böyle olmak benim suçum değil
belkide suç benim kendime gelemeden çırpınıyorum
dertli değilim çünkü sizinkileri biliyorum
hatalardan oluşsaydı sadece yada hatasızlıklardan hangisi daha huzurlu ki
hiç bir şey olmadıkta işte yine yapamadıklarımı istiyorum
keşke istemesem sadece her şeyi kabullenip kendinliğinde üzülmesem
bunları bile isterken eksik olduğumu fazlalalıkları gördüğümde ise yetemediğimi anlıyorum
güvenmek sevgi değilse sevgi nefrettemi uyanmalı
saygı merhamet değilse kendini kayalaramı çarpmalı
bir kez yarının iyiliğini düşündüğünde tüm vücudunu kaplar sarmaşıklar
tüm ışıkları kapattıkta alışıyorsun karanlığa
yalvarmk ezmek şartların arasında bunu yaparken bile ağlarsan
sen zevksiz bir hayat yaşıyorsun ama en azından yaza biliyorsun konuşmasanda
görmesinler diyorsun yalnız çöze bilirsin tüm anlarını değil mi
bu yüzden asla sorgulamıyorsun ama fakir ve ucuz zaman
yalanlarını ağına örerse bu kez aç kalıcaklar benim tek bir elime yalvaracaklar
bense elimden kayan soğuk elini tutmaktan korkuyorum
his etmeyerek izlemenin acısınıda istemiyorum çünkü unutamıyorum
hatıralarımı sadece saklıyorum ama bir kez olsun kurtaramıyorum
çizgi çekiyorum görünmez mürekkeple anlamadan tüm sayfaları çeviriyorum
ama keşke bir kez olsun daha önce bakayım diye haykırıyorum
tekrar tekrar çiziyorsun keşke içinin boş olduğunuda anlasan
keşke boş olduğunu anlasan
rüzgardan değil bu körlük senin toprağında şimdi senin kirlerin gözünü kaplıya biliyor
ama yine aynı teraneyi yine aynı suçlamaları kullanıyorsun
yinemi sadece tek konudan yola çıkıyorsun peki ne istiyorsun
çok fazla gözüne batıyor peki hala neden istiyorsun neden temizlemiyorsun
neden hiç bir şeye yapamadıkların olmasına rağmen takatin kalmamış diyorsun
