I Am A Ghost , She İs A Human/ KSJ[TAMAMLANDI]

2.0

Jin: Nereye gidelim prenses?

Hyo: Sizinle mutlu olabileceğimiz biryere gidelim.

Elini nazikçe tuttum ve hafif kalabalık olan meydanda yürümeye başladım.

Jin: Ya kuzeniniz.. Çok severdiniz.. Üzülecek sizin için..

Hyo: Üzülecek benim için.. Lakin birşey olmaz.. Genç bir adam o. Elbet sevecek birisini.. Unutacak beni.

Prensesin elini daha sıkı kavradım. Ve kendime çektim. Meydanın ortasında gelmiş gelecek en güzel bayana bakıyordum. Ve bu prenses sadece benimdi.. Ben ise sadece onundum.

Jin: Unutmak kolay değildir prenses.. Kolay değildir.. Şu cihanda sizi seven tek ben değilim.. Kimileri sizin için canına kıymıştır..

Yüzünde hafif minik bir tebessüm.. Dudağının kenarında ki gamze..

Hyo: Kolay değildir elbet.. Ama sevmek de kolay değildir prensim. Benim için canına kıyanlar benim kalbimi değil sadece ünvanımı sevenlerdi.. Siz ise..

O minik eli göğüsümün üzerinde durdu.

Hyo: Siz farklısınız.. Kalbimi sevdiğinizi hissediyorum..

Jin: Size sahip olduğum için çok şanslıyım.

Elini alıp dudaklarıma götürüyorum. O sırada dikkatimi çeken şey ise şiddetli rüzgar oluyor.

Hyo: Ben.. Ne oluyor bilmiyorum.. Ama.. Ama sanki uzaklaşıyorum..

Jin: Ne.. Ne diyorsunuz?

Hızlı ve şiddetli rüzgar ruhunu benden uzaklaştırmaya çalışıyordu. Ben ise prensesime daha sıkı tutunuyordum. Ellerinin ellerimden çekilmesi.. Hayatımda ki en berbat anımdı. Ruhu benden uzaklaştıkça ona doğru koştum. Daha da.. Ve daha da.. Koştum ama tutamadım yine o minik ellerinden.. Kaldırıma oturdum ve gözyaşlarımın akmasına izin verdim.

Yine yanlız kalmıştım.

Tıpkı elinden oyuncağı alınmış bir çocuk gibi.

Oysa ki benim oyuncağım bile yoktu.

..

Hyo: Jin.. Jin.. Uyan..

Gözlerimi açtım ve bana seslenen sese döndüm.

Jin:Hı? Ne oldu?

Dedim uykulu sesim ile.

Hyo: Kabus mu gördün? Ağlıyordun.

Elim yanaklarıma gitti.

Jin: Ağlamak mı?

Hyo:Evet.. Bir sorun mu var?

Jin: H-hayır..