yabancı amma gerçeği sahteden ayıramayan bir ahmak karşımda
sendeliyor ayakları çekiyor yolunu gözlerinin gördüğü yönde
mavimiydi arkadaşlarını baktığında bana bakması gibimi
kandırıyorsun uydur çünki beyin kabinleri açık kameralar
kötü tepkiler alıyorum hareket halında hemde bu kez karanlıkta
mavileri siyahın koyu tonunda geceyi hatırlayan sabah gibi mi
kapılan yansımalar kaçmakla uğraşıyorlarsa sabahın farklıdır
ulaştığından kaçtın etraf kalabalık tamda sıkışık kesinlikle kullanma
çünki bu kez unutulacak gibi değil farklı olmayacak bu kez kullanacak
karanlık seni kaptıracak kadar bir bahane değil hemde aydınlıkta
bir öpücüye bedeldi dokunmadığı halde bir haraketine bağlıydı
doğrusu tamda hayallerin tatlı akan nehrini andırıyordu
komada bile acıtmaz diyecek kadar tatlıydı
beni aynaya çeken güzellikteydi bakma derken incelemede bulursun kendini
deneyleri incelemeden geçersin rakamlar uymadığında kaldırırsın kafanı
açlığını giderdiğin bir uzaylının karşısındasın salıyorsun doyumsuz bir canavarı
sayfaları çevirdiğinde boş bir bilgisayarın karşısında anımsarsın kapağını gördüğün kitapları
şimdi kuru kafalar görüyorsun yazacak kelimeler ara çünkü dokunuşların biter sabahla
amma aydınlık gözlerini görüp kaçtığında arkasında olmak çaresizliğini gözteremezsin ruhunla
değişim değilmi aynı olmağın yanlışlıyı kafanı karıştırdı güzelim güzellik yapınca
geçemeyecek yolların bu kez paramparça kırıkları görürsen çağır benide
dağıtma odanı toplayacak olan da sensen amma bak hala dağınık çalıştın değilmi şimdi de
