Chciałbym pewnego dnia wybudzić się z tego koszmaru.
Wstać, odetchnąć z ulgą i powiedzieć ,, to był tylko sen"
ale to się nie zdarzy
Ten świat jest okrutny i bezlitosny.
Nie ma tu miejsca na współczucie czy litość.
Myślałem ,że jestem wolny ,ale ta...
Minęło 7 lat od tamtych zdarzeń , w dalszym ciągu nie odzyskałem pamięci.
Jednak ciągle mam wrażenie , ze czegoś szukam , byłem w wielu związkach od tamtej pory , jednak żadnej z tych osób nie potrafiłem pokochać.
Uraraka wyznała mi miłość pięć lat temu , ale gdy spytałem się jej czy zostanie moją dziewczyną ona odmówiła , bo jak to powiedziała ,, jest inna osoba , którą kochasz " teraz jest moją bliską przyjaciółką i za kilka miesięcy idę na jej ślub .
Często pytałem się o chłopaka , który był adresatem karteczki , którą znalazłem , ale gdy tylko o to kogoś pytałem każdy zmieniał temat.
Zajmowałem trzecie miejsce w rankingu najlepszych bohaterów , nie lubiłem swojej pracy mimo iż dzięki niej mogłem na siebie zarabiać i się usamodzielnić.
Ostatnio w księgarni kupiłem świetną książkę , jej autor podpisywał się pseudonimem , a opowieść nosiła tytuł ,, Pomóż mi " opowiadała o chłopaku , który zawsze chciał zostać bohaterem i dzielnie dążył do swojego celu , ale na jego drodze staje przepiękna dziewczyna , która okazuje się być złoczyńcą , między głównymi bohaterami tworzy się silna więź , ale dziewczyna musi odejść żeby nie zniszczyć życia osobie , którą kocha .
Nie wien czemu ,ale czułem mocne przywiązanie do tej książki.
Czasami w nocy miałem koszmary , ale następnego dnia nic z nich nie pamiętałem. Czasmi po takich snach w mojej głowie widziałem zielonookiego uśmiechniętego chłopaka , nie wiedziałem kim jest ta osoba , ale żeby o niej nie zapomnieć narysowałem ją i to całkiem nieźle.
Nikomu nie pokazywałem tego rysunku oprócz Uraraki , która jak go zobaczyła uśmiechnęła się a po jej twarzy zaczęły spływać łzy , po takiej reakcji więcej o to nie pytałem.
Nigdy nie wrzuciłem liściku , który znalazłem w kieszonce mojego bohaterskiego stroju, zawsze czułem , że jest dla mnie ważny.
Dowiedziałem się również , że w dniu mojego wypadku po raz ostatni slyszano o najgroźniejszej organizacji o nazwie,, Liga złoczyńców" do której należał niejaki Deku , który prawie zabił All Mighta , uszkodził Katsukiego oraz prawdopodobnie był odpowiedzialny za moją utratę pamięci ,mimo iż odkryto jak ten złoczyńca wyglądał nigdy nie pokazano jego twarzy w mediach , ponieważ był niepełnoletnich.
Po ukończeniu szkoły zamieszkała ze mną Ame , nasz klasowy kotek , jednak gdy zapytałem się kto nadał jej takie imię każdy mnie zbył milczeniem oprócz Uraraki , która powiedziała , że to był ktoś dla mnie bardzo ważny.
Brunetka od trzech lat jest już w poważnym związku z Katsukim , który niedawno się jej oświadczył , mimo iż chłopak jest często wybuchowy, to widać , że dba o dziewczynę i bardzo się z tego cieszę.
( Ja kurwa serio przepraszam za dodanie tego shipu okey? Pisałam to z myślą że nikt nie będzie czytał tego ff xD 11.02.2021)
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
14 maj
Todoroki ma tu 25 lata.
-Todoroki- kun słuchasz mnie?- zapytała brunetka , której pomagałem w przygotowaniach do ślubu.
-Przepraszam cię Uraraka , jakoś się dzisiaj źle czuje - odpowiedziałem i wziąłem kolejną torbę zakupów dziewczyny.
-Coś się stało ?- powiedziała zatroskanym głosem.
-Nie to naprawdę nic - oznajmiłem- To już ostatni sklep tak? - zapytałem chcąc zmienić temat.
-Tak pomożesz mi to zanieść do auta i dam ci spokój - powiedziała żartobliwie Uraraka .
Poszliśmy do auta i gdy dziewczyna miała już dojeżdżać zatrzymałem ją.
-Uraraka mam pytanie - mruknąłem cicho.
-O co chodzi ? - zapytała posyłając mi miły uśmiech.
-Czy osobą , na której kiedyś mi zależało to chłopak? - odwróciłem wzrok i się zarumieniłem , bo to było dość wstydliwe .
- Nie wiem czemu tak nagle o to pytasz , ale tak to był chłopak - odpowiedziała szczerze .
-A więc ja jestem .......- przerwałem moją wypowiedź , ponieważ to słowo nie mogło mi przejść przez gardło.
-Na to wygląda - powiedziała po czym odjechała.
Poszedłem do parku i skuliłem się w cieniu , całą noc nie spałem , bo znowu miałem koszmar a w głowie ciągle widniał mi obraz twarzy zielonowłosego chłopaka .
Zaczął padać deszcz , wszystkie osoby zabrały swoje rzeczy i poszły do domu , ale ja dalej siedziałem skulony na deszczu , tak bardzo chciałbym odzyskać pamięć tak bardzo chcę kogoś szczerze pokochać , co jest ze mną nie tak?
Siedziałem już dobre pięć minut a deszcz nie przedstawał padać , w pewnym momencie nie czułem już na sobie żadnych kropel deszczu , gdy uniosłem głowę zobaczyłem te przepiękne zielone oczy , chłopak ubrany w żółtą kurtkę przeciwdeszczową trzymał nade mną parasolkę i miło się uśmiechał.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Kim ty tak właściwie jesteś ? - zapytałem patrząc prosto w jego piękne oczy.
- A więc o mnie zapomniałeś - powiedział smutno chłopak.
-Wybacz kilka lat temu straciłem pamięć - wyznałem zakłopotany.
-A więc to tak ? W takim razie zacznijmy od nowa - zielonooki wstał i podał mi reke - Witaj jestem Izuku Midoriya miło mi Cię poznać.
KONIEC
____________
Tak to już koniec to chyba liczy się jako happy end prawda ?
Wgl pojebałam z kolorami włosów brunetka ma czarne włosy a szatynka brązowe , bardzo za to przepraszam mój błąd T^T
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zapraszam was też na tą książkę jeśli się wam nudzi ^^
