inanıyor şimdiye gördüğüm tüm geleceğim
şimdiki geçmişime eşit
titriyor kalemlerin ucu beynimdeki sinirler kadar değil ama
nefretin safı şimdikinden daha sakindi
seviyormusun farklı olmak için nefret ediyorum
sevemiyormusun senden olmak için nefret ediyorum
küçük kız gözleri ergen sakallarının yerine nasıl geçti gülmeden edemiyorum
doğum günü pastalarını bilgisayarlar nasıl yedi ama
çizilen kalemleri nasıl kelimeler kapladı
şiirleri yumorsa şarkısı neden nefret
şimdimi seviyorsun şimdi nefret ediyorum
maviyi sevdiğimi mi sanıyorsun yanıltıyor nefret ediyorum
tv ler ne zaman açık olsa kitaplarda ne zaman yazı olmasa
sadece izliyorum sevgini sahtelerden pek göremesemde
tırnaklarını ellerime kenetle acı çekmeye bayılıyorum o zaman acı çektiriyorum
yanlışlar hiç bu kadar eğlenceli olmadı
zorlanmıyorum endişelenme öldürmüyorum
o kadar iyi olduğumu sanmıyorlar
ayaklarını kömürlerde soyulmalarını değil kömürü yemeni istiyorum
kendine benzeyenleri görüp açlığını doyuruyorum
yatakta izliyorum uzun bacaklarını nasıl soğuduklarını hayal ediyorum
seviyorum her kesin nefret ettiğini
seviyorum insanların nefretini
yalnız olmaktan korkan zavallıları kurtarıyorum
topluluktan korkanları yalnızlığa çekiyorum
iyi olduğumun kanıtıdır kötü olmak
korkmayın benden dileklerinize ulaştırıyorum sizi
gözlerini çekme benden daha çekmedim seni
kapatma kendini unutuyorsun sonra o zaman zorluyorum seni
ölümünü daha kolay yapamazsın yalvarmak bir seçenek
senin yaptığın tek şey korkmak
azrail ölümse seviyor bense nefret ediyorum
ruhun ölümünü duydun mu çünkü ben nefret ediyorum
ruh yok ediyorsam ben öldürmüyorum NEFRET EDİYORUM