TRITON VENTURA 9

79 7 17
                                    

Triton's Point of View

Lalong humigpit ang pagkakahawak ko sa brown envelope na nasa kaliwang kamay ko dahil sa sinabi ni Lei. Ibig sabihin alam na nitong buhay ang mama niya?

"Anong buhay pinagsasabi mo diyan e, baby ka pa lang noong namatay ang mama mo. Naka-drugs ka na naman ba Vizconde?" tanong sa kanya ng kaibigan niya.

"Totoo nga ang sinasabi ko!" halos napatayo na sa kanyang kinauupuan si Lei nang naglakad na paalis sa tabi niya si Shania. Nakita ko namang bumagsak ang dalawang balikat niya kaya naman lumapit ako sa kanya at hinawakan siya sa braso kaya napalingon siya sa akin. "Ano? Hindi ka rin ba naniniwala sa sinabi ko?"

"Naniniwala ako. Ikaw pa? May tiwala ako sa'yo e." pagkasabi ko iyon sa kanya ay nginitian ko siya at ganoon din siya sa akin. "Sabay tayong umuwi mamaya, may ibibigay ako sa'yo." tumango naman siya kaya naman pumunta na rin ako sa upuan ko dahil dalawang minuto na lang ay magsisimula na ang klase namin.

Pagkarinig namin sa tunog ng school bell ay agad naman kaming umayos ng upo dahil paniguradong malapit na ang unang subject teacher namin sa pang hapon na si Miss Nolasco. Siya ang Filipino teacher namin.

Lahat kami ay napatingin sa pagbukas ng pintuan ng klase nang pumasok doon ang isang babaeng mataba at may suot na salamin. Ang kanyang dalawang kilay ay kasing taas ng Mt. Everest na paniguradong babagsak ito pag natuluan ng pawis. Mapupula rin ang kanyang makakapal na labi at may lollipop itong nakalagay sa kanyang bibig. Si miss Nolasco nga talaga siya.

"Okay class, listen. May importante akong lakad ngayon that's why I'm going to give you an activity na lang at pakibigay kay miss Vizconde ang mga papers niyo once na natapos niyo na ang activity na pinapagawa ko. At pag tapos niyo na, you may go home. Wala na kayong next subject kasi may meeting kaming faculty staff mamayang two o'clock hanggang five ng hapon." pagkasabi iyon ni miss Nolasco ay ibinigay niya kay Lei ang papel na hawak niya kaninang pagpasok niya ng classroom. Mukhang iyon iyong activity namin.

Habang kausap ni miss Nolasco si Lei ay may isa kaming kaklase na nagtanong sa kanya kung saan iyong importanteng pupuntahan niya ngayon.

"Miss, saan po iyong importanteng lakad mo ngayon?" tanong sa kanya ni Brent.

"Sa bahay ng pamangkin ko, birthday niya." sagot ni miss Nolasco habang nakaharap pa rin ito kay Lei dahil ipinapaliwanag nito ang activity namin.

Hindi naman na nagtanong pa si Brent sa kanya pero hindi nakawala sa aking pandinig ang mga bulungan ng ilang kaklase ko.

"Importanteng lakad na ba iyon?"

"Kaya nga, dapat nga inuuna niya pagtuturo niya kaysa iyong bunganga niya."

"Paano ba kasi naging teacher iyan e, wala naman siyang tinuturo at saka bakit Filipino teacher siya? Mas mabuti siguro pag TLE teacher siya kasi mahilig siya lumamon."

Napahawak na lamang ako sa sintido ko para pakalmahin ang sarili kong hindi masagot ang mga iyon. Ayaw na ayaw ko kasi sa mga estudyateng kagaya nila, masyado silang mapanglait. Sa mga teachers man o students ng paaralan na ito.

"Do your activity, okay? Aalis na ako." paalam sa amin ni miss Nolasco bago siya lumabas ng klase.

Napatingin naman ako kay Lei nang tumayo ito at pumunta sa harapan ng klase para sabihin ang tungkol sa activity na iniwan ni miss Nolasco.

"Ayon sa binigay ni miss Nolasco na activity, kailangan nating gumawa ng tula." wika nito.

"Tungkol saan daw iyong tula?" tanong ng isa naming kaklase na si Zeb.

Triton Ventura [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon