MESAJ (düzenleniyor)

Komşu

~38.2

Annem:

–Aa, hadi ama! Bi' düşmedi şu ateşin be kızım.

Evet, saat gecenin 3'ü, ve hala ateşim düşmek bilmiyordu. Eve geldiğimden beri ateşliydim ve ateşim düzelmek bilmiyordu. Bir kere bile uyuyamamıştım annemler sayesinde, iki dakika da bir elindeki o lanet bezi sıkıp sıkıp üstüme sürüyordu. Çocukluğumdan beri ateşlendiğimde çektiğim işkence, büyüsem de bitmek bilmiyordu.

Hem de uyuyamadığım ve ateşlendiğim için okula gidemeyeceğim diye korkuyordum, merak etmeyin inek değilim, sadece Rüzgar'la konuşmalıyım, hem de hemen!

Ben:

–Tamam anne, en azından 39 değil artık. Okula gidebilecek durumdayım.

Annem:

–Tabii canım, okula gidebilecek durumdasın. Sence ben seni bu halde okula gönderir miyim?! Ya havale geçirirsen?!

Ben:

–Anne abartma, 38 derecede havale mi geçirilir?

Annem:

–Ateşinin çıkma ihtimali var tabiki.

Ben:

–Anne farkındaysan saat daha 3, yani okula gitmem için daha 5 saat var. O zamana kadar ateşim düşer.

Annem:

–Aman şuna da bak sen, bu zamana kadar okula göbek ata ata gidiyordun sanki de tutturdun şimdi okul diye.

Ben:

–Annee~

Annem:

–Aman tamam, bakarız. Düşerse biraz daha belki gidersin.

Ben:

–Düşer düşer..

***

Durum değerlendirmesi:   

Saat 7.26 ,  ve benim ateşim HALA 38!!

     ~ Okula gitmek zorundayım, ve bu yüzden bunu yapacağım, üzgünüm anne..

Yanımda duran soğuk sudan bir avuç aldım ve yüzümü yıkadım. Olabildiğince etrafı ıslatmadan, annemi de uyandırmadan, her tarafıma süründüm o buz gibi suyu!

    Donmuş olmam bir şeyi değiştirmedi ve tekrar ateş ölçeri alıp ateşimi ölçtüm, oynanmış ateşimi..

–Annee, uyan bak ateşim düşmüş.

 Gözlerini kısarak yavaşça kafasını dayadığı yerden kaldırdı. İlk önce bana, daha sonra elimdeki ateş ölçere baktı.

–Aaa, çok iyi çok iyi, baya düşmüş. 37'ye kadar inmiş, süper.

–O zaman, okula gidebilirim, değil mi??

Bir kez daha bana baktı ve emin olmak için elini alnıma koydu. Pek emin olmasa da, kafasını hafifçe salladı.

–Teşekkür ederim canım annemm!

–Tamam tamam, kalk hadi giyin. Geç kalıcaksın.

–Hemen hazırlanıyorum..

***

~ Brr , hava yine buz gibi, ahh!

   Evden nasıl çıktığımı gerçekten hatırlamıyordum. Nasıl bir hızla evden çıktım, bilinmez. Fakat en kötüsü, bu bitkin halimle bu kadar hızlı hazırlanıp evden çıkmamın bir işe yaramayacağıydı. Cidden, sanki erken okula geliyormuş gibi, ahh~