Chapter 27

24 0 0
                                    

I think, not telling Jax what happened to mom and dad and how they accepted Rey to me is a torture. I thought it will be fun to leave him in awe and confused state but he won't let me sleep that night. And even on the way to our school, for the band's graduation, he's still texting me.

"You're phone's been beeping all the time, why aren't you answering it?" Napatingin ako sa katabi ko na si mommy at ngumiti. I showed him Jax's name and she nod her head. She doesn't need to ask again because it's Jax. It's my business.

Hindi dahil kasama ko si mommy ay kasama siya sa graduation. Sumabay lang ako dahil madadaanan nila iyong school. Instead of using two different drivers and cars, isa nalang. Tipid sa gas and it won't cause any traffic.

Nilingon ko ang likuran ko at nakita ko ang malaking papebag ko roon. I smiled and took a picture of it. I sent it to Rey, of course he won't respond because he's busy now but I just want to show it too him. Kahit na makikita rin naman nila iyon mamaya.

When we're at our school, I quickly kissed her and grab my things. Mainit na ang paligid nang makalabas ako. Agad din naman ako pumasok, may mga nakakilala sa akin at tumawag sa akin. I don't know them but they know me for what I achieved so I waved my hand to them. Marami ng tao, just like what happened that day.

Nililibot ko ang tingin at umaasa na may makikilala ako. Rey told me last night that Direk and Kuya Rem will be here, too. Umaasa ako sa mga naka park sa gilid at makita ang usual van nila pero wala. Isang libot pa ng tingin at nasa harapan na ako ng gymnasium. Papasok nalang sana ako para hintayin sila roon pero nang may makita akong pamilyar na mga mukha, tumalon ang puso ko.

"Ate!" Sigaw ko nang matagal at tumakbo sa kanila. Hinanap nila kung saan galing ang sigaw at nakita niya ako. Mabilis ko siyang niyakap pagkalapit ko sa kanila.

"Oh my gosh! Akala ko hindi na kita makikita!" Sabi niya habang nakayakap pa rin ako sa kaniya. Ang laki-laki ng ngiti ko hanggang kumalas ako. She's taller than me and her look is so good today. Her hair are pushed all the way back and wearing beautiful dress. Ang ganda talaga ng genes nila.

"Posible ba iyon? E girlfriend ako ng kapatid mo.." Sabi ko natatawa. Nagtawanan kami at tumingin ako sa magulang ni Rey. Kumaway muna ako bago niyakap si tita. Ang higpit ng yakap niya sa akin. She did this too, after I paid for their bills. Ngumiti lang ako at pinikit ang mata.

"How are you, tita?" Tanong ko at ngumiti. Rey didn't get her face, sa kay tatay niya nakuha ang mukha niya. He's look like younger version of his dad.

"Mabuti naman.. Salamat dahil pumunta ka para sa Rey ko.." Hinigit nanaman niya ako ng yakap at wala akong nagawa at yakapin siya pabalik.

"Magandang araw po." Nagmano ako kay tito. Malugod din naman siya na binati ako. Of course, he know me. Kumpleto sila noong araw ng birthday ni tita. Even though he introduced me to his family, we have gap that day. Dahil sa mga sudden realization but that's over already.

"Wala pa po ba siya?" Angil ko nang wala pa si Rey sa paligid. He should be with his family because the ceremony might start any minute from now.

"Kasama iyong banda. Umalis saglit." Sagot ni tito sa akin. Tumango naman ako at tumingin sa paligid. Nandito na rin pala ang banda, pero hindi ko sila nakita noong bumaba ako.

Of course, the vicinity are currently filled with thousand of people. Hindi ko napigilan na mapangiti, parang the other day lang ay ako ang gragraduate but now, nanonood nalang ako. "Ano iyan? May regalo ka?"

Biglang lumapit sa akin si ate at tinuro iyong paperbag ko. I nod and smiled. Nag-angat ako ng isa mula roon, it's for David. "I bought for each of them. Graduation present.."

(Magnus Haven #1) Fighting For His Name (COMPLETED)Where stories live. Discover now