Bölümün şarkısı: Zaman Yok - Son Feci Bisiklet
Selam canımsular <3
Adanın Denizi'ni üç ay önce yazmaya başladım ve üç aydır beraberiz. İyi, kötü yorumlarınız için sonsuz teşekkürler. Az da olsun bir kitleye ulaştık ve bu benim için aşırı güzel bir duygu. İyi ki iyi ki iyi ki... HEP İYİ Kİ.
Bir önceki bölümde bu bölümün final bölümü olduğunu söylediğimde çoğunuz ''final yapma'' demiş. Ama maalesef her hikayenin bir sonu vardır. Bu bölüme 50 vote - 500 yorum geldiği taktirde yazmaya devam edeceğim. İkinci kitap gibi ama buradan devam etmeyi düşünüyorum. (Devamı için yeni bir hikaye oluşturmayacağım.) size güveniyorum siz yaparsınız bence :) Ama bilemiyorum... En fazla 40 vote, 142 yorum gördüm.
Şimdiiii... Final bölümü. Ben yazmak için sabırsızlanıyorum. Bence sizde okumak için sabırsızlanıyorsunuz :D
İyi okumalar!
...
''Ne!'' diye bağırdım anlattıklarına karşılık.
Bunu nasıl yapabilirdi?
''Böyle olacağını bilmiyordum!'' diye savunmaya geçti.
''Bilmeyerek biri öldürülmez Deniz!''
Anlattıklarına göre Demir Ece'ye bulaşmış ve Deniz de bunu öğrenince onun kız kardeşinin hayatına birini sokmuş. O da... Demir'in kız kardeşini ölüme sürüklemiş. Benim aklım mantığım almazken Deniz bana uzun uzun her şeyi anlatmıştı.
''Ada anlamıyorsun...'' diye devam ederken sözünü kestim.
''Demir'in Ece'yi öldürdüğünü düşün.'' dediğimde çenesi kasıldı.
''Sus.'' dedi dişlerinin arasından. Sinirlenmişti ama sakin kalmaya çalışıyor gibiydi.
''Neden? Hazmedemez misin?'' dedim alayla.
''Eğer Ece'ye bulaşmasaydı yapmayacaktım!'' diye bağırdığında başımı onaylamaz anlamda iki yana salladım ve yataktan çıktım.
''Ada gitme!'' diye bağırdı arkamdan. Takmadım. Daha hızlı yürümeye başladım.
Nereye gideceğimi bilmeden çıktım hastaneden. Başım feci ağrıyordu ama umursamamaya çalışıyordum. Yanımda hiçbir şey yoktu. Ne yapacağımı bilmiyordum. Tekrar hastaneye dönüp odaya doğru ilerledim.
Kapıyı açacakken Onur ve Deniz'i konuşurken yakalayınca durdum.
''Artık şu işi bitirelim.'' dedi Onur.
''Bu akşam bana gel oradan da mekana geçeriz.'' dedi Deniz, Onur'a karşılık.
Bu gece ne olacaktı?
Onur ''Tamamdır.'' dedikten sonra duyduğum hışırtılarla kapıdan çıkacaklarını anladım.
Hızlı adımlarla geriye irkilip sanki odaya yeni giriyormuşum gibi yaptım. Onur beni görünce önce gözleri parladı sonra da kollarını sıkı sıkı sardı belime. Ben de ellerimi sırtına bağlayarak karşılık verdim sarılmasına. Şimdiye kadar abi-kardeş olamamıştık ama belki bir gün olurduk... Her şeyi sindirebildiğim zaman. Gerçekleri kabullendiğim an...
Geri çekildiğinde yüzümü inceledi bir süre. Yüzüme bakmaya fırsatım olmamıştı ama bir şeyimin olduğunu sanmıyordum. Onur'un kaşında ve şakaklarında yararlar vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADANIN DENİZİ
Novela JuvenilGece ne kadar karanlıksa, o da en az o kadar aydınlıktı... *kapakta bu sözü yanlış yazmışım düzeltmeye üşeniyorumm