12.Bölüm

58 10 2
                                    

Hala karşımda duruyordu.Bu adama baktıkça içimdeki ses daha da güçleniyordu."onu öldür!onu öldür!"Ama ona benzeyip babamı üzmek isteyeceğim son şeydi.Babamın intihar ettiğini bildiğine göre nerde olduğunu da biliyordur.Ona dönüp"Babam nerde adi pislik?"dedim öfkeyle cırlayan sesimle.Tek kelime etmeden yakışıklı adama eliyle Beril'i çözmesini söyledi.Ama yine konuşmadı.Bu artistlikleri beni daha da öfkelendiriyordu.Dili yokmuydu?Neden konuşmuyordu?Her neyse bu benim sorunum değildi.Şuan tek düşündüğüm şey babamdı.Acaba şuan neredeydi.Ben bunları düşünürken Beril çözülmüştü ve yanımda belirmişti.Bıyıklı adam bana bir bakış atarak kapıya doğru yürümeye başladı.Tam peşinden gitmeye yeltendiğimde kollarımda hissettiğim sıcaklığın  ne olduğunu öğrenmek için kafamı kollarıma doğru indirdim.2 takım elbiseli adam sinirli çehreleriyle bana bakıyor,sıkıca kollarımı tutuyorlardı.Ellerinden kurtulmaya çalıştıkça daha sıkı tutuyor,haliyle de canım yanıyordu.Kurtulamayacağımı anladım ve Beril'i aramaya başladım.Bir iki defa yüksek ses tonuyla"Beril nerde?Ne yaptınız ona pislikler!dedikten hemen sonra Beril de benimle aynı durumda iki adam tarafından tutulu halde"Defnecim sakin ol.Ben burdayım.İyiyim.Merak etme"dedi.Bu yaşadıklarımdan sonra, Beril'in benimle aynı durumda olmasına rağmen sırf iyi hissedeyim diye benimle bu şekilde konuşması bana güç vermişti.İkimiz de dolu gözlerimizle tebessüm ettikten sonra adamlar bizi götürmeye başladılar.Şirketin garajına geldiğimizde bizi tutan adamlar tarafından önümüzde duran siyah BMW'lere bindirildik zorla da olsa.Beril, yakışıklı adamın kullandığı arabaya, bense başka bir arabaya bindirildim.Beni başka yere,Beril'i başka yere götürüyor olmasınlar?diye düşündüm.Ama bunu bilemezdim.Yapacağım pek bir şey yoktu dua etmekten başka. Bir süre yolculuk yaptıktan sonra hiç beklemediğim bir yerde durduk.Arabadan iner inmez arkamdaki arabadan inecek olanlara baktım.Şükürler olsun bir grup adamın dışında Beril de ordaydı.Bu durumda sevineceğim tek şey buydu galiba.Beril ile birbirimize bakıyorduk.Kollarımızdan tutan adamların sallamasıyla gözlerimiz ayrıldı.Etrafa bir göz gezdirdim.Burası hastaneydi.Neden geldiğimizi bilmiyordum.Etrafa göz gezdirmeye devam ederken yanımdan geçen bıyıklı adamı gördüm.Elini başının yanına kaldırıp,beni takip edin işareti yaptı tabi yine konuşmadan.O hareketi yapar yapmazyanımdaki adamlar bizi de onun peşinden hastaneye sürükledi.Ben babamı sormuştum ama biz hastanedeydik.Bu adam neyin peşindeydi?Bizi neden buraya getirdi?Galiba bunu birazdan öğrenecektik.

                       A'VAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin