Will You Be My Pretend Wife?

4

Isang matangkad, makisig, maputing, chinito at mukhang matalino ang sumalubong kay Romeo.

"Bro kamusta kana?" sabi ng lalakeng nakatayo sa harap namin.

"Tracy, you look lovely."

"thank you Matthew. you are looking good." beso beso ni Tracy sa kanya.

"Matthew, this is Nadine. Siya yung kababata ko sa probinsya namin nuon" turo sa akin ni Romeo.

"Nadine Cruz," abot ng kamay ko sa kanya.

"Nice meeting you Nadine." hindi naman ako napahiya dahil kinamayan din nya ako. "I heard so much about you." 

Bumilis ang tibok ng puso ko. bakit ba ako kinakabahan ng husto. kinuha ko na ang kamay ko. 

"so pare, kamusta ang wedding preparation nyo ni Tracy? pinapahirapan ka ba niyang girlfriend mo?" tumatawang tanong ni Matthew kay Romeo.

Akala ko ba job interview ko ito bakit mga buhay buhay nila ang pinag-uusapan nila. naupo nalang ako sa isang tabi habang pinapanuod sila. ibang iba na nga ang buhay ng dating gusgusing si Romeo ngayon. hindi ko napansin na nakangiti na ako sa kanila habang pinapanuod silang nagkukwentuhan.

Tumigil na magsalita si Romeo at sinabing "oh pare, we have to go. alam ko naman na kaylangan mo pang interviewhin si Nadine diba?"

Ay naalala pa pala nila ako. bigla akong napadiretso ng upo. at napansin kong sabay sabay silang lumingon sa direksyon ko. ngumiti nalang ako para hindi nila mapansin na kinakabahan ako.

nagbeso beso na naman si tracy at si matthew. "thank you tracy, sana sa susunod na pagkikita natin yung wedding invitation mo naman ang ihahatid nyo ni romeo."

"naku mr. lee baka ikaw pa nga ang maunang magpakasal eh." sagot ni Tracy.

Ahhh. so magpapakasal na pala si Mr. Matthew Lee. so anong papel ko dito. isip ko sa sarili ko.

"i will surely let you know." ngumingiting sagot ni Matthew.

"pare salamat." bati ni Matthew kay Romeo.

"alam ko pare. basta-" hindi ko na narinig ang sinabi ni Romeo kay Matthew dahil hinatak ako ni Tracy. 

"Pag-isipan mong mabuti ang isasagot mo girl ha?" yakap nya sa akin. "mabait na tao si Matthew hindi ka magsisisi." tugtong nya.

"ah. eh oo.. " bakit parang nagpapaalam na sila sa akin. hindi ko na ba sila makikitang dalawa?

lumapit sa akin si Romeo. "Nadine, Kaya mo ito. isa lang ito sa magiging pag-subok mo sa buhay." 

"Romeo, ang weird mo." sagot ko sa kanya. "pero romeo salamat at tinulungan moko makahanao ng trabaho."

ngumiti lang si romeo sa akin. wala na siyang sinabi. matapos ang pagpapaalam nila kay matthew lumabas na sila ng kwarto at lalo akong kinabahan. humarap ako kay Matthew at nakita kong nakangiti siya sa akin.

"so. Nadine. would you like anything to drink?" tanong sa akin ni Matthew

"no thanks," sagot ko sa kanya.

"are you sure?" 

"oo. so tungkol sa trabaho--" napahinto ako ng bigla syang nagsalita.

"let's not rush into it. Nadine, please have a seat" tinuturo ng kamay nya ang isang upuan sa harap ng lamesa nya.

"thank you."

"are you hungry? we can order something if you like." tanong na naman nya sa akin.

"no thank you." bakit ba sya tanong ng tanong kung may gusto akong kainin.

"okay. but are you sure.?" 

"yes i am sure."

"i see. so let's get started." may kinuha syang envelope sa isa sa mga drawer nya sa lamesa nya. "you see Nadine, the position i am going to offer you is one of a kind."

nakikinig na ako ng mabuti at inoobserbahan lahat ng kilos nya.

"marami na akong nahanap na information about you Nadine." binuksan nya ang envelope na hawak nya. "and matagal ko ring pinag-aralan ang gagawin kong ito Nadine."

"you were an orphan at the age of 17. 1 year nalang matatapos na ang course mo na fine arts. are you aiming to be an interior designer?"

speechless ako. pano nya nalaman ang mga bagay na yun. " yes, gusto kong maging interior designer." sagot ko sa kanya.

"nagtataka ka siguro kung pano ko nalaman ang mga bagay na ito tungkol sayo Nadine." inilapag nya ang envelope na hawak nya sa lamesa. ay umupo sya sa gilid ng lamesa at ngumiti sya sa akin. 

"Nadine. I have asked someone to investigate you bago pa kita pinapunta dito. Just to make sure.in fact i know alot of things about you. pero hindi na natin iisa isahin pa ang mga bagay na yan."

hindi pa rin ako makapagsalita. hindi ko alam kung papano ako magrereact sa mga sinasabi nya.

"Nadine. this is my question for you. what i mean is my proposal....."

nakatingin lang ako sa mukha nya at parang tumigil ang tibok ng puso ko.

"Nadine..... Will you please marry me?"

at tumigil ang ikot ng mundo ko...

...

.....