11.bölüm

68 9 8
                                    

Medya *temsili*

Sesin sahibine döndüğümüzde yine o bıyıklı tuhaf adamı gördük.Yakışıklı adam onu görür görmez hemen kendini toparladı.Bıyıklı adama yüzümü çevirip"sen kimsin ve ailemden ne istiyorsun?"dedim.Bıyıklı adam beni hafif alıcı gözüyle süzdükten sonra yalandan tebessüm edip"baban benim ihalemi alırken böyle güzel bir kızı olduğunu söylememişti.Çok istiyorsa ihaleyi alır,seni de bana verirdi.Hem fena mı olurdu?intihar etmesine gerek kalmazdı."dedi.İNTİHAR ve BABAM kelimesi kulaklarımda yankılanıyordu.İstemsizce gözümden yaşlar akıyordu.Kafamı konuşmak için
bıyıklı adama çevirirken aynı zamanda bağlı olduğum sandalyede kıpırdanıp duruyordum."seni adi pislik babam asla öyle bişey yapmaz.Bizi terk edip gitmez.Ne saçmalıyorsun sen"dedim hala yerimde kıpır kıpır kıpırdanırken.Oda sırıtarak yine yakışıklı adama döndü.el kol işaretiyle beni çözmesini söyledi.Beni çözdü.Ama Beril hala bağlıydı.Ben tam Beril'i de açmasını söylicek iken bana bir kağıt uzattı al oku dercesine.Kağıtı elime aldım.Kısa bir süre adamın yüzüne kuşkuyla baktıktan sonra kağıdı okumaya başladım.Kağıtta şunlar yazıyordu:

Defne yaprağım!
Benim masama bir ihale geldi.Eğer bu ihaleyi alırsam sen ve Rüzgar'a çok güzel bir gelecek hazırlayabilecektim.Ama olmadı. Benim gibi bu ihaleyi isteyen bir şirket daha vardı.Bu şirket çok bela bir şirketti.Eğer ihaleyi ona vermessem sizi yada beni öldüreceğini söyledi.Ben de ihaleyi alıp size birşey yapmaması için hayatıma son verdim.Bugün 18 yaşına giriyorsun.Artık büyük bir kız oldun.Avukat ile konuştum.Şirketlerin ve evlerimizin sahibi sensin.Size
bunları yaşattığım için çok özür dilerim.Beni affedin.Annen ve Rüzgar sana emanet.Nolursa olsun onlara çok iyi bak.

                                   BABAN.

                               
Ağlıyordum.Bu adam doğru söylüyordu.Ama eksik söylüyordu.Evet babam intihar etmişti,ama kendi öz iradesiyle değil bu adamlar tarafından mecbur bırakıldığı içindi.Artık bana Defne Yaprağım diyen bir babam yoktu ne kadar zor kabullensemde.Ve bunun sebebi karşımdaki adi herifti.Gözyaşlarım sürahiden boşalırcasına akmaya devam ederken"seni adi pislik!Babam senin yüzünden öldü.Mutlumusun ha!Mutlumusun?Başın göğe erdiyse defol babamın odasından da mahvettiğin hayatımızdan da!!"göğsüne vurup bu kelimeleri döktüm ağzımdan.Hiç tepki vermiyordu küstah bir biçimde sırıtmaķ dışında.Git dememe rağmen yerinden kıpırdamıyordu bile.Anlaşılan bu adam peşimizi bırakmayacaktı.

Evet sevgili okurlarım.Bu bölümün de sonuna geldik.Lütfen hiçbir bölümde yorumlarınızı ve voltelerinizi eksik etmeyin.sizi seviyorum.iyi ki varsınız..😊😍😙

                       A'VAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin