The Other Guy Inside

Ikatlong Bilang

Kean's P.O.V.

_____

Matapos maligo, mas gumaan ang pakiramdam ko. It feels like I am cleansed. 

I feel like I am the same noble and dignified Atty. Kean Jay Garcia.

That's right. I am a noble and competenct lawyer. I will not let anything that happened last night to dictate my future. Sa abot ng makakaya ko, susubukan kong pigilan ang napipinto kong pagbagsak. I never fail to get what I want. Hindi ako naghirap at nagpursiging maging abogado para lang maging kriminal at makulong. Magagawa kong malusutan 'to dahil alam ko ang batas.

Yeah, that's the reality. People study law and to be above it.

Isa pa, siguradong malulungkot ang buong pamilya ko kung tuluyang masisira ang buhay ko. That's the only thing I can do in exchange of their lives.

I am about to go to the bed and lay down when I heard a ear-splitting noise. Something is being repeatedly hit.

Kaagad na kumuyom ang mga kamao ko nang ma-realize na kagagawan 'yon ni Galliego. Siya at ako lang naman ang nasa bahay na 'to.

"She's not really going to make this easy for the both us," I murmur, my jaw clenches as my mind go berserk.

I don't have much control over my anger. That's why my patience is something I never believe existed.

Ipapakita ko sa Louisa na 'yon kung bakit niya ako kailangang sundin. Hindi niya gugustuhing tuluyang mawala ang kontrol ko kung hindi baka... Hindi na talaga siya makaalis sa lugar na 'to.

Mabilis ang mga hakbang na lumabas ako ng silid ni Mama. I go straight to my room where I am keeping her.

But she's not there. "Bwisit," I hiss, going straight down to the first floor of the house.

The noise becomes louder and my heavy feet bring me to the laundry room of the house. Napasabunot ako sa aking buhok nang maisip ang back door doon. It's not really a good idea that I left her room unlocked, thinking she is scared enough to not go out. But I guess, Galliego's brave blood is really running in her veins.

"Mananagot ka talaga sa akin." Mabilis kong tinungo ang pinto at binuksan 'yon. But it is locked. I punch the door out of frustrations before kicking it hard. "Open this damn door!" Inuubos talaga ng babaeng 'to ang natitirang katinuan ko.

"Kapag hindi mo binuksan ang pintong 'to, mananagot ka sa akin! Don't wait for me to open this by myself, Louisa!" Paulit-ulit kong sinipa ang pinto at mas naging hagas ang tunog ng pagpukpok mula sa loob. Kahit hindi ko siya nakikita, nararamdaman ko ang desperasyon niya. It's waking something dark and bad deep inside me. I've been suppressing that since last night. "Putangina, Louisa! Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa 'yo kapag nabuksan ko 'to!"

I am trying my best to show her some mercy but she is being difficult. Too difficult, it's testing my sanity.

"LOUISA!"

Napabuntong hininga ako bago ako bumalik sa kwarto ni Mama. Iiling-iling na kinuha ko ang mga susi sa ibabaw ng kama na nando'n. Meron akong susi para sa bawat pinto sa bahay na 'to. Binigyan ko siya ng pagkakataon para umayon sa gusto ko. Pero mukhang mas matigas pa sa hollow blocks ang ulo ng babaeng 'yon.