Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
8pm. nakauwi na si eunbi sa bahay nila kaso bago siya pumasok sa loob ng bahay nila lumingon muna siya sa bahay ni sojung. naisipan niyang itext si sojung.
"sojungunnie. natutulog ka na ba?", tanong ni eunbi kay sojung. agad namang nagreply si sojung sa message ni eunbi. "yes.", dahan-dahan na napatingala si eunbi at nakita niya na madaming bituin sa langit. "ok. goodnight unnie have a sweet dreams.", reply naman ni eunbi.
pagkatapos nun hindi na nagreply pa si sojung kaya agad nang pumasok si eunbi sa loob ng bahay nila. pagpasok ni eunbi sinalubong naman kaagad siya ng mama niya.
"oh anak. kumain ka na ba? may pagkain pa dito baka hindi ka pa kumakain.", tanong ng mama ni eunbi. "thank you, ma. kumain na po ako. sige ma, akyat na ako sa kwarto ko.", sagot naman ni eunbi. napahinto si eunbi sa pag-akyat sa hagdan nung nagsalita ulit ang mama niya. "yah hwang eunbi. ok ka lang ba?", nagtanong ulit ang mama ni eunbi. nginitian ni eunbi ang mama niya. "hmm. syempre naman. napagod lang ako ma. ipahinga ko lang 'to.", nakangiting sinabi ni eunbi sa mama niya. "ganun ba? sige. goodnight, anak.", sabi naman ng mama ni eunbi sabay ngiti kay eunbi. "you too, ma.", sabi naman ni eunbi sabay ngiti ulit sa mama niya.
nakapasok na si eunbi sa loob ng kwarto niya. agad siyang tumalon pahiga sa kama niya at seryoso lang na nakatitig sa may kisame ng kwarto niya.
"tsk. ang aga naman niya matulog. gusto pa kitangmakausap e.", sabi ni eunbi sabay bangon at bukas ng bintana niya para makita niya ang bintana ni sojung.
nakita niya na nakasarado ang bintana ni sojung kaya dahan-dahan na nalungkot si eunbi.
kinabukasan.
maagang nagising at nag-ayos nang sarili si eunbi para maabutan pa niya si sojung at sabay silang dalawa pumuntang school. pagbaba ni eunbi napahinto siya nung makita niyang nakabihis ang mama niya.
"oh? ma. s-san ka pupunta?", tanong ni eunbi sa mama niya. "good morning, eunbi-ah. nagmamadali ka na kasing magpahinga kagabi pag-uwi mo kaya hindi ko na nagawang sabihin sayo... babalik na ako sa trabaho ko ngayon sa fast food restaurant.", sagot naman ng mama ni eunbi. "what? ma. kailangan mo pang magpahinga baka mamaya bigla ka nanamangmahimatay.", sabi naman ni eunbi. "hwang eunbi. don't worry about me. tsaka hindi na ako babalik dun sa trabaho ko every night. wag ka na rin mag-alala, pangako hindi ko na papagurin ang sarili ko.", sabi naman ng mama ni eunbi. "ma. dapat hindi ka muna--", hindi pinatapos magsalita ng mama ni eunbi si eunbi. "shh. shut up. sige na lumabas ka na. alam ko namang kaya ka nagmamadali para makasabay mo ulit si sojung e. bilisan mo na baka hindi mo na siya maabutan.", sabi naman ng mama ni eunbi. "ma. sure ba kayo na magtratrabaho na kayo ngayon?", tanong ni eunbi sa mama niya. "eunbi-ah. oo. so stop worrying about me, i'm 100 percent ok na. ikaw mag-ingat ka sa school pati sa trabaho mo. wag kang mag-alala kapag... nakahanap na ako nang maayos-ayos na trabaho at sapat na yung perangmaiipon ko... hindi mo na kailangan pang magtrabaho. makakapagfocus ka pa sa pag-aaral mo ngayon na... gragraduate ka na. i'm so proud of you, hwang eunbi.", nakangiting sinabi ng mama ni eunbi.
