chapter 9
➳ Scarlet "Scar" Soo Young 19 yrs.old
Scarlet's POV
Kasalukuyan akong naka upo ngayon sa kama na tila ba hinihingal.
Bumaba ako para uminom ng tubig para maibsan naman ang mabilisang pag hinga ko. Agad din akong umakyat ng kwarto. Para sana ay magpahinga.
"Scar! You're back!"
Bulalas ni mommy ng makapasok ako sa kwarto.
Nag ikis bigla ang mga kilay ko.
"Uminom lang po ako ng tubig"
Matamlay na sagot ko kay mommy na ngayo'y naka ngiti na.
"I mean your memory is back anak..."
Pati ako ay nabigla sa sinabi niya at kung ano mang ikina saya niya.
Pinasadahan ko nang tingin ang kwarto ko ng mapansing iba na ang hitsura nito.
Ang kurtina, bed sheets, unan kumot at ang mga gamit ko.
They were all in a sky with moon designs...
Pano nangyari to?
"Anak nagbalik na ang ilan sa mga ala ala mo"
Masaya paring bati ni mom.
Wala akong nagawa kundi ngumiti nalang din sa kaniya, nakita kung papasok si Mess kaya humiga nalang ako sa kama.
"I'll take a rest mom"
Tsaka ko ibinalot ang sarili ko sa kumot habang nakatingin sa ceiling na ganun din ang disenyo ng wallpapers.
Nagbalik na nga ba talaga?
Bakit parang may parte saking di ko tangap.
"Totoo nga! Scar...nagbalik na ang ilan sa iyong mga alala, imagine this! Halos lahat ng narito sa kwarto mo ay lahat paborito mo"
Masayang ani niya ng makalapit at tumabi sa kama ko.
"Do I really love this moon stuffs?"
Tanong ko sa kaniya ng lingunin ko siya.
"Ofcourse you do! Noon pa lang ay gustong gusto mo na ang mga bagay na ganyan, you even ask Rinz na bilhan ka ng mga moon stuffs"
Masayang paliwanang niya sakin.
Siguro nga talagang gustong gusto ko ang mga ito dahil kahit na nawala ang memorya ko ay bumabalik lang din naman ang ibang alala ng kusa.
"Can you tell me more?"
Agarang tanong ko na ikinatigil niya.
"More stuffed that you like? Ofcourse I knew everything about you"
"I mean, tell me more about me, may iba ba akong kilala bukod sa inyo?"
Tanong ko sa kaniya na pinagisipan niyang masiyado ang sagot.
"Masiyado ka kasing pala kaibigan Scar kaya minsan may mga kilala ka na hindi ko pa nakikilala...bakit mo naman natanong?"
"Ah—wala naman Mess nagbabasakali lang"
Hindi ko puwedeng sabihin sa kaniya ang tungkol sa lalaking nakaharap ko sa Canteen. Hindi pa kasi ako sigurado.
Matagal ko na kasing nakikita ang lalaking yun, may minsan nga na kung saan ako ay napapansin kong naroon din siya.
"Kilala mo ba yung lalaki kanina Mess?"
Tanong ko na naman sa kaniya, tumabi na siya sakin sa kama at umupo ako habang sumasandal sa headboard ng kama.
"Yung lalaki ba kamo na nakaharap mo?"
Tumango ako sa kaniya bilang sagot.
"Feeling ko kasi ay nakita ko na siya dati, pero hindi ko kilala yun...may natatandaan kaba sa kaniya?"
Dagdag niya na alam ko namang nag sasabi siya ng totoo.
