6.Bölüm

58 9 3
                                    

Ben ve Beril merdivenlerin üst kattındaki başlangıç basamağına ilk adımımızı attığımızda bi an kulaklarımız babamın sesiyle doldu.
"Defne yaprağım! Beril'in annesi ve babası geldi.Hadi aşağı ininde yemek yiyelim!"dedi.Bu sırada da Beril bana bakıp gülmeye başladı.Babama kaç kere söylediğimi hatırlamıyorum bana özellikle arkadaşımın yanında böyle hitap etme diye.Ben bunları içimden sadece kendim duyabileceğim bir şekilde geçirdikten sonra gözüm Beril'e kaydı.Hala karşımda sinir bozucu bir şekilde kıs kıs gülüyordu.Ona bakıp gözlerimi devirdikten sonra önümdeki fevkalade yemeğe(multimedyada) doğru yaklaştım.
Oradaki en sevdiğim üzümlü keki görünce babama olan bütün sinirim yok oldu.

Yemeğe otururken gerçekleşen 1-2 selamlaşma fastından sonra sonunda artık Beril ile yemek masasındaki yerimizi almıştık.
Yemek, tatlı sohbetler ve akabinde gülüşmelerle son buldu.
Ben ve Beril masadakilere baş sallayıp müsade istedikten sonra odama doğru yol aldık.
Emin olun odamın bıraktığımız vaziyetini görmek dahi istemezdiniz.Ama geri döndüğümüzde ise toplanmıştı.Beril daha kim yaptı diye düşünürken, ben zaten Zeynep ablanın yaptığını anlamıştım.Zeynep abla, bu evin en eskisiydi.Bizim evin en kıymetli hizmetlilerinden biriydi.Yani her ne kadar ağzıma almak istemesemde bizim evin hizmetçisiydi.O da benim kıymetlimdi.Ben küçükken annem sürekli çalıştığı için beni okula o hazırlar, beslenmemi çantama o koyar ve Sefer abiyle göndermeden alnıma şevkatli bir öpücüğü kondurup o
"Allah zihin açıklığı versin sarı kuşum"derdi.Üzerimde emeği çoktu.

Ben bunları düşünürken yine farkında olmadan derin düşüncelere dalmıştım.
Beril"kızım hadi ya ne yapacağımıza karar verelim artık!"dedi ünlem içeren cümlesiyle.Bende ona önce pijamalarımızı giyip, sonra karar verebileceğimizi söyledim.O da onaylarmışçasına başını öne arkaya salladı.Bunun hemen ardından ben banyoya, Beril'de soyunma kabinine gitti.Biraz geceliklerimin üzerinde göz gezdirdikten sonra en sevdiğim pembe panjurlu gecelik takımı elime aldım.Beril de takıntısı olduğu kırmızı renkli öpücük figürlü pijamalarını giymişti.Yatakta yan yana yayıla yayıla uzanıp tavanı dikizlerken ne yapsak? Ne yapsak?diye düşünüyorduk.Tam tavanın beyaz renkli boşluğuna dalmıştım ki Beril'in ani doğrulması ile bütün dikkatim dağıldı.Bu defa gözlerim Beril'e kesildi dikkatlice.Bana
"Şu kılasik korku masallarıyla başlasak?"diyerek şeytani bakışlar atmaya başladı.Belliydi ki benden cevap almadan da vazgeçmeyecekti.Ben de"bu kılasikler bence bize göre değil dimi?boşver gitsin" dedim telaşla.Beril'e döndüğümde yine mahsum yavru bakışlarından birini üzerime salmıştı benim bu bakışlara dayanamayacağımı bile bile.

                       A'VAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin