silindin canım kayıplar diyarına
sürgünlerin yanına yerini bilmeliydin bebeğim
kömürlerim dans için yakacak altlarını
biliyorum önemsizmi yaşıyorsun soruları ile karıştırdım kafanı
anlamlı konuşmuyorum sadece boşlukta yüzüyorsun farklıysa hadi sev
gerçekler önünde delirmenin zamanı çünkü sadece yakıyorum ateşleri
göz okşuyor fişenkler acıyı hiss edene kadar meydan okuyorum
meydanımı ortaya koyuyorum
karıştın aramıza ruh hastaları cehennem denilen bu dünyada
bu yüzden hastalıkları 19 numarının yıkımıdan sonra kaldı
bitmede bitirmeyecek ama başlatan olmamak bitirmeyeceğim anlamına gelmez
yıkıyorum Tanrının yıkımdan kalanları
yırtık pantolonlar etrafımda modaya ayak uyduruyorlar
ayak bağım oluyorlar çünkü ancak ayaklarımın altında eziliyorlar
bulamazsan takibinden çok uzakda baban zengin
ucuz yalanlara param yetmiyor bebeğim
göletini bataklıklara gömüp evimi kurucam burası benim diyip
sadece tapusunu yazıcam
isimsiz gelip sadece ismimin yanında yer alacaksın
