Nocturne Academy: School For The Gifteds (PUBLISHED UNDER PSICOM)

39. Her Gift

HINDI ako makapaniwala sa nagawa ko. My eyes widened as I looked at the axes. Mabilis ang pagtibok ng puso ko ngayon hindi dahil sa kaba o takot . . . kung hindi dahil sa sobrang saya. This is my . . . gift?

"A-Ability adoption?" marahang tanong ko.

Lumapit sa puwesto namin si Xilah na may malawak na ngiti. "Yes, ability adoption," sagot niya. Inilapit niya ang mukha niya sa akin. "The ability to take others' gifts."

Napakurap-kurap akong tumingin sa kaniya. "Y-You mean—"

She proudly smiled. "Yup, that's Luxxine's gift," kumpirma ni Xilah.

Naiwang nakaawang ang bibig ko sa nagawa ko. Hindi ako makapaniwala na nagamit ko na ang gift ko. I looked at the axes I'm holding once again, full of amazement.

"Yey! Nice, Cleofa! Congrats!"

Agad akong niyakap ni Luxxine na kapwa ko ay sobrang saya rin. "Sino'ng mag-aakala na napakaangas ng gift mo?!" sambit niya.

Her eyes twinkled with excitement. Kahit ako ay hindi rin makapaniwala. Mayroon akong gift! And for Pete's sake, napakaangas nito!

Nakakurba ang labi at desididong nagsara ang dalawang kamao ko. "Nice! Ipapakita ko na ito sa kanila—"

Paalis na dapat ako nang nakaramdam ako ng malakas na paghampas sa ulo ko. "A-Aray! Ano ba, Xilah?!" Iritado akong napatingin sa kaniya. Bigla niya na lang akong hinampas!

Tiningnan niya ako na parang may mali akong ginawa. "Tingnan mo nga 'yang sarili mo."

Natigilan ako sa sinabi niya at agad akong napatingin sa sarili ko. Puno ako ng galos at ang dumi-dumi ko pa. Kagagaling ko lang pala sa pag-eensayo. Ngayon ko lang naramdaman ang sakit ng katawan ko.

"Magpahinga ka na, Cleofa, at isa pa, nagte-train ngayon sina Helix. Alam kong miss mo na sila dahil mag-aanim na araw rin kayong hindi nagkita."

Naramdaman ko na nag-init ang pisngi ko sa sinabi ni Xilah. "H-Ha?! Hindi ko naman nami-miss si Helix!" giit ko.

Natawa si Xilah sa ekspresyon ko. "Eh? Sabi ko nami-miss mo na sila. Hindi si Helix, Cleofa," nakangising sagot niya.

My eyes widened. Mas lalong uminit ang pisngi ko sa sinabi niya. "E-Ewan ko sa 'yo! Magpapahinga na 'ko!"

Nakasimangot akong pumunta sa pintuan na ikinatawa lang ni Luxxine. Pero bago ako makaalis ay may pahabol pa si Xilah. "By the way, Cleofa, aalis kami mamaya at bukas pa ang dating namin. Don't do anything reckless," paalala ni Xilah.

Napasinghap ako sa sinabi niya. "Yes, ma'am," sagot ko sa kaniya.

Bakit niya sa akin sinasabi 'yon? Dapat ay kina Helix dahil sila ang mas matitigas ang ulo.

Nagpaalam na 'ko kina Luxxine at Xilah at tuluyang nilisan ang training room. Sinunod ko ang sinabi ni Xilah at bumalik ako sa dorm ko upang maligo at magpahinga.

I fixed myself after taking a bath. Habang sinusuklay ang buhok ko sa salamin ay napatingin ako sa mga mata ko at hindi ko mapigilang mapangiti.

Hindi pa rin ako makapaniwala sa nagawa ko . . . Nagamit ko rin sa wakas ang gift ko.

Humiga ako sa kama at hindi ko mapigilang mag-isip nang malalim. Nananaginip lang kaya ako? Pero ang sakit ng mga sugat at pasa na natamo ko sa training. Kaya hindi ito panaginip.

Gusto ko nang ipakita sa kanila ang gift ko. Ano kaya'ng masasabi ng mayabang na si Helix kapag nakita niya ang gift ko? Hindi hamak na mas maangas ang gift ko kaysa sa kaniya! Aasarin ko siya hanggang sa mapikon siya sa akin. Para makabawi naman ako.