1.Bölüm

114 16 5
                                    

Ailemi çok seviyorum.Her ne kadar babamın beni "Defne Yaprağım!" diye sevmesinden hoşlanmasamda babam benim kahramanımdır.
Annem ve babama "adımı neden Defne koydunuz?" diye sorduğumda babam:
"Defne yaprağım annenin senden hamile olduğu dönemlerde annen diğer hamile kadınlara benzemeksizin sadece Defne isterdi.Bende gece gündüz defne arardım.Bu yüzden bende sen doğar doğmaz annenle hemfikir olduğumuzu düşünerekten gidip Defne yaptım. Hem fena mı olmuş? Soyadımız ile de uyumlu.Benim Defne Yaprağım!Dedi.
Evet.Soyadımız.O konu zaten meçhul.Yaprak diye soy isim mi olurmuş.Olurda bir gün bu soy ismini koyan nüfus müdürünü bulursaaam.
Her neyse babam ve annem işten gelmek üzere.Yavaş yavaş akşam yemeği vakti geliyordu.Tam aşağı inmek için hazırlanacaktım ki babamın "Defne yaprağım!" diye seslenişini duydum.Aslında alışmıştım bu duruma.Derin bir of çektikten sonra aşağı inmek için hazırlandım.Merdivenlerde aldığım koku, resmen burnumu tahriş ediyordu.
Unutmuştum ki bugün CUMA! Bizim evde her cuma et içerikli (ki bu yemeklerin büyük bir bölümü et!) yemekler yapılır.Haliyle koskoca köşk, et kokusundan geçilmezdi.Bende her cuma kendi kendime ilan ettiğim yüksek sesli müzik eşliğinde abur cubur partimi yapardım.Bugün de aynı şeyleri tekrarladıktan sonra ne kadar yorgun olduğumun farkına varmamla, kendimi yatağa atmam bir oldu.
Tabi bunun hemen ardından sabahtan bu yana hayalini kurduğum sabah 12.00'a kadar ki uykum vardı.Onu da geciktirmeden hemen uyudum.

                       A'VAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin