ADANIN DENİZİ

17. Bölüm

Bölümün şarkısı : Senden Daha Güzel

...

*Sanki bir paraşütteyim ve yere çakılmayı bekliyorum...*

''Keşke başka bir şey söyleseymişsin. Baksana basıldık ulan.'' diye fısıldadı kulağıma Deniz. 

''Sus da, ne yalan söyleyeceğimizi düşün!''diye fısıldadım.

Şu an Ben Deniz'in üzerindeyim, elimde yastık var ve gözlerim kapıda. Ablam kapıyı hızlıca kapattı.

''Kızım, siz ne yapıyorsunuz?'' diye kısık sesle konuştu ve kapıyı kapattı.

''Ada beni odasına attı.'' dedi Deniz ve gülmeye başladı.

Deniz'e döndüm ve, 

''Kes sesini!'' dedim ve tekrar ablama döndüm.

''Bak abla, gördüğün şeyin açıklaması var. Şimdi Deniz nereden geldiyse, oradan gidecek. Ben de sana ne olup, bittiğini anlatacağım.''dedim kedi yavrusu gibi bakarak.

''Of Ada! Ya ben değil de annem veya babam gelseydi?'' dedi. Evet, ablama bir aylık şantaj konusu çıktı! 

''Abla...'' diye başladım ama devamını getiremedim. 

''Gökçe sen de bir gittin, gelemedin. Hadi başlayacağız!'' diye bağırdı annem. O sırada Deniz yataktan çıktı ve pencereye yöneldi. Camdan gördüğüm kadarıyla akşam olmuştu.

''Görüşürüz Ada, görüşürüz Ada'nın ablası'' dedi ve camdan çıktı.

''Yürü yemeğe gidiyoruz sonra da bana hesap vereceksin.'' dedi ablam.

''Tamam ama annemlere bir şey söylemeyeceksin, değil mi?'' dedim şirince.

''Eğer açıklaman yeterli olursa, söylemem.'' dedi ve salona doğru ilerlemeye başladık. Salona geldiğimizde, annem ve babam bize bakmaya başladı. Sandalyemi çekip, oturdum. Yemekte çok sevdiğim(!) pırasa vardı. Yanında da salata ve bulgur pilavı. Bu ne hacı? İnek gibi besleniyoruz. Tabağıma sadece biraz bulgur koydum. Yemeye başladım.

''Kızım derslerin nasıl?'' diye sordu babam.

''Hangi kızın baba?'' diye sordum.

''Maviş olana.'' dediğinde ablamın baktım. Altında mavi kot vardı. Ablama dönerek,

''Bak sana soruyor.'' dedim. Ablam da gülerek,

''Gözlerin, ablacığım.'' dedi. 

''Bana mı dedin baba?'' dedim gözlerimi açarak.

''Evet kızım.'' dedi ve hafiften güldü.

''Matematik sözlüsünden 90 aldım. Diğerlerini de sen düşün baba.'' dediğimde önce bana sonra da anneme baktı. Sonra,

''Kızım senin yavaştan aklın çalışmaya başlıyor herhalde.''dedi.

Deniz sağ olsun.

''Yani şimdiye kadar çalışmıyor muydu?'' dedim üzülmüş gibi yaparak. 

''Ne yalan söyleyeyim, çalışmıyordu.'' dedikten sonra güldü. Sonra annem de hafiften güldü. Ablam da gülüşünü saklamak için öksürmeye başladı. 

''Hayır, sanki üvey evladım. Herkes benim üzerime oynuyor bu evde.'' dediğimde herkes sustu. Sonra ablam bana dönerek,

''Hadi yürü, gidelim de senin karnını doyuralım.'' dedi. Tabii, benim bunları yemeyeceğimi biliyor. Gülümseyerek başımı salladım ve oturduğum yerden kalktım. Evden çıktık ve iki sokak ötede olan lahmacuncuya gittik. 3 tane lahmacun ve ayran istedim. Masaya geçtiğimizde ablam hemen otoritesini sağladı.