Gözün Laneti (Drarry)

Ayna°

HARRY

Bu seferki kavga ya da ilişki dramaları her ne ise, diğerlerinden farklıydı. Sevgilisinden kaçmak için bana geldiği ilk kavgalarında sadece ondan kaçmaya çalıştığı için evime gelmişti. Ama şu an karşımda dolu dolu bakan kadının, bana sardığı kollarının arasında, gözlerinde şevke dönüşen isteği görebiliyordum.

"Harry." dedi işveyle, bir zamanlar beraberken yaptığında beni eriten tonuyla. Bir zamanlar.

"Senden başka-" koridorda duran farklı boyutlardaki iki bedene baktım. Dudaklarıma ısrarla ulaşmaya çalışan kadından kendimi tek hamlede kurtardım. "Draco!"

"Oh.. Hayır hayır Potter. Kabalığımı affet. İlanı aşkını böldüm. Senden başka kimseyi gözüm görmüyor diyecektin sanırım. Kapıyı göstermene hiç gerek yok. Lütfen devam edin." dedikten sonra ben ağzımı açamadan Tibby onu götürdü.

"Harry? Neden Malfoy evindeydi?"

"Hayır hayır.. Hayır.. Ginny.. Şu an. Senden gerçekten nefret ediyorum."

"Ne!?" sinirle saçlarını savururken bana gözlerinden ateş saçarak baktı.

"Asıl senin benim evimde ne işin var?" dedim ellerimi savurarak.

"Malfoy için bana mı kızıyorsun, gerçekten?"

Kapıya ilerleyip açtım, "Git, hemen." dedikten sonra kendimi caddeye attım.

"Locomotor Mortis!" Caddeye çıkıp koşmaya başladığımda ani bir çarpmayla yere yığıldım. Ginny arkamdan gelip bana ayak dolama laneti fırlatmıştı. Olan bitene cidden inanamıyordum. Tek istediğim Malfoy'a gitmekti, neden romantik hayatım bu kadar zor olmak zorumdaydı ki? Neden mutlu olmama izin yoktu?

"Mione'na neler dediğini, bize nasıl hakaret ettiğini, senin hayatını nasıl zorlaştırdığını unuttun mu? Okula nasıl ihanet ettiğini, ha!? Ron gelip annemle konuştuğundan beri ortada yok! Hiç merak etmedin mi?"

Karnım kasılırken düştüğüm yerden ona bakmaya çalıştım,"Hiçbirini unutmadım. O da unutmadı. Unutamıyor da. Gin, Merlin'in laneti aşkına, çöz ayaklarımı!"

"Fred'in ölümüne sebep olacaktı! Hayatının sonuna kadar kör olmasının kimseye zararı yok. Azkaban'da yatmalıydı ve sen buna engel oldun. Harry bu yüzden seninle olamadık biz! Neden hala onu koruyorsun?"

"GİN!"

"Hayır!"

"ONU SEVİYORUM ANLASANA DELİ CADI! ÇÖZ BENİ!"

"Locomotor."

Ayaklarım çözülür çözülmez ayağa kalkıp Ginny'ye döndüm. Kasabadakilerin neredeyse hepsi toplanmış olan biteni ilgiyle izliyorlardı. Asasını tehditkar bir şekilde Ginny'ye uzatan Armine'nin hemen yanında bana gülümseyerek bakan Tooths ise asasını tekrar kuşağına geçirdi. "Git hadi."

"Teşekkürler Tuts. Sana borçlandım!" derken çoktan koşmaya başlamıştım bile, Ginny'nin şaşkınlıkla boş boş bakan yüzüne ikinci kez bakma gereği duymadan. Malfoy'un evine vardığımda içeride kimseyi bulamadım. Eve geldiğine dair bir iz bile yoktu. Tekrar sokağa çıkıp ellerimi dizime koydum. Nefesimi toparlamaya çalışıyordum, bir yandan da öfkemi bastırmaya.

Ron'un ortadan kayboluşuyla kesinlikle ilgilenmem gerekiyordu ama önceliğim sevdiğim kişiyi bulmaktı. Kendimi bencil hissedemiyordum bile.

"Yok mu?" kafamı kaldırıp bana doğru koşan kadına baktım. Çaresizce kafamı sağa sola salladım. Bana üzüntüyle bakarken ona yaklaşıp omuzlarından tuttum, "Tuts, burada onu bekler misin? Gelirse bana haber verir misin?"