I Am A Ghost , She İs A Human/ KSJ[TAMAMLANDI]

0.3

Kız derse girmek istemişti. Ve ben onunla gitmek mecburiyetinde kalmıştım. Beni derse girmek için zorlamıştı. Sanki derse girsem hayelet olarak 2. Level a geçecektim. Yanı boştu ve istemeye istemeye yanına oturdum.

"Huysuz musun sen?"

Kafamı çevirdim ve şaşkınca baktım.

Jin: Ha? Ben mi?

"Evet. Neden bu kadar isteksizsin herşeye?"

Jin: Boşversene. Dersini dinle sen.

Bana gözlerini devirmişti. Ve dersi dinlemek için kafasını çevirdi.

Jin: Çok güzel..

"Birşey mi dedin?"

Birşey mi dedim?

Jin: Hayır.

...

Ders bitmişti ve kız kitaplarını topladı.

Won: Hey! İsmin ne?

Aptal Won.

"Ne? Bana mı diyorsun?"

Won: Evet.

"İsmimi bilmen gerekmez."

Aferin sana!

Jin: Aferin.

"Yah."

Won: Yine kendi kendine mi konuşuyorsun sen?

"Ne kadar sinir bozucusun. Benden uzak dur."

Won: Zaten bir deliye yaklaşmam.

Göz devirmiştim. Aptal herif. Seni öldüreceğim. Won kızın üstüne doğru gelmeye başladı. Bana yaptıklarından hiçbirini kimseye yaptırmayacaktım. Sınıfa detarjan kutusu ile giren hademenin detarjanından bir su şişesiyle hemen aldım. Ve Won'un ilerlediği yöne döktüm. O kızın üstüne doğru gelmeye devam ederken detarjanın üstüne basmıştı. Ve yere kapaklanmıştı doğal olarak. Kız yandan yandan bana bakarak gülüyordu. Ben ise zafer içinde gülümsüyordum.

Artık akıllanması gerekiyordu.

Jin: Gidelim.

"hm.hm."

...

"Woah! Çok iyiydin! Nasıl kapaklandı yere! Nor-"

Jin: Heo bu kadar çok konuşuyor musun?

"Galiba"

Gülümsemiştim. Beni güldürmüştü.

" Nerede yaşayacaksın?"

Jin: Ben yaşamıyorum ki.

" Yah ciddi ol. Nerede kalacaksın? Evin var mı?"

Jin:Bilmiyorum. Kirada kaldığım bir ev vardı. Ama büyük ihtimalle ben ölünce adam kendisi geçmiştir.

"Eğer isters-"

Jin: Sana gelemem.

"Annem ve babamla yaşıyorum. Sıkıntı yok"

Yürüdüğümüz yolda durmuştum.

Jin: Neden böylesin sen?

O da durmuştu ve bana bakmıştı.

" Nasılım?"

Jin: Bana iyi davranıyorsun. Gülüyorsun. Bana acıyorsun. Neden böylesin?

" Sana iyi davranıyorum. Sana gülüyorum. Ama sana acımıyorum Seok Jin. Sen benim arkadaşımsın. Ben seni kurtardım. Sen beni.."

Yutkundum.

Jin: İlk arkadaşımın adı ne?

"Min-Hyo. Bir dakika ilk arkadaş mı.? Woah. Etrafında ki insanlar çıldırmış. Nasıl böyle yakışıklı birisiyle arkadaş olmazlar.?"

Yine gülmüştüm.

Jin: Dimi bence de çok yakışıklıyım. Senin dışında ki herkes kör olmalı"

Hyo:Aish! Neyse bize geliyorsun değil mi?

Bir düşünmüştüm. Belki de gitmemin bir zararı olmazdı. Hyo iyi bir kızdı. İlk arkadaşımdı.

Jin:Eğer sıkı-

Hyo: Saçmalama! Ne sıkıntısı olacak! Manyağa bak! Hem ilk defa evime bir hayalet alacağım..

Jin: Yah! Evcil hayvan mıyım ben.?

Hyo: Gibi.

Kahkahalar ile gülüyordu. Ve etrafta ki insanlar ona değişik bir şekilde bakıyordu.

Bir süre sonra evine gelmiştik. Hyo kapıyı çalmıştı. Ve ardından ona çok benzeyen kadın - ki bence annesiydi- kapıyı açtı. Hızlıca içeri girdik.

"Hoşgeldin kızım. Arkadaşın kim?"

Bu kadar da olmamalıydı değil mi? Hyo bana değişik bir şekilde baktı. Ben de ona..

Jin: Beni görüyor musunuz?

"Evet. Oldukça net."