(Magnus Haven #1) Fighting For His Name (COMPLETED)

Chapter 22

Rey kept telling me that I shouldn't buy an expensive present to tita. Hindi ko rin alam kung bakit gusto ko ganoon ang ibigay ko but I just feel like it. Thank God we both have long patience to each other, kung hindi ay kanina pa kami nagsisigawan in the middle of mall. Giving up, we ended buying the one that isn't Louis Vuitton.

"My mom won't mind me if she buys me bag from Gucci every birthday of mine." Halos irolyo ko ang mata ko nanh sabihin iyon. Tinusok niya ang tagiliran ko at napalayo sa kaniya.

"Hindi naman kasi kailangan. Seeing you with her is okay for her. No need to buy expensive things." Hindi ko nalang siya pinansin at nagbayad na. Pumunta siya sa kanan ko at kinuha ang mga binili ko. When I got my change, umalis na rin kami.

Bumili muna kami ng paperbag sa NBS at saka dumeretso sa parking lot. Habang nagdridrive siya ay doon ko inayos ang mga pinamili ko. Buti nalang ay hinayaan niya ako na kunin ang mga gusto ko. I asked him what's tita usually wants at sinabi naman niya kung ano. I ended up getting shirts and accessories to her.

"May sinabi sa amin si Direk.." Sabi niya nang matapos kong ilagay iyong regalo ko sa likuran ng kotse. I see him staring blankly ahead while his palm on his chin. Like he's thinking deeply.

I yawned. Nakakapagod talaga mag practice. "Ano naman?"

"He told us na once magtapos na kami, he'll level us up. TV guestings, and event gigs na kami. Didn't I tell you that we'll focus more into band after graduation?"

Tumango ako. "But.." He stopped.

Agad naman akong nagtaka. Hearing it makes my heart happy. Alam ko na kung anong ibig sabihin no direk doon, naririnig ko na rin kasi kina Kuya Rem na mangyayari iyon. Pero hearing it with confirmation from direk, it feels surreal. "May mali ba?"

Kinuha ko ang palad niya, agad naman niya pinagsalikop iyon. Using his left hand, iyon ang ginagamit niya sa manibela. "I will have less time with you.."

Bumagsak naman kaagad ang dibdib ko. Akala ko naman kung ano na. Inangat ko ang kamay niya at hinalikan iyon. Saglit siyang napatingin sa akin. "I can be with you naman.. Kapag free ako sa reviewers ko."

Alam naman namin sa isa't isa na talagang magkakaroon ng pagkakataon na baka.. hindi kami magkikita o magkakasama kahit tapos na kami sa pag-aaral. Kung ako ay magrereview for my Board Exams, siya naman ay focus sa gigs nila. And to that, travel na sila all the time once magsimula na sila.

It scared me.. the first time I realized it. But as soon as I realized what we have to do.. I just ignored it. It's for us.. We'll thank ourselves in the future for taking the risk.. Even we have the chance to break up in thw middle of not seeing each other.

Hindi nanaman siya nakasagot. Mas kumabog ang dibdib ko. Parang hindi siya nakumbinsi sa sinabi ko na puwede naman ako sumama sa kanila. Nakausap ko naman na ang management nila, if I can be with them. I told them that I can help and they say okay lang naman. I'm part of their family.. so I'm welcome.

Hanggang pagdating sa resto na gaganapan ng dinner for tita's birthday, tahimik siya. Binabagabag ako ng konsensya ko o kung ano man ang nasa loob ko kaya pagkababa palang namin, bago pa niya ako mahila sa loob, tinanong ko na kung ano ba ang bumabagabag sa loob niya.

He's stunned in his position when I made him face me. "Hindi tayo papasok hangga't hindi mo sinasabi sa akin kung bakit tahimik ka pa rin."

Bigla nalang may sumaksak na kung ano sa puso ko. Kung tutuusin, mas marami akong naiisip kaysa sa kaniya. Si Kayla, si Jax, iyong pamilya ko, lahat. Lahat merong koneksyon sa kaniya. Pero bakit parang nararamdaman ko na.. unfair para sa kaniya na gawin ko ito?