KİRALIK AŞIK (B×B)

11.Bölüm 🌿

Sabah uyandığımda içimde garip bir heyecan vardı.Ilk kez ders verecektim birine.Biraz da gergindim hani.Saat 9 gibi uyanmıştım yine.Kalkıp kahvaltı ettim önce.Sonra duşa girdim
Yarım saat sonra çıktığımda saat 10 olmuştu.Şimdi elbise dolabimla bakışıyorduk.Ne giysem diye düşünüyordum.Bir yandan da dun gece aklıma geldi.Bugün biraz daha rahat davranabilirdim sanırım.Dün akşam biraz sohbet edince aslında dışardan göründüğü kadar soğuk biri olmadığını anladım.Sonra tekrar kıyafet dolabıma odaklandım.Bugün daha sportif giyinsem iyi olacaktı.Siyah bir kot pantolon,siyah uzun kollu düz bir penye,üstüne de kapşonlu yelek giydim.Ceketin cebindeki kâğıdı alıp fotoğrafını çektim.Aynada kendime baktığımda hazır görünüyordum.Saçlarımı da geriye yatırdım ve spor ayakkabılarımı giyip evden çıktım.

Adrese geldiğimde çok güzel dubleks bir ev olduğunu gördüm.Bahçesine doğru ilerledim.Demir kapıyı açıp bahçeye girdim ve büyük bir havuz,renk renk çiçekler ve çok güzel bir dekorasyonla karşılaştım.Bahçeden gözlerimi alıp eve doğru yürüdüm ve kapıya geldim.Kapıyı çaldım ve orta yaşlı kısa boylu bir kadın açtı kapıyı."Buyrun?"dedi kadın."Ben müzik öğretmeniyim.Bugün saat 11 de ders vardı.Araf bey için geldim."dedim kadın içeri buyur etti bu kez.Büyük salonu gösterdi bende geniş koltuklardan birine oturdum.Kadın yanımdan ayrıldı.Kısa bir süre sonra Araf geldi salona."Hoşgeldiniz."diyerek elini uzattı."Hosbuldum."dedim bende elini sıkarak."Kahvaltı ettiniz mi?Etmediyseniz biseyler hazırlatayım."dedi bana bakarak."Yok kahvaltı ettim ben.Teşekkür ederim."dedim bakışlarına karşılık ona bakarak."Peki hemen derse mi başlamak istersiniz?Biseyler içer misiniz?"diye sordu bu kez.Aslında biseyler içmek iyi olabilirdi."Sanırım acelemiz yok.Biseyler içebiliriz bence."dedim gülümseyerek.Oda gülümsedi ve ne içmek istediğimi sordu ve çay istedim.Hizmetçiye çay servisi yapmasını söyledi ve çaprazımdaki berjere oturdu.Çaylar gelene kadar sessizce oturduk.Hizmetçi elinde tepsiyle gelip çayın yanına atıştırmalık biseyler getirdi önce.Özenle masaya yerleştirdi.Ardından büyük ve güzel desenli fincanlarla çaylarımızı getirdi.Çaylarımızı yudumlarken Araf konuştu ilk.

"Kendinizden bahseder misiniz biraz?" dedi birden.Kaldım öyle.Ne diyecektim ki şimdi?Aslında yalana gerek yoktu hiç.Kim olduğumu söylersem sıkıntı olmayacağını düşündüm.Sadece eksik anlatacaktım.Erdi meselesini bilmesine gerek yoktu.

"Ben aslında Izmirliyim.Orda doğup büyüdüm.Hayat bana çok iyi davranmadı.Ailemle büyük sorunlar yaşadım ve kendimi Istanbulda buldum."dedim ve çayımdan bir yudum daha aldım.Oda dikkatle beni izliyor ve dinliyordu.

"Ailevi meselelere girmeyeceğim o halde."dedi ve yine bi sessizlik oluştu.Tuhaf bi şekilde onunla sessiz oturmayı sevmistim.

"Siz de anlatmak ister misiniz?"dedim bu kez.Duraksadı önce ama sonra konuşmaya karar verdi.

"Çok renkli bir hayatım yok.Bana hayattan ziyade insanlar iyi davranmadı."dedi oda çayından yudumladı.Ortamdaki gergin havayı dağıtmak için konuşmaya karar verdim."İsterseniz derse başlayalım.Ne dersiniz?"dedim.Kafasını sallayarak,"Tamam olur.Ben gitarımı getireyim."dedi ve muhtemelen odasına gitti.

Bi süre sonra elinde gitarıyla geldi."Akordu yok.Pek bilgim olmadığı için bisey de yapamadım."dedi uzatırken.Elime aldım akord ettikten sonra yumuşak tınılar çalmaya başladım.Amacım akordunu kontrol etmekti ama bir çift mavi tarafından göz hapsine alındığımı sonradan farkettim."Iste oldu."dedim.Izlenmekten utandım ama belli etmemeye çalıştım.Umarım yanaklarının sıcaklığı yüzüme kırmızı olarak yansımamıştır.

Bugün ders uzayacağa benziyordu ve ben hazırlıksızdım.Bu cüretkar mavilere karşı savunmam yoktu.Ne yapmam gerektiğini,nasıl karşılık vermem gerektiğini bilmiyordum.İcimdeki sesi dinlemek istiyordum.Aynı şekilde karşılık vermem gerektiğini söylüyordu içimdeki ses.Diğer ses ise uzak durmam gerektiğini ve bunun sadece bir görev olduğunu beynime vurup duruyordu balyoz etkisiyle.Bunun gerçekliğiyle yüzleştiğim zaman da içimi pişmanlık dalgası kaplıyordu.Kalbime çarpıyor sonra daha şiddetle vuruyordu kıyıya.Canım yanıyordu.Ama unutmaya çalışıyordum herşeyi ve kendimi anın güzelliğine bırakmak istiyordum.Bunu neden istiyordum bilmiyorum ama istiyordum...

Medyadaki şarkı eşliğinde yazıldı...

İyi okumalar 🌿