DEVRAN (TAMAMLANDI)

Bölüm 1

Selamlar, tamamladığım ve burada yazmış olduğum ilk hikayedir Devran. Yazım yanlışları, bölümler arasına zaman girdiği için yer yer kopukluklar ve boşluklar mevcut. Bunun yanında karakter oluşumları yeterince güçlü değil. Dediğim gibi ilk hikayem, ilk deneyimim.
Tecrübesiz biçimde yalnızca yazarak kendimi geliştirmek için oluşmuş bir kurgudur.

Aslında Devran yıllar içerisinde okumuş olduğum pek çok klişenin dışavurumudur. Iyi ki de öyle, yeni kurgular içim daha özgür olmamı, cesaretimi toplamamı ve bir hikayeyi tamamlamış olmanın vermiş olduğu keyifle yepyeni kurguların ilk adımı oldu. Diğer hikayelerim (Manolya, Gazel, Gardenya) daha sağlam kurgu ve karakterlere sahipken ilk hikayem için eksiklerinin ve iyi yönlerinin farkındayım. Bunun yanında yeniden düzenleyip paylaşmam gerekiyor fakat bunun için hiç zamanım yok. Seneler önce  yazmış olduğum hikayeden sonra değişen çok şeyin olduğunu bilmenizi isterim.

Sevgiler

Devran

Kurdeleyle bağlanmış alyansı parmağına geçiren nişanlısına baktı. Yüzündeki memnuniyetsiz ifadeden zora koşularak evlendiğini onu tanımayan biri bile anlayabilirdi. Devran, nişanlısına dişlerinin arasından "Gülümsemeye çalış." dedi sesinin sert çıkmasına engel olamadan.

Genç kız belli belirsiz gülümseyerek parmağındaki alyansa baktı. Buna mecbur olmak canını sıkıyordu. Bundan bir hafta önce tanımadığı bir adamla nişanlanacağını söyleselerdi bir güzel gülerdi fakat şu an ağlamamak için dişini sıkıyordu.

Gözlerinin rengine yakın giydiği mavi elbisenin içinde kambur durmuş başını bir an bile yukarı kaldıramıyordu. Çekici güzelliği ben buradayım diye haykırırken saklanmaya çalışması boşaydı. Uzun boyunun verdiği azametin hiçbir yere kaybolduğu yoktu. Nişan başladığından beri yanındaki adamı görmezden geliyordu. Tek istediği bu saçma merasimin bir an önce bitmesiydi.

Tebrikleri kabul ettikten sonra terasa çıkmayı teklif eden Devran'ın uzattığı eli reddetmeyerek tuttu. Elbisesinin eteklerine basmamaya özen gösterdi merdivenlerden çıkarken.

Terasta yalnızca birkaç kişi vardı. Ebru tanımadığı bu adamla baş başa kalacağı için keyifsiz bir iç çekti. Devran'ı beklemeden en uç noktaya kadar ilerledi. Serin hava tenini yalayıp geçince elinde olmadan titredi. Birkaç saniye sonra arkasındaki adamın ceketini omuzlarına yerleştirmesi sinirini bozmuştu ama ses etmedi ve kabalık etmemek adına üzerinden çekmedi. Tabi reddetmeme nedeni üşümesi de olabilirdi.

Genç adam yanında durduğunda saatlerdir bakmayı reddettiği yüzü incelemeye başlamıştı. Serin dalgaların getirdiği rüzgarın Devran'ın havaya diktiği saçlarını hareketlendirmesini seyrediyordu. Yeni traş olduğu belli olan pürüzsüz yüzünde sakalın nasıl duracağını hayal etti. Yakışırdı. Keskin çene hatları erkeksilik katarken, dudaklarının kibarlığı onu aynı zamanda tatlılaştırıyordu.

"Gayet iyi."

İç geçirirken mırıltısının anlaşılmamasını umdu. Üzerindeki ceketi düşmemesi için yaka kısmından tuttu, bakışlarını denize çevirdi.