Nocturne Academy: School For The Gifteds (PUBLISHED UNDER PSICOM)

27. Bet

THE atmosphere suddenly changed. Nakatutok ang tingin ko sa babaeng pinapakiramdaman at pinag-aaralang mabuti ang bawat sulok ng kalesa. Huminga siya nang malalim at tahimik na naupo pagkatapos. Malalim na nag-iisip si Kyera ng paraan para makatakas dito. Her eyes are color orange.

Palihim akong napasinghap nang makita ang unti-unting pagtaas at pagbabago ng mga tainga niya. They look like . . . a dog's ear. Napakurap-kurap ako habang nakatingin sa kaniya. I can't help but get curious about her gift . . . but I don't think it's a good idea to ask—

"It's all written on your face," biglang sambit ni Kyera na ikinatigil ko. "What is it?" may tonong tanong niya.

Napalunok ako nang malalim. Nag-aalangan pa 'kong magtanong pero nanaig ang kuryosidad ko. "What's your gift?"

She was taken aback by my question. Halatang hindi niya inaasahan ang tanong ko. Tumagal ng ilang segundo bago siya sumagot.

She heaved a sigh. "I inherited Artemis, the goddess of hunt's gift.

"The gift of hunt, kaya kong gayahin ang kahit anong ability ng hayop na nagawa kong mahawakan. I can run fast like a cheetah and fly like a bird."

My mouth fell half open, dumbfounded. Namamangha akong napatingin sa babaeng kaharap ko. Hindi ko mapigilang humanga sa gift niya. That is so cool.

"How about you? What's your name?" tanong niya na agad kong sinagot.

"Cleofa."

Inililibot ni Kyera ang tingin siya sa kalesa at malalim na nag-isip. "Okay, Cleofa, where is your tattoo?"

Natauhan ako sa sinabi niya at agad kong tinanggal ang tela na nakatakip sa tattoo ko. I showed her my wrist, revealing my tattoo.

"Takpan mong mabuti 'yan kung hindi patay tayong dalawa," aniya.

Isang tango ang isinagot ko sa sinabi ni Kyera. Nanatili akong nakatingin at nakikinig sa kaniya.

"They don't know that we belong to a guild. And they don't know that we're gifted, kaya 'wag kang aakto nang mag-isa."

Muli akong tumango sa sinabi niya. Wala akong balak na umakto mag-isa . . . kung hindi kinakailangan.

"Don't worry, I'll find a way to get you out of here," seryosong sambit ng babaeng kasama ko.

Kumunot ang noo ko nang makuha niya ang atensyon ko. "A-Ako? Bakit ako lang?" marahang tanong ko.

Umirap ito sa akin bago sagutin ang tanong ko. "Stupid! Natural, dahil hindi ka naman talaga kasama dapat dito."

"Eh, hindi naman 'to kasama sa plano niyo, hindi ba? Kaya kailangan, tayo ang tumakas!" pagmamatigas ko.

"Ang hina mo talaga! Nandito na 'ko, kailangan kong ituloy ang napag-usapan."

Aangal pa dapat sana ako nang huminto ang kalesa. Pareho kaming natigilan ni Kyera at mabilis na napunta ang tingin namin sa maliit na bintana. We're already here.

Napaismid na lang si Kyera nang bumukas ang pinto ng kalesa. Sinalubong kami ng ulan na mabilis na naharangan ng iilang mga lalaki.

"O, gising na pala ang mga prinsesa!" nakangising bungad sa amin ng isang lalaki. Agad kaming hinila ng mga kasama niya palabas ng kalesa.

"Ano'ng trip n'yo, ha?!" sambit ni Kyera sa mga lalaki habang hila-hila kami papunta sa guild nila. Napalunok na lamang ako nang malalim nang mapunta na kami sa harap ng guild nila.

It's freaking huge, at nakaukit sa pinto ang symbol ng Trejon guild. The atmosphere hits differently compared to our guild. The guild was dark and there were even dead trees in its surrounding. Kahit walang-tigil ang pag-ulan ay kapansin-pansin ang mga uwak na nagsisiliparan sa itaas.