KİRALIK AŞIK (B×B)

12.Bölüm 🌿

Medya Barlas'ın söylediği şarkı ❣

Dip dibe bir şekilde yaklaşık bir saat gitar çalışıyorduk.Notaları göstermem için yakinlasmam gerekiyordu.Uzun süre hayatımda kimsenin olmamasından olsa gerek heyecanlanıyordum.Kalbim hızlanıyordu.Son notayı yanlış çaldığı sırada müdahale ettim."Hayır bakın yanlış yapıyorsunuz."dedim.Biraz yaklaşarak:"Elinizi şuraya koyun."diyerek elini tutup gitarın akord burgusunun ordaki tellere yerleştirdim elini.O ise öylece beni izliyordu.Hala çok yakındık ve ben nefesimi tutmuş bi şekilde onu kumanda ediyordum.Elimi elinden çekmeden gitardan yumuşak tınılar çıkarmasını sağladım.Ellerim mi titriyordu yoksa titreyen eller onun muydu?"Tamam işte böyle devam edin."dedim ve alışmıştı az biraz.Arada detone oluyordu ama ilk kez çaldığı için normaldi."Nasıl hocam oluyor mu?"dedi gözlerime bakarak."Hı hım."diyebildim sadece.Sonra birden durdu."Noldu iyi gidiyordunuz?"dedim."Yoruldum ve ayrıca artık şu sizli bizli konuşmayı bıraksak mı?"dedi.

"Olur.Si- yani sen bilirsin."dedim gülümseyerek.O da bir gülümseme sundu bana.Sonra yerinden kalkıp televizyona doğru gitti.Internete girdi televizyondan ve bir şarkı açtı.Sonra bana doğru döndü."Bu şarkıyı çalmak istiyorum.Öğretir misin?"dedi.Şarkıyı duyunca kalbim ağzımda atıyor gibi oldu.Çünkü benim barda onu gördüğüm zaman söylediğim şarkıydı."Olur tabi.Öğretirim."dedim kafamı sallayarak."Tamam."dedi ve gülümseyip yerine geçti.Gitarı aldı eline.Bende yanına geçtim tekrar.Çalışmaya başladık.

Saat 11 den akşam 6 ya kadar çalışmıştık.Zaman nasıl geçti farkında bile değildik.Levent beyin sesi geldiğinde farkına varabildik saatin.

"İyi akşamlar gençler.Hala çalışıyor musunuz?"dedi Levent bey gülümseyerek."Iyi akşamlar baba.Ne zaman geldin sen?Hiç duymadık."dedi Araf.

"Yeni geldim.Geldiğimde çalışıyordunuz bölmek istemedim.Üstümü değiştirip öyle geldim yanınıza."dedi sonra bakışları beni buldu."Merhaba Barlas bey."

"Merhaba efendim."

"Nasılsınız?"

"İyiyim teşekkürler.Siz?

"Gördüğünüz gibi işte.Çok iyiyim." Dedi.Anlaşılan iyi gidiyordum."Eee ders nasıldı bugün?Çalmaya başladın mı bari?"diye oğluna döndü bu kez.

"Eh işte.Barlas çok iyi bir öğretmen.Sanırım bir ayda çözeceğim bu işi.Öyle değil mi Barlas?"

"Ah şey,tabii.Hatta bu şekilde ilerlersen bir ay bile sürmez."dedim.Sevinmesi gerekmiyor muydu?Neden yüzü düştü?Sonra tekrar bir gülümseme peydah oldu yüzünde."Ama daha piyano var.Gitardan sonra piyano derslerine başlarız."dedi gözlerime bakarak.Başımla onayladım.Sonsuz bir denizi andıran masmavi gözleri pırıl pırıl parlıyordu.Ne zaman bakışlarımız çakışsa o mavilerle.Sanki bir girdapta sürükleniyordum.Ben,ben Erdi de bile böyle hissetmemiştim.Bu çocuk neler yapıyordu bana böyle?Sonra bu düşüncelerden tekrar Arafın sesiyle kendime geldim."Birazdan yemeğe oturacağız.Bize eşlik eder misin?"diye sordu."Bilmem ki.Aslında gitsem çok iyi olacak."dedim kararsızlıkla."Tamam o zaman şöyle yapalım;yemeğe oturalım.Hep birlikte.Yemekten sonra bi kahve içeriz.Sonra ben seni bırakırım.Nasıl fikir?"dedi benim cevap vermeme kalmadan kendi cevapladı tekrar."Bence harika!"dedi ve gülümsedi.Bu hâline bende gülmüştüm.Levent beyinde yüzü gülüyordu.

Güzel bir yemek ve kahve sonrası artık kalkmam gerektiğini söyledim.Saat 9 olmuştu ve ben bir saat sonra sahneye çıkacaktım.Araf beni bara bırakacaktı.Arabayla barın önünde durduk."Gelmek ister misin?"diye sordum.Gelmesini istiyordum.Neden bilmiyorum ama gelsindi işte."Bilmem.Aslında böyle ortamları pek sevmiyorum ama..."dedi ve sustu.Bisey diyecekti demedi."Ama?"diye sordum.Başını koltuğa yaslayıp bana doğru çevirdi."Ama geçen geldiğimde iyi ki gelmişim dedim."dedi ve kalbim hızını artırdı tekrar."Çok güzel sesin var.Dupduru.Seni dinlemek iyi geliyor.O yüzden şu an bu davetini geri çevirmeyeceğim."dedi ve gülümsedi.Bende gülümsedim ve arabadan inip bara girdik.Barda Onur vardı.Onurla Arafı tanıştırdım ve biseyler içmek üzere oturduk.Benim sıram gelince kalktım ve Arafta barda oturduğu kısımdan rahatca beni görebiliyordu.Bende onu.Gözlerim istemsizce ona kayıp duruyordu.Bakışlarım geziyor,geziyor ve sonunda o mavilerde konaklıyordu.Mavilerde benim yeşillerimden ayrılmıyordu.Birbirine zıt iki kurup gibi çekiyordu gözlerimiz birbirini...

Şarkıya başladım.Araf neden böyle bakıyordu bana?Gözünü ayırmadan.Adapte olmak için gözlerimi kapatmam bile fayda etmiyordu.Çünkü göz kapaklarımın ardında mavi gözler karşılıyordu beni yine.Savaşmayı bırakıp gözlerimi açtım ve yeşillerimin mavilerine akmasına izin verdim.Gitardan çıkan tınılar,dilimden dökülen şarkıya karışıyor ve yeşille mavi dans ediyordu.

Düşündürdü yine beni gözlerin
Her bakışın içimde ateş olur

Kalbim hızlıca atıyor,hızına yetişemiyordum.Gerginlik insanın kalbine bu kadar mı etki ediyor?

Beni benden alır senin sözlerin
Biri biter ötekisi dert olur
Beni benden alır senin sözlerin
Biri biter ötekisi dert olur

Geçmişte kaldı artık mutlu günler
Deli gönlüm sana hala vurgundur
Yeter artık yeter gönül feryat et
Bir bakarsın düşlerin gerçek olur

Yeter artık yeter gönül feryat et
Bir bakarsın düşlerin gerçek olur

Biliyorum bu iş böyle çözülmez
Düşünüp susmak içine dert olur
Yeter artık yeter gönül feryat et
Bir bakarsın düşlerin gerçek olur

Şarkının biri bitiyor bir diğeri başlıyordu ve ben mavi yolculuğa çıkmıştım...

Okuyucu kitlemiz günden güne büyüyor.Kitabıma olan ilginiz ve desteğiniz için ne kadar teşekkür etsem az.Sizleri gerçekten seviyorum. 💙💜🎈

Çekinmeden yorumlarınızı belirtin lütfen nasıl gidiyor?Çokmu hızlı gelişiyor olaylar?Fikirlerinize ihtiyacım var...

İyi okumalar 🌿