Pazartesi günü erkenden kalkıp hazırlandım. Kahvaltımı yaptıktan sonra anneme haber verip evden çıktım. Kulağımda kulaklıklarımla okula doğru yürürken içimde garip bir heyecan vardı.
Bu gün Arel'e hiç bir şey bilmiyormuş gibi davranacaktım. Tepkilerini gerçekten merak ediyorum.
Okula vardığımda binaya girmeden kulaklıklarım çıkardım ve neşeli bir şekilde merdivenleri çıkmaya başladım. Sınıfta birkaç kişi vardı ve tabi ki bizimkiler.
"günaydın" dedim neşeli sesimle. Arel'in gözleri anında bana dönerken şaşırmış gibi duruyordu. Sonunda kendine gelip "günaydın" dedi.
O arada Naz göz kırptı ben de ona gülümsedim. Yerime oturduktan sonra arkama döndüm ve konuşmaya başladım.
"ee nasılsınız?"
"biz iyiyiz de sen iyi misin?" dedi Çağatay.
"evet, niye iyi olmayayım?"
"ne biliyim çok neşelisin sanki"
"mutlu olmak da mı suç oldu canım"
"neyse hadi kapatın şu konuyu. Anneler geldi mi kanka?" dedi Naz.
"evet, dün geldiler. Annem geldiği gibi evi temizlemeye koyuldu. Hayır bide benim odamdan başladı sanki odamı dağıttım da"
"anneler hep aynı maalesef"
"ee Arel sen hiç konuşmadın. Nasılsın?" dedim Arel'e dönerek.
"i-iyiyim neden sordun ki" dedi kekeleyerek.
"arkadaşım olduğun için soruyorum neden olacak. Sen iyi misin? Bir şey mi oldu?"
"hayır her şey yolunda" dedi gergin bir şekilde. "peki" diyerek önüme döndüm. Kitaplarımı çıkarıp sırama koyduğum sırada da hoca içeri girdi.
Ders boyunca Arel'e bakmamaya çalıştım. Çünkü bakarsam gülerim diye korkuyordum. Bu gün işim gerçekten zor olacaktı.
Bir hafta sonra
Bir hafta boyunca ne Arel gelip kağıt hakkında bir şey sordu ne de ben okuduğumu belli ettim. Nasıl bu kadar dayanabildiğini anlamış değilim. Ben olsam patlardım herhalde.
Ama bu bir hafta boyunca Arel'e karşı bir şeyler hissetmeye başladım. Asla onun bana hissettikleri kadar büyük olamazdı ama sanırım ondan hoşlanmaya başlıyorum.
Bu gün aklımda bir fikir var Arel sonunda kağıdı okuduğumu bilecek. Ama bunları ona yüz yüzeyken söyleyemeyeceğim için ben de onun gibi yaparak yazmaya karar verdim.
Son ders Arel'e fark ettirmeden kağıdı çantasına koydum. Son ders de bittiğinde hep beraber okulda çıktık ve yürümeye başladık. Her gün ikiye ayrıldığımız yere gelince vedalaştık. Bu gün kağıdı koyduğumdan Naz'ın da haberi vardı. Ve o da benim kadar heyecanlıydı. Arel'den hoşlanmaya başladığımı söylediğimde de çok sevinmişti. Naz gerçekten iyi bir dost.
Evimin önüne geldiğimizi fark edince Arel'e döndüm ve konuşmaya başladım.
"eve gidince çantanın küçük gözüne bak bir şey var" dedim gülümseyerek.
"peki, bakarım. Görüşürüz"
"görüşürüz" deyip eve girdim. Kalbim neden bu kadar hızlı atmaya başladı? Biraz fazla heyecan yaptım galiba. Alt tarafı çocuğa ondan hoşlandığımı yazdığım bir kağıt verdim. Çok normal (!) değil mi?
Acaba Arel kağıdı okuyunca ne tepki verecekti. Odama çıkıp üzerime rahat bir şeyler geçirdim. Mutfağa gidip ne yiyebilirim diye bakındım. Bir şey bulamayınca kendime bir sandviç yapıp içeriye geçtim. Sürekli yarın ne yapacağım diye düşünüyordum.
Arel'den
Çantamda ne var acaba. Ne olabilir ki? Bunları düşünürken eve vardığımı anladım. Odama gidip üzerimi değiştirdim ve mutfağa gittim. Bir bardak su içtikten sonra çantamın küçük gözünü açtım. İçinde mavi bir kağıt vardı. Bu benim Aslı'ya yazdığım kağıt değil mi? Kağıdı elime aldım ve salona geçtim. Koltuğa oturup okumaya başladım.
Arel,
Bunu yazmadan önce çok düşündüm. Duygularından emin olmak istedim. Seni seviyor muyum emin değildim çünkü. Senin yazdığın kağıdı aslında o gün okudum. Ama senin ne yapacağını merak ettiğim için bekledim. Sen ilk başta şaşırdın. Okumadığımı sandın. Hatta belki de kağıdın kaybolduğunu. Sen bana anonim olarak yazdığında bile aklımda kimse yoktu. Kimseyi düşünmek istemedim aslında. Çünkü yanlış kişiyi düşünürsem asıl kişi üzülürdü. Neyse. Bana yazan kişinin sen olduğunu öğrendiğimde çok şaşırdım. Hele de ortaokuldan beri sevdiğini öğrenince şok geçirdim. Şu an seni senin beni sevdiğin kadar sevmesem de. Sana karşı bir şeyler hissediyorum. Şimdi diyeceksin ki bir haftada ne hissetmiş olabilirsin. Haklısın. Ama ben seni ilk gördüğümden beri sana karşı bir şeyler vardı içimde. Öyle yani. Beni gördüğünde beni utandıracak şeyler yapmazsan sevinirim. Çünkü her an karşında domates olabilme potansiyelim var.
Seni seviyorum Anonim'im
Okuduklarım karşısında ağzım açık kaldı. Nasıl yani Aslı benden hoşlanıyor mu? Yok daha neler. İmkansız gibi bir şey bu ya. O değil de bir haftadır kandırılmış resmen.
******
635 kelime
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asel | Texting (Tamamlandı)
Teen Fiction(TAMAMLANDI) Aslı: Papatyaları sen mi koydun çantama?