1.3

119 12 23
                                    

Jin: Soobin..

Soobin: Demek yaşıyordun.

Jin: Yaşamıyorum..

Soobin: Komik.. Kesin hayaletsindir.

Derin bir nefes aldım ve Hyo'ya döndüm.

Hyo: O bir hayalet zaten.

Soobin: İyi ciddi duruyorsunuz. Sizin yeriniz de olsam duramaz gülerdim.

Somurtuyordum. Daha da somurttum.

Jin: Madem yaşıyorum. Sarılsana bana. Özlemedin mi abini?

Soobin bana bir adım attı ve ellerini boşlukta olan bedenime sarmaya çalıştı. Kolları onun vücuduna geri döndüğün de gözleri korku ile bana bakıyordu.

Soobin: Cidden hayaletsin sen..

Jin: İnandın mı? Aferin sana.

Soobin: En azından seni görüyorum. Biryere gidip konuşalım etrafta görünmeyelim.

Jin: Zaten sadece belirli kişiler görebiliyor beni.

Soobin: Ne? Kendimden bahsediyordum.

Elimi omzuna attım.

Jin: Bencil çocuk.

Soobin: Elini hissetmiyorum.

Jin: Normaldir.. Hyo hadi gidelim.

Soobin: Nereye gidiyoruz?

Jin: Sen de mi geleceksin?

Soobin: Seninle konuşmam gerek hyung..

Beraber yürümeye başladık. Ve bir kafeye gittik üçümüz.

Jin: Dökül..

Soobin: Önceden bu kadar kaba değildin hyung.

Jin: Hadi Soobin anlat. Ne oldu?

Soobin: Evden ayrıldım.

Jin: Ne? Neden?

Soobin: Babam yine üzerime geldi. Dersler falan..

Jin: Aynı şeyler.. Annem. O nasıl?

Soobin: Senin yüzünden çok üzgün pis herif.

Jin: Soobin.. Annem bana annelik yapmadı ya da babam babalık. Etrafımda ki kimse bana sahip çıkmazken ben mi kendime bakacaktım?

Soobin: Belki de haklısın.. Kameralar da çıkıyor musun?

Jin: Çok değişik ama evet. Neden?

Soobin: Etrafım da dolaşma o zaman.

Jin: Yah! Velet sen benim yanıma geldin.

Soobin: Nerede kalıyorsun?

Hyo'ya döndüm.

Soobin: Kız arkadaşın mı? Çok yakışıyorsunuz?

Hyo'nun içtiği kahve boğazında kalmıştı.

Jin: Hayır değiliz. Sadece arkadaş..

I Am A Ghost , She İs A Human/ KSJ[TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin