KİRALIK AŞIK (B×B)

21.Bölüm 🌿

Araf
Babam yine beni bekliyordu yemeğe başlamak için.Bende oturunca sessizce etmeye başladık.Ben konuşmuyordum çünkü önce onun bişeyler demesi gerekiyordu.İki hafta sonra ilk kez babamla aynı masaya oturmuştum.Babamin bisey yemediğini farkedince kafamı kaldırıp bakışlarımı babama çevirdim ve öylece bana baktığını gördüm.Bakışlarıma karşılık olarak konuşmaya başladı."Annen öldüğünde ne yapacağımı bilemedim.İlk kez kendimi çaresiz hissetmiştim.Herseye gücü yeten para anneni geri getirmiyordu.Annenle birlikte hayat dolu,neşeli,enerjik Araf'ta gitti.Sonra biri girdi hayatına yeniden eski haline döndün.Sen mutlu oldun ben mutlu oldum.Sen üzüldün bende üzüldüm."dedi ve sustu bi süre.Gözyaşlarım kucağımdaki ellerimin üstüne damlamaya başlamıştı bile tek tek.Babamın da gözleri dolu dolu olmuştu."Bikac ay sürdü bu mutluluğun da.Eski,mutsuz haline geri döndün.Mutsuz,hayatı mecburen yaşayan,içine kapanık biri haline döndün.Artık dayanamıyordum senin üzülmene.Gülümsemeni geri vermek istedim sana.Anneni getiremesem de gülümsemeni geri getirebilirdim.Bunu yapabilirdim ve bende Barlas'ı buldum biri aracılığıyla.O da yaralıydı.Birbirinizin yarasını sararsınız,arkadaş olursunuz diye düşündüm."dedi ve derin bir nefes aldı."İlk başta aşkı düşünmemiştim tabi.Hep birlikte yemek yediğimiz akşam birbirinize nasıl baktığınızı farkettim.Gözlerin yine eskisi gibi parlamaya başlamıştı.Yüzünde pırıl pırıl bi gülümseme vardı.Barlas'ta da durum aynıydı.Sana ne kadar anlatmak istesem de yapamadım üzülme diye.Ama Barlas'ın duygularının geçici olmadığını farkettiğimde ne kadar doğru bisey yaptığımı anladım.O gün tesadüfen sen duymasaydın ben zaten uygun bi zamanda anlatacaktım.Sende Barlasi bu kadar sevmesen tepkin bu kadar büyük olmazdı eminim.Seni çok sevdiğim ve artık üzülmene dayanamadığım için yaptım herşeyi.Beni anladığını biliyorum oğlum ve senden özür diliyorum.Affedebilecek misin?"dediğinde onun da gözyaşlarının aktığını farkettim.Yerimden kalktım babamda kalktı ve sarıldık birbirimize."Seni çok seviyorum baba."diyebildim sarıldığım için boğuk çıkan sesimle.Hersey yolunda gidiyordu ve ben annemin ölümünden sonra,hayatımın en mutlu günlerini yaşıyordum.

Çok kısa olduğu için özür dilerim.Geçiş bölümü olarak düşünün,olması gereken bir bölümdü.

Bazı sorunlar yaşıyorum o yüzden bu aralar gecikiyor bölümler.Ama bu gecikme sorununu çözmeye çalışacağım.

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 🌿