22.Bu gün ölümüm ayın ışığında

21 4 0
                                    


2012 8 yılın hatırası 1 yılın öncesiydi

yeniliklerin en başı ayaklıklardan kurtulmanın yılıydı

maymunlar gözünü açtığından sonra felaketi andıran zaman

bu kez yanında olmayanların hatıra olarak zorluklarından

bıraktıkları yıkımların ellerini yıldızların ışığı ile kapatıyorlar

hakiki savaşa hazırlık ağaçların yıkımları ile nefeslerini keserler

kapatma açığını ben gördükten sonra acıtmaz bu kez kalkanlar

kurtarma kendini görmediklerimi bildiklerin göstermekle

her şeye baştan başlamalıydın sonunda tahmin yanlışsa bir kaç şey ekle

beni zor duruma salardın saklanarak bu kez yine ben görünmezim

göstermediklerini gördükten sonra yok saydığın bütün zamanım

benim yeni başlangıçıma dönüştürdün yine sakatsın

yine kapalı kapılarında sakladıklarını anlamaya çalışıyorsun

seslerin kapatsaydı yolumu sana dönüşürdüm

hiç yapardı beni acımazdı vicdanım

kaybederdim tüm kalabalığın yollarında senin kadar acıma duygusuzluğumu

tek bir yıldıza kapıldım arkasındakı karanlık beni çekene kadar

yapılan yıldızın sonuna plan ayın yıldızınaydı

yeni bir yıldızın başlangıçı ayın tüm beyazlığıydı

mavi olan ayın tek bir gecesi tüm yıldızları kapattı

bu kez doğan yıldız değilmiydi

ikinci gece tüm siyah ve beyazı mı yok etti

ayın beyazlığını tüm yıldızları ile aydınlattı

ona bahş edilmişti tüm zaman büyümesi gerekti

ayın tüm büyüklük ve çocukluğuylaydı


DavinchiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin