Chapter 8

29 0 0
                                    

Maybe I am just thinking too much but seeing and talking with Jax that night, made me conscious to everything I'm doing now. Kahit nasa bahay na ako, pakiramdam ko nandiyan lang siya sa tabi at pinagmamasdan ako. Even though I and Rey are not talking since balik busy nanaman kami, I still feel his stares.

March na, ibig sabihin, this week ay finals na. Wala akong naging tulog kagabi kaya papasok akong walang bakas ng tulog or anything. Nag kape nalang ako bago ako pumunta sa school. Maaga ang schedule namin pero hanggang five naman. Hindi ko alam kung kakayanin ko ba lalo na't walang break or lunch time.

Bahala na si Lord.

Ako: Good luck sa atin! It's okay if hindi mo na ako ihatid pagkatapos. Papasundo nalang ako. Love you.

Pagkatapos ko isend iyon ay nag-umpisa na ang lahat. Habang binabasa ko ang questions ay napapatanong nalang ako kung saan nila nakuha iyon?! Parang mababalewala lahat ng nireview ko! Patago kong sinulyapan ang lahat at parehas ko sila na naguguluhan din.

But our Professor didn't give any damn. He told us the time to finish everything and let us answer everything. Napa face palm ako ng wala sa oras at inumpisahan ko nalang.

When the sun already set, so are we. Para kaming zombie palabas ng room dahil sobrang drained ng isipan naming lahat! Some even started crying and stars questioning their answers. Hindi ko nalang sila pinansin at hinayaan nalang. Some are too sensitive in so many things, at thankful ako na hindi ako ganoon.

Wala namang magagawa ang luha ko sa mga napasa kong sagot sa exams. Tinignan ko ang phone at nakita na walang reply si Rey mula kanina pa nung nagsend ako. Hinayaan ko at bumili nalang ng inumin dahil ramdam na ramdam ko ang panunuyot ng lalamunan ko.

"Thanks.." I said and pay for it. Pagpihit ko ng katawan ay bumangga ako sa dibdib ng kung sino man. Thank God hindi ko pa nabuksan ang bottled water at hindi napisa nang tumama sa parehang dibdib namin iyon!

"Hi?" The guy said. And hindi ko na kailangan tignan kung sino iyon, alam na alam ko na kaagad. Napaatras ako sabay tingala sa kaniya. Wearing a white shirt and khaki shorts, nakatayo lang siya sa harap ko at nakapamulsa.

Magsasalita pa sana ako para tanungin siya kung anong ginagawa niya rito pero luminga-linga siya sa paligid. Like he's looking for someone else. Something popped inside me and get it. "He's not around, if you're looking for him."

He chuckled because of my words. "Wow, hindi ka lang pala judgmental, nakakabasa ka rin pala ng mukha ng iba."

Umirap ako at tinalikuran ko siya. Pero wala ring effect iyon dahil nararamdaman ko siya na nakasunod sa akin. Pagdating sa gate ay tinawagan ko iyong driver namin. Tapos bigla siyang tumabi sa akin. "If he's your boyfriend, bakit hanggang ngayon wala pa rin siya?"

"Shut up, Jax. Walang may pakialam sa sinasabi mo." Deretsahan kong sabi sa kaniya. Kung iyon ang paraan para matigil siya kakasalita, ginawa ko na. At saka, pambawi na rin dahil sa takot na tinanim niya sa puso ko.

I keep calling him pero hindi siya sumasagot. Same with Jax, natahimik siya pagkatapos.

"Hello? Ma'am, malapit na po ako." Napatalon ako nang sagutin na niya iyong tawag ko. I thanked him and sinabi na hihintayin ko siya dito sa gate. When the call ended, uminom ako mula sa tubig na binili ko.

"How was the exam? Good?" Tanong nanaman niya. Lumayo ako at hindi siya pinansin.

"Come on, if you're thinking the same thing again, I'm not sp--"

"As far as I can remember, you're not from here. Bakit ka garod nandito?" I sighed. "Ah baka sabihin mo na dito nag-aaral iyong kahalikan mo that night? Bullshit." Umirap ako.

(Magnus Haven #1) Fighting For His Name (COMPLETED)Where stories live. Discover now