Saving Serene [Wattys2020 Winner!]

Chapter 28

TRIGGER WARNING!!!

This book contains content that some may find disturbing. Hallucinations, depression, pessimism in every chapter, suicidal thoughts and suicide will be tackled in this story.

RATED SPG: suicide

Read at your own risk.

Chapter 28

Have you ever experienced having flashbacks of memories you've almost forgotten?

Serene's staring at the ceiling, an hour later, after having sex with someone she barely knew. His left arm is still hugging her waist while he was sleeping beside her.

Sobrang lalim na nga ng tulog ng lalaki. Siguro ay dahil sa pagod sa byahe dahil ito ang nag-drive. Hindi naman sila nakapagpahinga sa buong maghapon. Siguradong napagod rin iyon dahil sa ginawa nilang dalawa kaya bagsak na bagsak na ito ngayon.

Serene never opened her eyes while she's doing it with him. She was afraid, yet she wanted to do it. She was afraid that something might remind her about something she was dying to forget.

She carefully removed his hand around his waist so he won't wake up. As she moved the blanket away from covering her body, she saw blood on the bed sheet. She knew that it was hers, because it was the first time she let someone entered her that way.

Her tears pooled from the side of her eyes as she realized that she wasn't virgin anymore; that he let a stranger took away her virginity. But she has no regrets. She's living her life to the fullest because she only has few hours remaining from her life.

Kaya ko nga ginawa 'to para wala na akong balikan pa sa sarili ko... kasi alam kong wala na akong itinira. Inubos ko na bago ko pa man bawiin ang buhay ko.

She walked towards the couch and instantly felt sore between her thighs. Isinuot niya ang mga underwear na suot niya kanina at kinuha ang white dress na binili niya sa Vigan.

Kinuha niya ang flower crown na binili ng kasamang lalaki para sa kaniya at lumabas ng hotel room, dala ang isang stick ng sigarilyo at lighter. Pagkalabas niya, nakita niyang maraming tao ang nagkakasiyahan doon na para bang walang iniisip na problema. Nakaramdam si Serene ng inggit dahil hindi niya na matandaan kung kailan ang huling beses na naging ganoon siya.

Naghanap siya ng parte ng beach na walang masiyadong tao. Nang makahanap na ay naupo siya sa gilid at iniunat ang mga binti, hinayaang tumama ang tubig sa kaniyang mga paa. Sinindihan niya ang sigarilyong dala at hinithit ito ngunit muli siyang naubo nang gawin niya iyon.

Ang pangit talaga ng lasa, bwisit...

Nagpalipas siya ng oras sa gilid dahil marami-rami pa rin dumaraan sa kinalulugaran niya ngayon. Hindi naman pinupuwestuhan ng mga turista ang pinupuwestuhan niya dahil madilim doon. Dumaraan lamang ang mga ito para pumunta sa lugar na maliwanag, hindi para tumambay, tulad niya.

Habang pinanonood niya ang mga taong dumaan ay nakita niya ang babaeng may dalang black instax camera. Bigla niyang naalala ang nangyari kanina na paghingi ng bartender ng pabor dito...

"Hi!"

"Oh, hi!"

"Can I ask you a favor?" tanong ng lalaking kasama niya sa babaeng foreigner na may hawak ng instax camera.