çıkıp duruyor sürekli
tekrar olmaz diyorum ama değişimimi tekrarlıyorum
konuşmak yetmiyor düşüncelerim akmıyor
parmaklarımı buluyorum yaza bilmek için
uzuyorlar kesmek yetmiyor ağaçlarım etrafımda sadece yetişiyor
onu düşünmelerinden nefret ediyorum
gölgesinde kök salmama rağmen
yakıcı ateşden koruması umrumda değil
ateş beni seviyor beni istemesine hayranım
suların akıtıyor her şeyimi kurtarmadan kurtulucam senden
sabitliğimi basitleşdirdi bu kez ben zorlaştırma konumunu alıyorum
yine beni etkilemiyorsun ben etkilendiriyor
akan nehrin yanı başındaki yılanlar etrafımı sardığında
gölgen sadece ateşi korudu benim yanımda karaltın
boğucu denizlerde sadece sönen ateşi yaktın ben kurudum
şimdi ben büyüğüm küçüklüğün ezici gölgelerinde yakıcı ateşinde
yoksun kalmak her şeyin fazlasına eşitlenmişti
bir tarafım salardı bir tarafım kaldırır
aşağıdaki güce ulaştırır yukarıdaki huzura
ikiside cennetin yumuşak bulutları
şeytan kanatlarının rüzgarında dağılan gölgeleri
erken başlayan depremin susuz fırtınasında boğulmak gibi
yanmayan sobam güneşim nefes almayan toprağım ormanım
ama hepsinde ben fazlayım
hepsini ben yüceltiyorum ben olduğumda olmayan
olmadığımda sensizdim bağırışlarını tükürüyor
altın kölelik bu olsa gerek
her şeyin anlamsız bakışlarında
bir toplum orkestra notlar trompetler davullar kornalar piyano tubalar klarnetlar
viyolonseller kemanlar çan takımı seyircilerin gördükleri dinledikleri şefimiz
hepsi boş hepsi biri için doymuş hepsi hepsinin yönetiminde
sesler hepsinde değil hepsini bilmeyende