Arel'den
Aslı'nın bana yazdıklarından sonra gece uyuyamamıştım. Gecenin bir vakti Aslı'ya mesaj atıp yarın okula beraber gitmek istediğimi söyledim.
Sabah hazırlanıp bir şeyler yedim. Ardından Aslı'ya mesaj atıp evden çıktım ve Aslıların evine doğru yol aldım. Evlerine vardığımda mesaj atıp beklemeye başladım.
Aslı'dan
Arel mesaj attığında son kez aynada kendime bakıp evden çıktım. Dış kapıya yaklaştıkça kalbim hızlanmaya başlıyordu. Dış kapıya geldiğimde derin bir nefes alıp kapıyı açtım.
Arel'i gördüğümde tebessüm edip "günaydın" dedim.
"günaydın, nasılsın?" diye sordu.
"iyiyim, sen?" diye sordum ben de.
"iyi sayılır. Hala olanları idrak etmeye çalışıyorum"
"aslında ben de pek anlamış değilim. Tam olarak ne oldu?" dedim gülerek.
"bütün gece bunu düşündüm. Ama bir şey çıkaramadım. En iyisi seninle konuşmak deyip sana mesaja attım zaten"
"aslında bu gün okula gitmesek. Bütün gün konuşuruz. Aramızda bir şey kalmamış olur"
"ciddi misin. Ben de böyle düşünmüştüm aslında. Ama istemezsin diye söylememiştim" dedi şaşıracak.
"tamam o zaman, ben Naz'a mesaj atıyım" deyip telefonumu çıkardım.
Naz'a Arel'le olduğumu ve gelmeyeceğimizi bildiren bir mesaj attım. Ondan sonra da Arel'le bir park bulup oturduk.
"evet. Nereden başlıyoruz" dedim.
"bence ben en başından başlayayım"
"tamam, başla"
"yazdığım gibi ben seni ortaokuldan beri tanıyorum. Zaten o zamanlar sevmeye başladım. Ama sen zaten kimseyle muhatap olmadığın için beni de hatırlamaman normal"
"ben de onu düşünüyordum. Seni nasıl hatırlamıyor olabilirim diye. Ama haklısın çoğunlukla kimseyle konuşmazdım"
"ben de seni hep uzaktan izlerdim. O zamanlar konuşmaya cesaretim yoktu çünkü. Herkese soğuk yaptığın için beni de terslemenden korkmuştum. Ondan sonra başka bir okula gittin. Bir daha seni göremem diye düşünmüştüm. Ama lisede tekrar gördüm seni. Biraz zor olsa da senin sınıfına geçtim. Ama bir başkası için ağladığını gördüğümde gerçekten canım acımıştı. Sonra biz zamanla konuşmaya başladık. Senin sayende çok iyi iki dost edindim. Anonim olayına nasıl başladım gerçekten hiçbir fikrim yok. Ama işe yaradı. Konuştuk falan ama bu bana yetmemeye başladı. Seninle yüz yüzeyken de böyle rahat konuşabilmek istedim. Sonra sana bi mektup yazdım, neden böyle bir şey yaptığımı bilmiyorum. Ama şu son haftada gerçekten ümidimi kesmiştim. Kağıdı görmediğini hatta kaybolduğunu falan düşündüm"
"planım işe yaramış desene" dedim gülerek.
"öyle. Bakalım sende neler var. Başla hadi"
"ben sen sınıfa ilk geldiğinde fark etmiştim aslında seni. Değişik bir şey vardı sende. Sürekli sana bakarken yakaladım kendimi. Sonra Can olayı oldu. Ona gerçekten aşık olduğumu düşünüyordum. Oysa ki çocukluktan başka bir şey değilmiş. Sen anonimden yazdığın süre içinde gerçekten beni seven biri olduğunu anladım. Beni bu kadar iyi tanımana şaşırdım aslında. Ama gerçekten aklımda kimse yoktu. Belki de düşünmek istemedim. Ama sen olduğunu öğrendiğimde gerçekten şaşırdım. Sonra senin ne tepki vereceğini merak ettiğim için bilmiyormuş gibi yaptım. O süre içinde senden hoşlandığımı anladım" dediğimin farkına vararak başımı kucağımdaki ellerime çevirdim. "öyle işte" dedim utanarak.
Bakışlarını üzerimde hissediyordum. "ee ben acıktım pastahaneden bir şeyler alalım mı?" diye sordu. Yavaşça başımı kaldırıp yüzüne baktım. İçten bir gülümsemeyle bana bakıyordu. "olur" dedim bende.
Beraber pastahaneye gidip bir şeyler aldık. Tekrardan parka dönüp aldıklarımızı yedik. Arada konuşuyorduk bazen de konu bulamadığımız için susuyorduk. Akşam üstü beşe kadar sokaklardaydık. Ara sokaklara girdik, dolaştık, parklarda oturduk. Annem merak edebileceği için eve gitmeye karar verdim. Şimdi de Arel'le beraber evime doğru yürüyorduk.
Evin önüne geldiğimizde durduk bir süre. Ondan sonra Arel konuşmaya başladı.
"kalbim senin yanındayken çok hızlı atıyor, bir gün sen gidersen durmasından korkuyorum" dedi. Şaşkınlıkla gözlerimi irileştirip ona baktım. Böyle bir şey beklemiyordum. Şaşkınlığımı üzerimden atıp konuşmaya başladım.
"mümkün olduğu sürece yanında olacağım" dedim gözlerine bakarak. Bir süre öyle durduk. Ve Arel konuştu.
"Aslı"
"hım" dedim gözlerine bakarken büyülenmişcesine.
"sana sarılabilir miyim?" diye sordu. Kafamı yavaşça aşağı yukarı salladım. Biraz durduktan sonra bana sarıldı ve burnunu saçlarımın içine gömdü.
"seni seviyorum Deniz Gözlü'm" dedi. Kafasını saçlarımdan ayırmadığı için sesi biraz boğuk çıkmıştı.
"seni seviyorum Arel"
******
600 kelime
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asel | Texting (Tamamlandı)
Teen Fiction(TAMAMLANDI) Aslı: Papatyaları sen mi koydun çantama?
