silahıma götürdüm. Birilerinin izimi bulması da imkansızdı çünkü ben herşeyi en ufak ayrıntısına kadar kontrol ediyordum.

Adımlar iyice yaklaştığında çöpün yanına saklandım ve adımların sahibini bekledim. En iyi cinayet kamera bulunmayan sokak aralarında yapılırdı. Fakat herzaman avlarım sokak aralarına girmiyor ve bende biraz hacker yeteneklerimi kullanarak kameraların beni çekmesini engelliyor ve avımı sokakta da öldürebiliyordum.

Adım sesleri iyice yakınlaştığında saatimi tekrar kontrol ettim, avımın gelmesine 5 dakika vardı. Adımları dinledim, adım sesleri orantısız ve hızlı geliyordu sanki birinden kaçıyor gibiydi. Koşmuyordu ama her an koşmaya hazır gibiydi ve adımın sesinden bu kişinin zayıf biri olduğunu anlayabiliyordum. Bir kadın ayak sesi değildi, çünkü topuk sesi gelmiyordu. Eğer spor ayakkabı giyen bir kadın olsaydı ayak sesi kadının hafifliğinden daha sessiz gelecekti. Yani gelen spor ayakkabı giyen bir erkek olmalıydı.

Kulağıma başka sesler de ulaştı. Bu katil hayatım dışında sürekli duyduğum çanta sesiydi. Yani gelen kişi bir öğrenci olmalıydı. Ağırlığından ya lise çağında bir erkek olduğunu ya da çok zayıf bir üniversite öğrencisi olduğunu anlayabilirdiniz. Bana daha çok lise çağında bir çocuk gibi gelmişti.

İyice yaklaştığında hızlı hızlı nefes alıp vermesinin sadece 2 nedeni olabilirdi. Ya astım hastası biriydi ya da uzun süredir bu tempoyla yürüyor olmalıydı. 2 ayak sesi daha duyduğumda çocuğun birilerinden kaçtığı teorimin doğru olduğunu anladım.

Bu ayak seslerinden kovalayanların 30-35 yaşlarında ve alkol almış erkekler olduğunu anlamıştım. Peki bir erkek neden başka bir erkeği kovalardı? Para için olabilirdi. Bu ihtimal içime pek sinmedi. Alkol almış biri neden para için bu kadar çabalasın ki? Hatta 1 kişi de değillerdi. Eğer karşıdaki bir kadın olsa nedenlerini anlardım fakat karşıdaki bir erkekti hatta bir çocuk. Bu demek oluyor ki insanlar sınırlarını iyice genişletmişler. Bu demek oluyor ki listeme 2 şerefsiz daha eklendi.

-Yardım edin!

Ve çocuk olduğu teorim de doğrulanmıştı.

-Kimse yok mu?!